อรุณสุข

2 พฤศจิกายน 2553 15:38 น. - comment id 1166158

สวัสดีครับ พี่แจ๊ค..

สบายดีมั้ยครับ..
วันนี้ลงกลอนกึ่งๆกลบทมาให้ได้ชม
งดงามครับ ที่บ้านน้ำท่วมมั้ยครับ

อยุธยาระกำ โดนทั้งขึ้นทั้งล่อง 
ผ่านไปทางไหนมีแต่คนทุกข์
ขอบๆทาง ถนนโรจนะ บริเวณ เจดีย์
วัดสามปลื้ม นั่นก็กลายเป็นทางน้ำน้อยๆ
ไม่นับ ตลาดน้ำ อโยธยา ต้องบอกว่า
ขณะนี้ ตลาดน้ำ มีเกือบทั่วประเทศแล้ว..

หลานเองแหละจะใครซะอีก

2 พฤศจิกายน 2553 16:23 น. - comment id 1166172

อยู่นี่เองต้นตอน้ำท่วมประเทศ

ถูกไผทิ้งมาอีกหล่ะ

อยากจาปลอบแต่...

ขอขำดีกร่า...

วลีลักษณา

2 พฤศจิกายน 2553 16:36 น. - comment id 1166181

สักวันหนึ่งความเหงาความเศร้าหมอง
จะผันล่องจากใจไกลสุดเหลียว
ตัดอาวรณ์รอนบ่วงที่พ่วงเกลียว
แล้วคอยเยียวยาใจให้กลับคืน

เมื่อร่างกายไม่สิ้นแผ่นกลบ
ไยยอมจบความฝันไม่หมั่นฝืน-
สู้ความเศร้าเผาโศกวิโยค, คืน
ความแช่มชื่นสู่ใจให้งดงาม

Gemini58

3 พฤศจิกายน 2553 01:08 น. - comment id 1166254

สวัสดีคะ คุณvictoriasecret
เพราะคะ...เพราะมาก
เศร้าด้วย

แก้วประภัสสร

3 พฤศจิกายน 2553 11:00 น. - comment id 1166336

น้ำท่วมยังไม่จาง..

น้ำตานางก็ล้นปรี่ ...อิ

ทักทายจ้าน้าแจ๊กกี้

ปู่กิ่ง

3 พฤศจิกายน 2553 11:30 น. - comment id 1166351

นึกว่าน้าแจ๊ก ไปจมน้ำอยู่ทิสไหน อิอิ

๐ มล้างหม่นด้วยน้ำใส      วาวไสวกระจ่างแวว
รอยหม่นกลางใจแผ่ว         ชโลมด้วยจิตที่วาง ฯ

ฤกษ์(ไม่ได้ล๊อกอิน)

3 พฤศจิกายน 2553 12:41 น. - comment id 1166377

เรื่องต้องอดดมดอมย่อมเป็นทุกข์
ต้องปรับใจให้สนุกเลิกโหยหา
ดมดอกไม้ริมทางบ้างดีกว่า
หายเหว่ว้ารอเธอกลับมารับขวัญ

อิอิ ดีกว่าอยู่เปล่า ๆ อิอิ

White roses

3 พฤศจิกายน 2553 14:26 น. - comment id 1166396

แวะมาอ่านบทกลอนค่ะ...

ดอกบัว

6 พฤศจิกายน 2553 20:54 น. - comment id 1167087