ยอมรับ ไม่ทำร้ายผู้มีพระคุณ คนทำร้ายผู้มีพระคุณ คือ คนเนรคุณ ทำอะไรก็ไม่ขึ้น

ทรายกะทะเล

ตั้งแต่เกิดมา ก็อยากจะ เป็นคนกตัญญู บ้าง โอกาส หาได้ ยากนัก แต่เมื่อโอกาสมา ควร ทำให้ดีที่สุดเท่าที่จะทำได้ ต่อไป ก็จะรักพ่อแม่ทุกวันและที่ผ่านมา ก็รักพ่อแม่อยู่ในใจมากที่สุดอยู่แล้ว
กฎแห่งกรรม ตอนที่ ๑ กฎกรรมของคนเนรคุณ
27/02/2012 12:04 am
K T aluminiumธรรมะ, บทความno comments ๑.กฎกรรมของคนเนรคุณ
     พระคุณของพ่อแม่ผู้ให้กำเนิดเกิดกาย ทั้งยังรับภาระหน้าที่เลี้ยงดูลูกน้อยกลอยใจจนเติบใหญ่นั้น ท่านว่าเทียบได้กับแสงดวงอาทิตย์ที่ให้ความสว่างในกลางวันหรือแสงจันทร์ที่ให้ความสว่างแจ้งตอนคืนเดือนหงาย ซึ่งปกติชนทั้งหลายย่อมมองเห็นได้ด้วยตาของตน แต่มีคนเจ้ากรรมบางรายที่ไม่อาจเห็นได้นั่นคือ คนตาบอด!
       คนตาบอด ไม่เห็นแสงอาทิตย์ แสงจันทร์ได้ ฉันใด คนใจบอด ก็มองไม่เห็นคุณบิดามารดาที่มีต่อบุตรธิดา ฉันนั้น
     ที่จริง คนอื่นแค่ให้เงินใช้ ให้ข้าวเรากิน เรายังนับถือยกย่องว่าเขาเป็นคนดี แต่พ่อแม่เป็นผู้ให้สิ่งที่ใครอื่นให้ไม่ได้นั่นคือ ชีวิต ใครคิดเนรคุณท่าน ต้องประสบผลกรรมอย่างเลวร้าย ขนาดว่าพระมหาโมคคัลลานะ อัครสาวกเบื้องซ้ายผู้มีฤทธิ์มาก ยังต้องชดใช้ผลกรรมที่เคยทำ ดังเรื่องราวต่อไปนี้
แผนพิฆาตพระพุทธศาสนา
     สมัยที่สมเด็จพระบรมศาสดาสัมมาสัมพุทธเจ้า ยังทรงพระชนม์อยู่ ประทับ ณ พระเวฬุวันมหาวิหาร พวกเดียรถีย์ นักบวชนอกศาสนาปรึกษากันถึงเรื่องประชาชนหันมานับถือพระพุทธศาสนามากขึ้นทำให้พวกเขาเสื่อมลาภสักการะ
     ได้รับคำตอบว่า ที่เป็นเช่นนี้น เพราะพระเถระรูปหนึ่งชื่อมหาโมคคัลลานะ สามารถเดินทางไปถึงเทวโลก ถามพวกเทวดาว่าทำกรรมใดถึงได้มาเกิดในเทวโลก แล้วจึงกลับมาบอกพวกมนุษย์ว่า เหล่าเทวดาพากันทำกรรมอย่างนี้ จึงได้บังเกิดในเทวโลก เสวยทิพยสมบัติอย่างนี้ แล้วยังเดินทางไปนรก ถามเหล่าสัตว์นรกถึงกรรมที่ทำอันเป็นเหตุให้มาเกิดในนรก แล้วกลับมาบอกพวกมนุษย์ ถ้าเราฆ่าพระเถระนั้นได้ ลาภสักการะก็จะเกิดแก่พวกเราแทน จากนั้นก็ได้พากันรวบรวมเงินทอง เพื่อเป็นค่าจ้างแก่พวกโจรให้ฆ่าพระมหาโมคคัลลานะ
พระมหาโมคคัลลานะ รับกรรมเก่า
     พวกโจรรับเงินค่าจ้างแล้ว มุ่งหน้าไปสู่ป่ากาฬสิลา ล้อมกุฏิของท่านไว้ พระเถระทราบว่าพวกโจรล้อมกุฏิ จึงแสดงฤทธิ์หายตัวออกไปทางช่องลูกกุญแจ ครั้งที่สอง พระเถระเหาะหนีออกไปทางหลังคา ครั้งที่สาม พระเถระทราบว่า ผลกรรมเก่าที่เคยทำมาแต่อดีตชาติตามทันแล้วจึงไม่ได้หลบเลี่ยง พวกโจรจับพระเถระทุบตีท่านจนร่างแหลกเหลวโยนเหวี่ยงเข้าหลังพุ่มไม้แล้วหนีไป
     พระเถระคิดว่าเราเข้าเฝ้าพระศาสดาก่อนแล้วจึงนิพพาน จึงประสานร่างให้คืนด้วยพลังฌานสมาบัติ เหาะไปเข้าเฝ้ากราบทูลขอนิพพาน เมื่อได้รับพระพุทธานุญาตแล้วจึงไปสู่ป่ากาฬสิลานิพพานในที่นั้น
กรรมสนองกรรม
     ข่าวการนิพพานของพระมหาโมคคัลลานะได้กระฉ่อนไปทั่วชมพูทวีปว่าท่านถูกโจรฆ่า ในที่สุดพระเจ้าอชาตศัตรูได้ส่งสายลับตามจับผู้ลงมือพร้อมผู้บงการได้ทั้งสิ้น ทรงรับสั่งจับโจรพร้อมด้วยเดียรถีย์ประมาณ ๕๐๐ คน ลงโทษโดยฝังร่างลงดินจนถึงสะดือแล้วใช้ฟางกลบ ให้ประหารด้วยการใช้ไฟเผาจนไหม้ ให้ใช้ไถเหล็กไถจนตัวขาดเป็นชิ้นเล็กชิ้นน้อยให้สาสมแก่ความผิดที่ได้กระทำไว้
     ภิกษุสนทนากันในธรรมสภาว่า พระโมคคัลลานะนิพพานไม่เหมาะสมแก่ฐานะ ช่างน่าสังเวยจริง?
     พระศาสดาเสด็จมาแล้วตรัสว่า โมคคัลานะนิพพานไม่เหมาะสำหรับชาตินี้ แต่ในอดีตชาติ เธอเคยทำบาปกรรมที่เลวร้ายสมกับการถูกทำร้ายจนนิพพานแล้ว จากนั้นจึงทรงนำเรื่องในอดีตชาติของพระเถระมาแสดงแก่ภิกษุทั้งหลาย ดังนี้
บุพกรรมของพระมหาโมคคัลลานะ
     แม่ผัว ลูกสะใภ้ มีเรื่องเล่าไว้ในตำนาน
     ในอดีตกาลยาวไกล มีบุรุษชาวเมืองพาราณสีคนหนึ่งทำหน้าที่ทุกอย่าง เลี้ยงดูพ่อแม่ผู้แก่ชรามีตาบอดทั้งสองข้าง โดยไม่รู้สึกเหน็ดเหนื่อยหรือรำคาญเบื่อหน่ายเลย วันหนึ่ง พ่อแม่พูดกับลูกว่า ลูกเอ๋ย พ่อแม่มีแต่แก่เฒ่าเห็นเจ้าทำงานคนเดียว เดี๋ยวจะหาหญิงสาวมาเป็นภรรยา จะได้ช่วยกันทำมาหากิน ครั้นลูกชายได้ฟังก็ร้องห้ามว่า ไม่ต้องหามาหรอกครับ ผมไม่แน่ใจว่าหญิงที่มาเป็นสะใภ้จะรักท่านเหมือนผมหรือไม่ ผมขอเลี้ยงดูจนกว่าพ่อกับแม่จะสิ้นชีวิต แม้พ่อแม่อ้อนวอนหลายครั้งก็ปฏิเสธเรื่อยไป แต่พ่อแม่ก็ติดต่อหญิงมาให้จนได้
     หญิงสะใภ้นั้น แรก ๆ ก็ปรนนิบัติรับใช้พ่อแม่ของเขาดี จากนั้นไม่นานก็นึกรำคาญคนแก่ ไม่ต้องการอยู่ร่วม จึงหาเรื่องต่าง ๆ นานาว่า ขี้บ่นจู้จี้ ช่วยตัวเองไม่ได้ เพื่อยุสามีให้นำพ่อแม่ไปไว้ที่อื่น แต่สามีก็ไม่เชื่อ
     หลงเมียจนลืมพ่อแม่เรื่องจริงแท้แม้ในปัจจุบัน
     ต่อมาเวลาสามีออกไปทำงานนอกบ้าน เธอก็แกล้งนำเศษขยะเข้ามาโปรย สิ่งของเครื่องใช้วางไว้เกะกะ ตลอดจนเศษอาหารเที่ยววางให้เกลื่อนไปทั้งบ้าน คร้นสามีกลับบ้านถามว่าเกิดอะไรขึ้น ก็กล่าวว่า ผลงานพ่อแม่พี่นะสิ ทำที่อยู่ให้สกปรกรกรุงรัง ฉันเห็นทีจะอยู่ร่วมกับแกทั้งสองไม่ได้แล้ว หญิงสะใภ้บ่นเช่นนี้ทุกครั้งที่สามีกลับจากทำงานนอกบ้าน ในที่สุดบุรุษผู้มีบุญเคยทำไว้มาก แต่เพราะลมปากของภรรยาชั่ว ทำให้ตัวต้องแตกกับพ่อแม่ผู้บังเกิดเกล้าจนได้ จึงรับปากกับภรรยาว่า เดี๋ยวพี่จะจัดการกับแกทั้งสองคนเอง
     ต่อมาวันหนึ่ง ลูกชายให้พ่อแม่รับประทานอาหารแล้ว กล่าวออกอุบายว่า พ่อแม่ครับ วันนี้ ญาติที่อยู่อีกบ้านหนึ่ง อยากพบท่านทั้งสอง ให้ลูกพาไปพบด้วย เมื่อพ่อแม่ตกลงจึงได้พาขึ้นเกวียนออกเดินทางไป ครั้นถึงกลางป่าแห่งหนึ่ง จึงบอกว่า พ่อครับ ถือเชือกไว้แทนผมหน่อย แถวนี้มีโจรมาก ผมขอลงไปดูลาดเลาก่อน ว่าแล้วก็ลงจากเกวียนไป
     ความรักพ่อแม่นั้นยิ่งใหญ่ แม้ตัวตายยังห่วงลูก
        ฝ่ายลูกชายพอลงจากเกวียนไม่นานก็ได้เปลี่ยนเสียงทำทีเป็นพวกโจรดักซุ่มปล้นฆ่า กระโดดขึ้นมาบนเกวียน แล้วทุบตีพ่อแม่ผู้ตาบอดสนิท ซึ่งไม่คิดขอชีวิตแม้คำเดียว แต่มีใจเฉลียวถึงความปลอดภัยของบุตรชายจึงร้องเตือนไปว่า ลูกเอ๋ย พ่อแม่แก่แล้ว โจรจะฆ่าตายก็ช่างมัน แต่เจ้าอายุยังน้อย รีบหนีไปเถิดลูก ไม่ต้องห่วงพ่อแม่
     คำพูดพ่อแม่ที่เปล่งออกมาด้วยความรัก ห่วงลูกยิ่งกว่าชีวิตของตนเพียงนี้ ยังไม่สามารถกลับใจของลูกชายให้เป็นคนดีได้เลย กลับทำให้เขาต้องทำมาตุฆาต ปิตุฆาต ทุบตีพ่อและแม่ทั้งสองจนสิ้นชีวิต แล้วทิ้งร่างของท่านไว้ในป่าดงแห่งนั้นแล้วกลับบ้านไป
     บาปกรรมที่น่าเศร้าสลดได้เกิดขึ้นกับบุรุษท่านนี้ แม้จะเคยสร้างบุญบารมีมากมายก็ตาม ด้วยบาปกรรมนี้เองทำให้ต้องถูกเผาไหม้ในนรกหลายแสนปี คงเหลือเศษผลกรรมบางส่วนทำให้ต้องถูกทุบตีจนเสียชีวิตร่างแหลกเหลวนานถึงหนึ่งร้อยชาติ ชาติสุดท้ายเกิดมาเป็นพระมหาโมคคัลลานะ แม้บรรลุพระอรหัตผล ยังไม่พ้นผลกรรมตามสนอง
อาญาสวรรค์ บทลงทัณฑ์คนเนรคุณ
     ดังนั้น คนที่ทำร้ายท่านผู้ไม่คิดร้ายตอบ ย่อมประสบกับเหตุการณ์ที่คาดไม่ถึง ที่เรียกว่า อาญาสวรรค์ ๑๐ อย่างใดอย่างหนึ่ง แล้วแต่ความรุนแรงของกรรมที่ทำนั้น คือ
๑)     ได้รับทุกขเวทนาแสนสาหัสในชีวิต
๒)     เสียทรัพย์ยากจนตั้งตัวไม่ได้
๓)     เจ็บป่วยด้วยโรคร้ายแรง
๔)     เสียสติหรือเป็นบ้า
๕)     ประกอบอาชีพใด ๆ ไม่มีความเจริญก้าวหน้า
๖)     ถูกใส่ความให้เสื่อมเสีย
๗)     เป็นคนไร้ญาติขาดมิตรสหาย
๘)     ถูกคนร้ายปล้นจี้ หรือถูกโกงให้ย่อยยับ
๙)     ทรัพย์ที่มีถูกไฟไหม้
๑๐)   เกิดชาติใดเป็นคนอายุสั้นพลันตาย เป็นต้น
บุคคลสำคัญที่ควรยึดมั่นกตัญญู
     จะเห็นว่า ผลกรรมของคนอกตัญญูนั้น ช่างน่ากลัวนัก ทำอย่างไรจักพ้นกรรมนี้ พระเดชพระคุณพระพุทธวรญาณ (มงคล วิโรจโน) วัดประยุรวงศาวาส ท่านชี้แนะไว้ว่า
« กลับหน้าแรก
ดูเรื่องทั้งหมด »
Counter :399Pageviews
 
Tags: กฎแห่งกรรม เนรคุณ
  
About the autho