ไฟในทรวง

keekie


เหตุอันใด ไยวันนี้ ช่างช้ำชอก
อยากจะบอก ถ้อยคำ หมื่นล้านหน
ตะโกนก้อง ร้องป่าว แด่ผู้คน
ว่ากังวล ปนกังขา และอาลัย
โอ๊ย...อึดอัด รัดรึง พรั่นพรึงนัก
ดังถูกหัก ปักอก ให้หมกไหม้
อัคคีร้อน รุมเร้า เผาภายใน
ดังหัวใจ ต้องคำสาป อาบความช้ำ
ให้ว้าวุ่น งุนงง ปนสับสน
มาก วกวน ให้ค้นหา พาล่วงล้ำ
หมดความเชื่อ ศรัทธา ในน้ำคำ
ต้องเพลี่ยงพล้ำ ย้ำไว้ ให้ไตร่ตรอง
หมดพลัง สิ้นแรง แฝงความเจ็บ
ใจหนาวเหน็บ ปวดร้าว แตกเป็นสอง
ความเป็นตัว ของตัวเอง ถูกจำจอง
วันนี้ต้อง กู่ร้อง นอนคร่ำครวญ
				
comments powered by Disqus
  • บินเดี่ยวหมื่นลี้

    20 พฤศจิกายน 2547 09:18 น. - comment id 373875

    เย็นไว้ก่อน...อย่าพึ่งคิดอะไรมาก...บางสิ่งบางอย่างอาจไม่เป็นดั่งที่เราคิดก็ได้นะครับ...
    
    ***แวะมาทักทายครับ
  • คนเมืองลิง

    20 พฤศจิกายน 2547 09:50 น. - comment id 373883

    ^_^ กำลังอยู่ในอารมณ์นี้เลยค่ะ อิอิ
    
    อยากตะโกน โวยวาย ว๊ายว๊ายกรี๊ด
    เบื่อชีวิต เหลือคณา พาสับสน
    หากปลดปล่อย ไฟที่สุม รุมกมล
    คงหลุดพ้น เครียดคลาย มลายลง
    
  • ลอยไปในสายลม

    20 พฤศจิกายน 2547 13:07 น. - comment id 373953

    อิ อิ
    
    แอบมาอ่านกลอนเพราะ ๆ ค่ะ อิ อิ...
  • ภากร

    20 พฤศจิกายน 2547 13:26 น. - comment id 373980

    ...อ่านบทกลอนร้อยเรียงตัวอักษร
    แม่บังอรสับสนเศร้าหม่นหมอง
    อกระทมว้าวุ่นน้ำตานอง
    วอนขอร้องน้องเจ้าลองปล่อยวาง
    ...ปล่อยทุกอย่างไปตามพรหมลิขิต
    ทุกชีวิตท่านกำหนดมิอาจขวาง
    ตามกรรมเก่าบุญทำชี้นำทาง
    รักหรือร้างสุขหรือทุกข์อย่ากังวล
    -----------------------------------------------------------------------แวะมาชมผลงาน ไม่ได้คุยกันเลยน้องเรา บายดีน่ะ 
    
  • แก้วประเสริฐ

    20 พฤศจิกายน 2547 15:48 น. - comment id 374056

    โถจิตมนุษย์สุดแสนแวดวงล้อม
    ที่โหมพยอมด้วยตัณหาน่าอดสู
    หมุ่นหมกเมาเฝ้ากามามาเชิดชู
    ยากจะกู่ก้องเพรียกเรียกกลับมา
              ลมเอ๋ยลมห่มพรากจากวสันต์
    นำเหมันห์ผันผวนป่วนจิตหา
    ร้อนหรือเย็นไม่รู้กาลเวลา
    เหมือนมนุษย์สัตว์หนาเร้าเคล้าอารมณ์.
    
                        แก้วประเสริฐ.
  • ขลุ่ยหลิบ

    20 พฤศจิกายน 2547 16:59 น. - comment id 374115

    เดี๋ยวตามรถดับเพลิงให้นะคะ
    มาดับไฟในทรวง
    
    อิอิอิอิ
    
    
  • สาวดำ - รำพัน

    20 พฤศจิกายน 2547 18:27 น. - comment id 374134

    แสนปวดร้าวเศร้าใจให้คิดหนัก
    เมื่อมีรักปักใจใยร้อนร้าว
    ขอมีรักสักทีที่สักคราว
    แม้ปวดร้ารร้อนก็ทนสู้
    
    
    อิอิ ได้เท่านี้ค่ะพี่กี้   ....   พอไหวป่ะค่ะ
    แวะมาทักทายนะคะพี่สาว
  • กระดาษกาว

    20 พฤศจิกายน 2547 18:58 น. - comment id 374150

    อ่านแล้วร้อนๆหนาวๆจัง อิอิ
    
    แวะมาทักทายค่ะพี่กี้
    
  • สาวดำ - รำพัน ( ลืมล๊อคอินค่ะ )

    20 พฤศจิกายน 2547 19:10 น. - comment id 374155

    แสนปวดร้าวเศร้าใจให้คิดหนัก
    เมื่อมีรักปักใจใยร้อนร้าว
    ขอมีรักสักทีที่สักคราว
    แม้นปวดร้าวร้อนรนก็ทนสู้
    
    แวะมาอิรอบนะคะ...
    เนื่องจากว่าเมื่อกี๊ พิมพ์ผิดตรึม เลยอ่า อิอิ
    เจ้าบ้านคงไม่ว่านะคะ จิจิ
  • เมกกะ

    20 พฤศจิกายน 2547 19:37 น. - comment id 374176

    ว่ากันว่าผู้ชายนั้นหลายจิต	 	
    เที่ยวผูกมิตรกับนารีทุกเคหา	
    แกล้งหลอกให้นารีช้ำอุรา	 	
    แล้วเอ่ยลาเมื่อพี่ยาได้สมใจ	
    
    ตัวน้องนี้เห็นจริงดั่งคำเขา 	 	
    มิคิดเอาสื่อสารามาหลงใหล	
    มิอยากจะเป็นแมลงเม่าเข้ากองไฟ	 	
    เพราะกลัวต้องมอดไหม้ไม่เหลือดี	
    
    เก็บไว้เถิดลำนำคำหวานหวาน	 	
    อย่าส่งสารมาอีกได้ไหมพี่	
    อย่าทำลายใจดวงเดียวที่น้องมี	 	
    โปรดสงสารน้องนี้เถิดพี่เอย	
    
    เพิ่มอีก  3  บทจ้า  ไม่รู้เข้ากันมั้ย
    ต้องให้อาจารย์มาตรวจ ฮิๆๆๆ
    
    +-*-+  +-*-+-*-+ปู๊ชายอารมดี๊ดี+-*-+-*-+  +-*-+
    
  • พี่พุด

    20 พฤศจิกายน 2547 19:39 น. - comment id 374178

    มารินหยาดน้ำค้างจากสายธารใจ
    ที่เย็นฉ่ำให้น้องนะคะ
    ขอให้กาลเวลา
    ช่วยเยียวยารักษา
    และมีธรรมคุ้มครองจิตนะคะคนดี
    
    ให้อภัยคนที่ไม่รู้จักเราดีค่ะ
    ผ่านความคิดไปอย่ากักเก็บไว้
  • ผู้เฒ่า....โง่งม

    20 พฤศจิกายน 2547 23:21 น. - comment id 374285

    ไฟในทรวง KeeKie 
    
    เหตุอันใด ไยวันนี้ ช่างช้ำชอก
    อยากจะบอก ถ้อยคำ หมื่นล้านหน..ว่าร้าวราน สักล้านหน..
    ตะโกนก้อง ร้องป่าว แด่ผู้คน..         ร้องป่าว บอกกล่าวคน
    ว่ากังวล ปนกังขา และอาลัย
    
    โอ๊ย...อึดอัด รัดรึง พรั่นพรึงนักน่าจะเขียน  รัดตรึง..หรือเปล่าครับ..
    ดังถูกหัก ปักอก ให้หมกไหม้..เขาแปรพักตร์ หักอก ให้หมกไหม้
    อัคคีร้อน รุมเร้า เผาภายใน
    ดังหัวใจ ต้องคำสาป อาบความช้ำห้วงหัวใจ ต้องสาป ซึมซาบกรรม
    
    ให้ว้าวุ่น งุนงง ปนสับสนสุดว้าวุ่น เกินสดับ ให้สับสน
    มาก วกวน ให้ค้นหา พาล่วงล้ำแสนวกวน ย้อนยอก ความชอกช้ำ
    หมดความเชื่อ ศรัทธา ในน้ำคำ        หมดความเชื่อ เหลือจะหา ศรัทธาคำ
    ต้องเพลี่ยงพล้ำ ย้ำไว้ ให้ไตร่ตรองย้ำใจ..คิดไตร่ตรอง.
    
    
    หมดพลัง สิ้นแรง แฝงความเจ็บ
    ใจหนาวเหน็บ ปวดร้าว แตกเป็นสอง..  แตกร้าว..ราวเป็นสอง
    ความเป็นตัว ของตัวเอง ถูกจำจองทั้งชิวิต ความรัก ใครจักปอง
    วันนี้ต้อง กู่ร้อง นอนคร่ำครวญ...วันนี้ต้อง ร้องว่าช้ำ นอนคร่ำครวญ
    
    คุณกี้..ยังไม่แน่นตรงความหมายครับ..ลองดูที่ผมเปลี่ยนให้..
    ค่อยๆคิดครับ  ค่อยๆปรับเปลี่ยน..ให้ความหมายต่อเนื่อง..
    เสียงและสัมผัสใช้ได้ครับสวัสดีครับ.
    
    
    
    
    
    
    
    
    
    
  • keekie

    21 พฤศจิกายน 2547 01:46 น. - comment id 374309

    
    ขอขอบคุณทุกท่านที่มาชมงานนะคะ..
    
    และขอขอบคุณ...คุณคูผู้เฒ่า...ที่แก้ความหมายให้ค่ะ...
    กี้จะปรับปรุงค่ะ... 
    
    
    

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน