ตัวตลกหรือเปล่าเดามิรู้ ต้องเฝ้าดูต่อไปหากใจห่วง ดีหรือชั่วตัวทำย้ำทะลวง หากมิติดใจห้วงอวิชชา ลองตรองไตร่ใคร่ครวญสอบสวนหน่อย ทีละน้อยค่อยคิดพินิจค่า มิอาจแก้แน่นอนผ่อนเวลา ปมปัญหาน่าอยู่ตรงผู้ทำ เราเพียงคนรอบข้างวางทีท่า รอดูว่าจะเป็นเช่นสูงต่ำ มิควรเร่งผลีผลามพล่ามรุดนำ บัวอาจช้ำน้ำขุ่นเป็นวุ่นวาย ขอบคุณที่กรุณาเห็นค่ามิตร เมื่อพินิจพิจารณ์มิกล้าหมาย เพียงเฝ้าดูเป็นธรรมมิกล้ำกราย ค่อยขยายปรับตนฝึกฝนไป ใครจะเป็นตัวตลกพกรักเข้า นำคลุกเคล้าอารมณ์พรมกลอนใหญ่ ทั้งห่วงหาอาวรณ์อ้อนออดใด เพียงดูไว้น้อมมาระวังตน คนตัวเล็กเด็กน้อยยังด้อยหัด ยังต้องจัดดัด-ฝึก-ลึก-เข้ม-ข้น ด้วยเป็นเด็กบ้านนอกออกจะจน ต้องฝึกฝนด้นดั้นอีกนานนม -------------------- บ้านวรรณกรรมคนตัวเล็ก ๒ กรกฎาคม ๒๕๔๙
บ้านวรรณกรรมคนตัวเล็ก 2 ก.ค. 2549 21:10 น. - ID 90815 
879
6
0
2 กรกฎาคม 2549 22:08 น. - comment id 588067
แค่เวทีผ่อนคลายให้หายเศร้า เรื่องรุมเร้าใดใดอย่าไปสน ด้วยเหลี่ยมเล่ห์ชั่วร้ายใครบางคน ต้องรู้กลวิสัยในชั่วดี คลื่นใต้น้ำหนุนนำน้ำกระเพื่อม จนบางใครอาจเสื่อมเหลื่อมราศี ตัวเล็กเอยจงมองตรองอีกที ข้อบ่งชี้ตัดสินดูหมิ่นใคร เรื่องบางเรื่องวกวนหลากกลเล่ห์ อย่าหมิ่นเหม่เกินปลงเพราะสงสัย ด้วยมิตรแท้ดูยากบอกจากใจ จงอย่าไร้จิตธรรมโน้มนำทาง .............. คุณไม่เคยถาม .. เหตุใดอัลมิตราจึงไม่ลงเมล์จริง ณ ที่นี่ ทั้งที่คุณไม่เคยถาม คุณก็ยังเคยส่งเมล์ถึง(แต่ไม่ถึง) มีเรื่องมากมายที่บางที อัลมิตราต้องการที่ส่วนตัวมาพยุงหัวใจของตนเอง การรับรู้เรื่องราวมากเกินไป โดยที่เรื่องราวทั้งหมดนั้น เป็นเรื่องสืบทอดเล่าต่อ ๆ กันมา ผสมกับความคาดคะเน ทำให้อัลมิตรานึกถึงตอนเป็นนักเรียน เรียนวิชาเนตรนารี หัวแถว.. รับคำมา แล้วถ่ายทอด ไปทีละคนจนปลายแถว ไม่มีหมู่ใด ที่รองหัวหน้าหมู่จับความได้ถูกเลยสักหมู่ อัลมิตราไม่รู้ที่มาที่ไปในเนื้อกลอนของคุณสักเท่าไหร่ แต่ประสบการณ์ และสิ่งที่เคยเผชิญ มันเริ่มมาจากเมล์ที่ขยายความกันเป็นทอด ๆ นั่นเอง ทำให้อัลมิตราไม่อยากให้ใครต่อใคร ตัดสินผู้หนึ่ง .. โดยปราศจากการมองอย่างถ่องแท้ เท่านั้น ในความรู้สึกที่เขียนมา..
2 กรกฎาคม 2549 22:58 น. - comment id 588079
ขอบคุณสำหรับมิตรภาพและความรู้สึกดี ๆ บทกลอนดังกล่าว ไม่ได้เกี่ยวข้องกับคุณอัลมิตราหรอกนะ และขอยืนยันด้วยความบริสุทธิ์ใจตรงนี้ว่า ไม่ปรารถนาจะเกี่ยวข้องใด ๆ การที่แวะมาบ้านกวีไทย ก็ด้วยใจรักและศรัทธาในบทกลอน จึงอ่านไปเรื่อย ๆ ชอบใจบทไหน ก็แต่งต่อตามแต่จะพอมีเวลา อาจแซวบ้าง หยอกบ้าง คล้อยตามบ้าง อย่างที่คุณอัลมิตราและมิตรกลอนเห็นกันนั่นล่ะ ขอบคุณอีกครั้ง สำหรับถ้อยคำและกำลังใจ
2 กรกฎาคม 2549 23:08 น. - comment id 588081
:) อัลมิตราไม่กังวลหรอกค่ะ เพราะรู้ว่าอัลมิตราไม่มีส่วนเกี่ยวข้องในเนื้อกลอน แต่อย่างไรก็ตาม มันเป็นเพียงความรู้สึก ความรู้สึกที่ไม่อยากให้เหตุกาณ์ที่เคยเกิดขึ้นนั้น มาเกิดขึ้นอีกครั้ง อีกครั้ง จนกระทั่งวนเวียนเป็นหลาย ๆ ครั้ง ไม่ว่าบางใครนั้นจะเป็นใครก็ตาม เรื่องราวบางเรื่อง กว่าจะถึงบทพิสูจน์ บางทีหัวใจดี ๆ ของบางใคร อาจมีรอยช้ำ โดยไม่ตั้งใจ
2 กรกฎาคม 2549 23:12 น. - comment id 588083
การที่ใครจะตกเป็นเครื่องมือของใครหรือไม่นั้น เป็นเรื่องที่มิอาจจะคาดเดา แต่ส่วนตัวแล้ว จะระมัดระวังเรื่องนี้ค่อนข้างมาก ถึงมากที่สุด เพราะไม่ได้คิดจะเขียนบทกลอนเพียงแค่วันสองวันนี้ ถ้าหากวางตัวไม่ดี กลอนที่เราเขียนเองนั่นล่ะ อาจจะหันกลับมาสะท้อนภาพลักษณ์ของนักเขียนเสียเอง มีหลายคนเขียนกลอนดี น่าอ่าน อ่านแล้วได้จินตนาการที่หลากหลาย แต่เป็นที่น่าเสียดายว่า มีบางคนอาจมีพฤติกรรมตรงกันข้ามกับบทกลอน หรือใช้บทกลอนนี้เป็นสื่อเพื่อสร้างศรัทธาใด้ตนเอง ท้ายที่สุด จึงต้องรับผลแห่งสารพันปัญหาที่ผกผันเข้าฟาดฟันตนเองอย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้
2 กรกฎาคม 2549 23:47 น. - comment id 588092
ไม่รู้สินะ ผมใช้เน็ตเป็นที่ผ่อนคลายความเครียดมาเป็นเวลา 4-5 ปี แล้ว เข้าไปหลาย web หลายที่ในเน็ต ก้อไม่เห็นว่าจะมีพิษภัยอันใด เราเลือกที่จะรับหรือปฏิเสธได้อยู่แล้ว ต่างจากเด็กที่ยังไม่มีวิจารณญาณ ขอให้คุณตัวเล็ก มีความสุขในการใช้เน็ตเหมือนผมนะครับ
3 กรกฎาคม 2549 05:34 น. - comment id 588112
ค่อยๆ หัดเขียนตามหลังคุณนิพนธ์มาห่างๆ เพราะตัวเองไม่ค่อยขยันเขียนเหมือนคุณนิพนธ์เอาเสียเลย สู้ๆ ค่ะ
3 กรกฎาคม 2549 11:13 น. - comment id 588155
:) ก็ใช้พื้นที่บ้านกลอนเป็นที่พักผ่อนแห่งหนึ่ง เหมือนกัน...เหมือนบ้านหลังที่สอง.. สถานที่แห่งนี้มีมิตรภาพ...มีกลอนให้อ่าน...ให้ค้นคว้าเพิ่มเติม...สุดแต่ใจจะไขว่คว้า.. ทุกบ้านมีขยะ...ทั้งนั้นแหละ เจ้าของบ้านต้องคอยดูแลน่ะ...หากเห็นว่ามันรกเกินไป ก็ทิ้งซะบ้าง จะสบายตาขึ้น...เรื่องที่ทำให้ไม่สบายใจ ก็เช่นเดียวกันค่ะ.. :) เป็นกำลังใจให้ค่ะ ไม่มีใครเป็นตัวตลกหรอก..จริงๆ น่ะ
4 กรกฎาคม 2549 05:08 น. - comment id 588354
คุณอัลมิตรา... จริง ๆ ก็พอจะเข้าใจในสิ่งที่เห็นและเป็นมา อยู่บ้าง แต่คงไม่ใช่ทั้งหมด ขอบคุณสำหรับการต้อนรับที่อบอุ่นเสมอ คุณครูใหญ่... จริง ๆ ก็ถือว่าได้รับความสุขและสนุกกับการท่องเว็บและเขียนกลอนนะ อาจจะมีบ้างบางเวลาที่อาจจะสะดุด แต่ก็ไม่ถึงขึ้นต้องเลิกเขียนกลอน คุณดอกไม้แห่งกาลเวลา... จริง ๆ ก็ยังเป็นเด็กอ่อนหัดนะ อาจจะขยันทำการบ้าน ทำแบบฝึกหัด จัดเวลามาเพื่ออ่านและเขียนกลอน ค่อนข้างจะมากเป็นพิเศษสักหน่อย คุณกุ้งหนามแดง... จริง ๆ ทุกถิ่นที่ก็มักจะมีเฉกเช่นนี้ ทั้งในชีวิตการงานจริง ๆ และบนลานกวีหรือเว็บทั้งหลาย ขอบคุณ/ขอบใจ สำหรับแรงกำลังใจ และมิตรไมตรีที่ดีงามเสมอ
4 กรกฎาคม 2549 07:29 น. - comment id 588358
..
..
..
4 กรกฎาคม 2549 08:36 น. - comment id 588399
ไม่รู้สิคะ บางทีก็รู้สึกค่ะว่าตัวเองเป็นตัวตลก แต่ก็สนุกดีนี่คะที่ได้เป็น
4 กรกฎาคม 2549 09:19 น. - comment id 588432
สวัสดีค่ะ...คุณตัวเล็ก... น้อยครั้งนะคะ ที่มะกรูดจะทักทายคุณ... แต่บทกลอนของคุณมะกรูดอ่านทุกบท... *ตัวตลก* ไม่มีใครเป็นตัวตลกหรอกนะคะ.. การสื่อออกมา บางครั้งไม่จำเป็นต้องเป็นตัวเรา หรือเป็นใคร?... อันนี้เป็นเพียงความคิดของคนที่มีความรู้น้อย และยอมรับว่าเป็นมุมมองโดยส่วนตัวของมะกรูดเอง... การรับสื่อหรือส่งสื่อ เพื่อการสื่อสาร ทุกอย่างขึ้นกับกระบวนการคิดและตัดสินใจ ของผู้สื่อและผู้รับสาร...บางครั้งไม่ตรงกัน บางครั้งอาจเข้าใจตรงกัน... สิ่งสำคัญตัวเราเอง ที่เป็นผู้รับและผู้ส่ง... จะเข้าใจ และยอมรับข้อมูลได้เพียงไหน? ขอให้คุณพบมิตรภาพงาม และมีความสุขกับการเขียนและอ่านบทกลอนนะคะ...
4 กรกฎาคม 2549 09:40 น. - comment id 588437
คุณเรนจัง... ขอบใจที่ร่วมทักทายด้วย...
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
