เเว่วเพลงวอนพาไหวซับไออุ่น เจือละมุนเเซมหมอกเล่นหยอกยั่ว พลบเลยผ่านพลิ้วสั่นถึงหวั่นกลัว ยามสลัวเเสงหลีกเพื่อปลีกปลง เสียงบรรเลงลอยฝ่ากว่าลมหนาว อันยืดยาวอวลขุ่นเช่นฝุ่นผง ปะทะรอยทางเลือกเปรียบเชือกคง- มัดใจส่งชีพสั่งเลือดหลั่งริน อีกกี่วันที่วนในหนหาว ร้อยหมู่ดาวพันเดือนลอยเกลื่อนถิ่น เเสงระยิบแลวับประทับจินต์ ให้ถวิลหวนถึงคราซึ้งทรวง ยามราตรีแม้เดือนยังเยือนส่อง นภาผ่องโพ้นนั้นยังหวั่นสรวง ผ่านตะวันเวียนคืนยังขื่นดวง- ใจสุดห่วงละห้อยหาด้วยอาวรณ์ หากเเต่หวนอาลัยยิ่งไหวหวั่น เกรงสะบั้นรักขาดยังหวาดหลอน อยู่ในจิตฝังจำทุกย้ำตอน มิเคยผ่อนครวญผ่าวยามหนาวโพย แผ่วรำพึงพาจมกับห่มฝัน ร้องรำพันเพลงผ่านทั้งหวานโหย ห้อมเเต่ไห้รักแบ่งกร่อนเเรงโรย ลมหนาวโชยปิดฉากลบซากนั้น
ปอกำปั่น 13 ส.ค. 2553 09:30 น. - ID 136303 
1037
2
0
13 สิงหาคม 2553 10:38 น. - comment id 1151009
เศร้าเกินกว่าที่จะคอมเมนท์ได้...
แซม
13 สิงหาคม 2553 22:03 น. - comment id 1151091
แวะมาปลอบใจจ้า
14 สิงหาคม 2553 17:56 น. - comment id 1151174
ยอดเยี่ยมมากครับ เพราะหวานเศร้ามากเลย
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
