ตามลำโขงโค้งคุ้งพันวุ้งน้ำ พอพลบค่ำค้างแรมริมแคมโขง นับหมื่นดาวพราวทั่วหลายชั่วโมง ส่องแสงโยงหัวใจเชื่อมไทย-ลาว หลวงพระบางย่างเท้าเมื่อก้าวเทียบ ช่างเหงาเงียบบาดคมอารมณ์หนาว ดอกจำปาลาขั้วริมรั้วพราว ส่งกลิ่นราวพร้อมใจร้องไห้เตือน คิดถึงเจ้าจับใจจะไปหา ไปบอกว่า..รักเจ้ามากกว่าเพื่อน เคยให้ของต่างหน้าวันมาเยือน เจ้ายังเหมือนเดิมไหม.อ้ายเหมือนเดิม กราบพระธาตุพูสีที่ศักดิ์สิทธิ์ ช่วยนิมิตบานบนกุศลเสริม เพียงตั้งจิตพิษฐานกราบกรานเติม ยอดภูเพิ่มเยียบเย็นไม่เห็นใจ ดูรูปถ่ายคล้ายเจ้าหน้าเศร้าหมอง อ้ายฮักน้องมากอยู่เจ้ารู้ไหม หลวงพระบางห่างลับลาวกับไทย แต่จิตใกล้ชิดนักไทยรักลาว ย่างมาเยือนเรือนเก่าที่เจ้าอยู่ ยื่นรูปเจ้าให้ดูน้องผู้บ่าว การเดินทางก็จึงมาถึงดาว สำหรับข่าวที่ได้เธอตายแล้ว ภีม
เศรษฐวรรษ(ภีม) 7 พ.ย. 2553 10:22 น. - ID 137786 
1140
2
0
7 พฤศจิกายน 2553 13:25 น. - comment id 1167044
"ถึงวันที่เธอมา"...จำลาจาก
7 พฤศจิกายน 2553 19:48 น. - comment id 1167150
มาเป็นกำลังใจค่ะ ที่ไหนไม่สุขใจเท่าบ้านเรา ขอบอก
7 พฤศจิกายน 2553 21:31 น. - comment id 1167168
เห็นกับคุณ คนเมืองน้ำ ครับ บ้านเราคิอที่ที่อยู่แล้วมีความสุขที่สุด อิอิ สุขทั้งกายและสุขทั้งใจ
8 พฤศจิกายน 2553 22:08 น. - comment id 1167340
ตามมาให้กำลังใจค่ะ
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
