เดือนสิบเอ็ด ย่างกราย ปลายหน้าฝน สายลมวน พัดล่อง ลงต้องผิว มองข้าวกอ ช่อไสว เอนใบปลิว แลลิบลิ่ว เขียวขจี ที่ปลายนา หนาวลมเหนือ เมื่อก่อน ตอนปีเก่า เคยนั่งเศร้า สิ้นสุข ทุกข์นักหนา ทั้งหนาวนอก เหน็บใน ใจวิญญา วันนี้มา บรรจบ พบอีกคราว คนมีคู่ เคียงกัน มิหวั่นไหว แต่ฉันไร้ เราจึง ถึงทนหนาว อยู่คนเดียว อ้างว้าง อย่างยืนยาว เจ็บปวดร้าว กมล จนชาชิน พอหนาวกาย คลายด้วย ผ้าผวยห่ม เมื่อหนาวลม ฝากั้น มันก็สิ้น แต่หนาวใจ รักเลาะ มาเกาะกิน จะหันหิน หน้าไป พึ่งใครเอย จะแก้หนาว ให้อุ่น ต้องหนุนแขน มีสาวแทน ต่างหมอน นอนเขนย แอบอกอุ่น เนื้ออ่อน นอนเสบย ก็มิเคย คิดไว้ เมื่อไรกัน นั่งเขียนกลอน ตอนดึก รู้สึกเหงา คิดถึงเขา อยากรู้จัก เพื่อนนักฝัน หนาวจะเยือน เดือนนี้ ไม่กี่วัน สาวคนนั้น ฉันห่วงใย รู้ไหมเธอ ผอ. สมพิศ พระนครศรีอยุธยา
ผ.อ.สมพิศ 29 ก.ค. 2554 22:59 น. - ID 141223 
2203
0
0
30 กรกฎาคม 2554 08:59 น. - comment id 1204441
ป่านนี้สาวคนนั้นคงสะดุ้งแล้วมั้ง อาจารย์อิอิ เตรียมหนาวก่อนใครเลยนะคะ แวะมา เยี่ยมค่ะ
30 กรกฎาคม 2554 09:47 น. - comment id 1204445
ยังไม่รู้เลยว่า สาวคนนั้นจะเป็นใครค่ะ
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
