วิกฤตในใจ

การัณยภาส


คลื่นสายชลพ้นผ่านวันวารก่อน
หลายคนจรร่อนเร่พลัดถิ่นฐาน
แม้นน้ำใจไหลท่วมอ่วมสายธาร
สูญเสียบ้านอาศัยไว้อยู่กิน
เราร่วมด้วยช่วยเหลือเจือจุนแล้ว
มิคลาดแคล้วห่วงใยในทรัพย์สิน
ต้องลำบากยากไร้ในชีวิน
ขอให้สิ้นเวรกรรมที่ทำมา
วิกฤตนี้ตีแผ่กระแสคลื่น
ยามหลับตื่นฝืนทนคนห่วงหา
ฉันอยู่รอดปลอดภัยในกายา
พ้นธาราแผ้วพานระรานกัน
เธออยู่ไหนใครเลยจะล่วงรู้
มิอาจดูให้เห็นเช่นในฝัน
เพียงคำรักจากใจได้แบ่งปัน
ร่วมฝ่าฟันทุกข์ยากที่มากมี
ประเทศเราบอบช้ำระกำนัก
เกินห้ามหักหัวใจไม่ถอยหนี
แม้นมากล้ำน้ำตาในวารี
สร้างสิ่งดีเข้มแข็งเป็นแรงใจ
เห็นผองเพื่อนร่วมทุกข์มีสุขแล้ว
แต่วี่แววเธอเล่าเฝ้าอยู่ไหน
ฉันยังมีวิกฤตติดค้างใจ
เสาะหาไปใต้ฟ้าธาราธร
มอบด้วยใจในรักและคิดถึง
ที่สุดซึ้งในทรวงดวงสมร
คลื่นเหนือน้ำย้ำใจให้แรมรอน
ไม่บั่นทอนความรักประจักษ์จริง
ก่อนอรุณเบิกฟ้าจะมาถึง
ตะวันซึ่งทอแสงแห่งทุกสิ่ง
กระแสรักในใจได้พักพิง
ใช่ถูกทิ้งจมหายในสายชล
				
comments powered by Disqus
  • น้ำ

    29 พฤศจิกายน 2554 05:13 น. - comment id 1216403

    สวัสดีคับ..คุณการันยภาส
    ยินที่ได้อ่านกลอนความรักและคิดถึง
    
    ไพเราะดีครับ
  • ฤกษ์(ไม่ได้ล๊อกอิน)

    29 พฤศจิกายน 2554 07:43 น. - comment id 1216410

    แม่โกรธเรื่องใดนี่  
    เคยเยี่ยวขี้ลงลำน้ำ
    ขอโทษจากถ้อยคำ  
    ได้กล่าวย้ำทุกครั้งครา
    
    ใช้น้ำไปต้มเหล้า     
    เป็นรากเหง้าแต่นานมา
    ไม่น่าจะโกรธา         
    เรื่องชิวชิวปะติ๋วเอง
    
    ใช้น้ำอาบอบนวด
    คลายเมื่อยปวดพองกล้ามเบ่ง
    แม่น่าจะแลเล็ง
    เขาทำเก่งผ่อนทุกข์คลาย
    
    น้ำพิพัฒน์สัตยา      
    ทหารกล้าดื่มถวาย
    กลับฆ่าชาวบ้านตาย
    โทสะร้ายแม่คงคา
    
    ตระบัดสัตย์เคยกล่าว   
    จะชูชาวปวงประชา
    กลายเช่นมาเข่นฆ่า    
    ล้างพาราด้วยมวลธาร
  • อนงค์นาง

    29 พฤศจิกายน 2554 08:23 น. - comment id 1216415

    เป็นวิกฤตที่เกินห้ามใจจริงๆนะคะ  อ่านแล้วชอบมากค่ะ
    
    
    36.gif36.gif36.gif41.gif41.gif16.gif
  • ดวงจันทร์

    29 พฤศจิกายน 2554 08:35 น. - comment id 1216417

    เพราะครับ....
    ชอบจัง
    สวัสดีนะครับคุณการัณยภาส
  • ศรีสมภพ

    29 พฤศจิกายน 2554 11:52 น. - comment id 1216458

    โลกวิปริตผิดแผกจวนแตกดับ
    แผ่นดินใกล้ โถมทับ สรรพสิ่ง
    น้ำท่วมล้นคนล้มหายไร้พักพิง
    บอกความจริงทุกสิ่งเน่าโลกเอาคืน !
    
    มองโลกบ้าง..เท้าหยั่งพื้นที่ยืนอยู่
    ได้อาศัยใยลบหลู่ กล้าสู้ฝืน
    ไม่มีเขา เท้าคงไร้ในจุดยืน
    แบ่งปันคืนโลกบ้าง..อย่างเป็นธรรม !
    
    รักเธอ  รักโลก  ..รักเรา
    
    41.gif29.gif
  • การัณยภาส

    29 พฤศจิกายน 2554 12:19 น. - comment id 1216466

    อรุณสวัสดิ์ค่ะทุกท่าน (เที่ยงกว่าแล้ว เลยช่วงเช้ามาแล้ว แต่ขอสูดอากาศเช้าในบ้านกลอนนะคะ)
    
    คุณน้ำ
    ยินดีที่ได้รู้จักนะคะ ขอบคุณที่แวะมาเยี่ยมชมค่ะ
    
    คุณฤกษ์ (ไม่ได้ล๊อกอิน)
    เอาซะเห็นภาพเลยนะคะ ได้อ่านคลายเครียดกันอีกแล้ว มาแนวนี้ทีไรได้ขำทุกทีเลย
    
    คุณอนงค์นาง
    คราวนี้มาแนวเศร้าๆซึ้งๆค่ะ ขอบคุณมากนะคะที่มาเยี่ยมชมกันอีก
    
    คุณดวงจันทร์
    ยินดีที่ได้เจอกันอีกครั้งนะคะ สบายดีมั๊ยคะ
    
    คุณศรีสมภพ
    เห็นด้วยกับบทกลอนของคุณนะคะ แบ่งปันคืนโลกบ้างอย่างเป็นธรรม ชอบประโยคสุดท้ายนี้มากเลยค่ะ
  • แกงเขียวหวาน

    29 พฤศจิกายน 2554 12:39 น. - comment id 1216471

    ไพเราะมากค่ะ....41.gif36.gif36.gif
  • คนบางบอน

    30 พฤศจิกายน 2554 13:38 น. - comment id 1216548

    ข
    อชื่นชมด้วยคน เขียนได้ใจ16.gif16.gif
  • การัณยภาส

    30 พฤศจิกายน 2554 23:26 น. - comment id 1216594

    สวัสดียามดึกนะคะ
    
    คุณแกงเขียวหวาน คุณคนบางบอน
    ขอบคุณมากนะคะที่แวะมาเยี่ยมชมผลงานกัน

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน