จนใจแล้วถูกจองจำจากความรัก

อัศวัตถามา

จนใจแล้วถูกจองจำจากความรัก
โซ่เส้นหนักล่ามเอาไว้ไม่ให้หนี
ลืมไปแล้วอิสระที่ว่าดี
ถึงปีกมีก็บินหนีไปไม่ไกล
โซ่ที่ผูกยิ่งบินสูงยิ่งล่ามตรึง
เฝ้าฝันถึงฟากฟ้าว่าอยู่ไหน
ปล่อยไปเถิดปล่อยไปเถิดปล่อยฉันไป
อย่าล่ามไว้ด้วยหัวใจของเธอเลย				
comments powered by Disqus
  • ผู้หญิงไร้เงา

    3 กุมภาพันธ์ 2555 10:22 น. - comment id 1223293

    กรุณาปลดปล่อยฉันสักครั้ง
    จะยืดยุดฉุดรั้งทำไหมหนอ
    ด้วยหัวใจดวงนี้เฝ้ารีรอ
    เกินจะท้อกับรักที่ทักทาย
    
    จึงคิดหน่ายคิดหนีขอตีจาก
    แต่แสนยากลำบากเกินจะหาย
    เมื่อเธอนั้นขังใจไว้มิวาย
    หรือจนตายก็ไม่อาจพรากรักเรา
    
    11.gifเป็นกำลังใจให้นะค่ะ11.gif

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน