เรื่องขี้หมา

แมวบิน

ที่หยดหมึกขาดหายไม่ขีดเขียน
ไม่มีแม้แวะเวียนเพียรมาหา
ทิ้งดินสองอหักเจ้าปากกา
ด้วยเพราะว่าหลงระเริงกระเจิงไป
หลงในรสลึกล้ำทุกค่ำเช้า
แล้วลืมตัวมัวเมาไม่เอาไหน
ทั้งสุรายาดองถองยันไวน์
ไม่สนใจงานการพาลเกเร
ก็มันกลุ้มรุมเร้าเศร้าเพราะรัก
แล้วเพ้อพกอกหักชักไขว้เขว
ประชดรักเลยดื่มเหล้าเมาหยำเป
เดินโซเซโซซัดมิตัดใจ
กว่าจะลุกฉุกคิดว่าผิดแล้ว
จอดไม่แจวเพราะอกหักรักสลาย
เรื่องแค่นี้มันขี้หมาน่าไม่อาย
จึงตัดใจให้หักลืมรักเดิม				
comments powered by Disqus

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน