หน้าส่วนตัว
...ความรักเอย...
ความรักคือแสงทองของอุษา
เมื่อนางฟ้าคลี่แพรใสในรุ่งสาง
คือผีเสื้อเวียนว่อนฟ้อนปีกบาง
คือนำค้างหยาดน้ำใสในยามเช้า
ความรักคือสายตาคราสบซึ้ง
ปานประหนึ่งกามเทพเสพใจเหงา
ตกเป็นทาสเล่หาพามึนเมา
ให้ร้อนเร่าสุดถ่ายถอนศรอนงค์
ความรักคือสีแดงแห่งกุหลาบ
กลิ่นกำซาบซึมใจจนใหลหลง
เหมือนสีแดงแห่งหัวใจให้พะวง
จะซื่อตรงอย่างนี้ไปกี่วัน
ความรักคือกลิ่นไปใบไม้ผลิ
เหมือนมะลิยามค่ำคืนชื่นวสันต์
ความอบอวลชวนถวิลหอมกลิ่นจันทร์
ยามรับขวัญเจ้าสาวคราววิวาห
เงาเมฆ 3 เม.ย. 2547 21:03 น. - ID 50251 
651
3
0
3 เมษายน 2547 21:42 น. - comment id 241033
:)
3 เมษายน 2547 22:38 น. - comment id 241093
นี่นะหรือคือความรัก ยากจะหักจิตใจไม่ใฝ่หา อยากจะลืมเธอลงตรงเวลา ไม่อยากจะห่วงหาเธอเหมือนเคย ก็เพราะรักเธอนั่นหละทำไม่ได้ เพราะในใจมีให้ใจเปิดเผย มีเธอนี้คนดีที่คุ้นเคย และรักเธอมากเลยเฉลยความ *-*แต่งได้ดีค่ะ ชอบจัง*-*
4 เมษายน 2547 16:48 น. - comment id 241321
โอ...เพราะค่ะ
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
