หน้าส่วนตัว
กลางฝืนป่าฉันเดินมาไกลเต็มที
ฉันเหนื่อยจึงหยุดพักบนลานหินริมลำธาร
ไม่ห่างจากตรงนั้น
ฉันเห็นใบไม้ใบหนึ่ง เกาะค้างอยู่บนหินใต้สายน้ำ
..จะฝืนกระแสได้อีกสักเท่าไร ใบไม้ใบเล็กเพียงเท่านี้
ฉันตื่นขึ้นเมื่อลมป่าพัดกรรโชกจนไม้โยกไหว
ใบไม้น้อยใหญ่จึงพากันร่วงกราวลงบนสายน้ำ
ทั้งหมดไหลล่องรวดเร็วไปตามลำธารใส
ต่างแต่เพียงใบไม้ใบเดิมยังฝืนกระแสอยู่อย่างเด็ดเดี่ยว
ฉันเดินจากมาตามวิถีทางของฉัน
ที่ทำได้ก็เพียงส่งแรงใจให้เธอยืนหยัดอยู่ให้นานที่สุด
แม้จะรูว่าอีกไม่นานเธออาจล่องไหลไปตามกระแส
..เหมือนใบไม้ใบอื่นๆ
นกน้ำ ไซบีเรีย 19 มี.ค. 2546 16:03 น. - ID 30904 
1281
1
0
19 มีนาคม 2546 16:32 น. - comment id 116504
ช่างจินตนาการจังนะคะ
20 มีนาคม 2546 11:09 น. - comment id 116803
เพราะสายน้ำไม่หวนกลับ มีแต่จะพัดไปตามทางไหลของสายน้ำ แม้จะรั้งเท่าใดก็ไม่อาจยื้อได้ เหมือนกับความรักเท่าละ เป็นกำลังใจให้เจ้าคะ
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
