26 สิงหาคม 2554 12:40 น.

สบตา

คืนแรมสามค่ำหน้าร้อน




  ตามองตาพาให้ใจสะทก

ตื่นตระหนกดั่งตากวางคว้างหวาดไหว

เหมือนตานกหลงฟ้าเวหาไกล

เกรงอันใดไม่เกรงเท่าเขารู้ตา


  จึงมองผาดผ่านไปกระไรเลย

ทำอย่างไรใจเอ๋ยไม่เคยกล้า

หากยังขลาดแม้แต่แค่สบตา

ก็อย่าหวังวันข้างหน้า ว่าสบใจ





				
26 สิงหาคม 2554 12:38 น.

ความคิดถึง ปราณีใครที่ไหนบ้าง

คืนแรมสามค่ำหน้าร้อน





  รู้ว่าต้องเจ็บมากหากคิดถึง

แล้วเราจึงเตือนใจว่าอย่ากลับหวน

หากไปแล้วภาพในฝันพลันย้อนทวน

เจ็บล้วนๆนี้โทษใครไม่ได้เลย


  อย่าไปเลยถิ่นที่เก่าเราเคยผ่าน

อย่าทำหาญเยือนเหย้าพักที่รักเผย

อย่าทำเป็นไม่ปวดใจดั่งไม่เคย

อย่าหยอกเย้ยยั่วเย้าความเศร้าตรม


  ความคิดถึง ปราณีใครที่ไหนบ้าง

ความอ้างว้างห่างเหินนั้นเกินข่ม

ความคิดถึงจึงล้นหลามลามอารมณ์

ตราบสิ้นลม ตรมสิ้นรักตระหนักใน


  โบราณว่า ความรู้ท่วมหูหัว

ยังเอาตัวไม่รอดได้ไฉน

นี่ความรักท่วมทั่วทั้งหัวใจ

มันจะรอดอย่างไรไหว นะใจเอย




				
17 สิงหาคม 2554 05:15 น.

ตายังมีความหมาย ในสายตา ถึงแม้ว่าสิ้นความหมาย ในสายใจ

คืนแรมสามค่ำหน้าร้อน





"เมื่อขาดเธอไป.. 

อยู่ที่ไหนก็เหงา*"

ยังจำภาพเธอได้ในเพลงเก่า

เพลงที่เรา เคยพร้องร้องพร้อมกัน


  เคยรักมาก เท่าไรในใจนี้

เคยฝันดี ที่ฝันใฝ่ในใฝ่ฝัน

เคยซุกซอนซ่อนรักไว้ในคืนวัน

ไม่เคย..ฉัน ไม่ลืมแค่แม้นาที


  ไม่เคยลืมละเลยที่เคยรัก

ไม่เคยพักใจปลีกหรือหลีกหนี

กี่ปีผ่านนานเคลื่อนกี่เดือนปี

แต่ใจพี่ยังไม่แพ้แก่เวลา


  มองที่ว่างระหว่างที่ใจพี่ว่าง

ตาอ้างว้างยังมีหวังพลังกล้า

ตายังมีความหมาย ในสายตา

ถึงแม้ว่าสิ้นความหมาย ในสายใจ







* บางตอนพลงจากโฆษณา เครื่องดิ่ม เป๊ปซี่ สมัย พ.ศ. 2526 

http://www.youtube.com/watch?v=9eiyuVKEebI&feature=related				
17 สิงหาคม 2554 05:01 น.

ว่างใจไว้ให้ใจวางอย่างแจ่มใจ วางเอาไว้ให้ใจว่างอย่างแจ่มจ้า

คืนแรมสามค่ำหน้าร้อน






  เช้ายังเป็นช่วงเช้าอยู่ช้าๆ..

ลมพลิ้วลมยังพรมมา เอื่อยอ้อยอิ่ง

เงาใบไม้ขยับใบเพียงไหวติง

ใจเรานิ่งสนิทใจไร้อาทร
 

  เมื่อไรัรักก็พักใจให้ไร้รัก

เพียงวางพักหัวใจเก็บไว้ก่อน

เอาวางไว้ไม่อ้างว้างวางอาวรณ์

เลิกแรมรอนดิ้นรนดั้นสวรรค์ใด


  ไม่รักใครแต่มิใช่ว่าไร้รัก

ยังพร้อมพรักจะรักชอบตอบใจได้

เพียงวันนี้ที่อยู่ว่างขอวางไป

วางเอาไว้ใจว้าเหว่ในเวลา


  ว่างใจไว้ให้ใจวางอย่างแจ่มใจ

วางเอาไว้ให้ใจว่างอย่างแจ่มจ้า

จะอ้างว้างก็วางลงปลงอุรา

จะอ่อนล้าอาวรณ์บ้างก็ช่างมัน


..จะไหวหวั่นใจบ้างก็ วางใจ..


				
10 สิงหาคม 2554 03:35 น.

จำไว้หนำประจำใจไว้ประจาน ว่าร้าวรานลึกล้ำเพราะ จำ-เลย

คืนแรมสามค่ำหน้าร้อน






  เจ็บเท่าไรใจนี้หนอก็ไม่จำ

ทุกข์กระหน่ำย่ำใจให้ชาด้าน

ช้ำแสนช้ำกระหน่ำท้นก็ทนทาน

เพียงไม่นานก็อภัยที่ใครทำ


  ไม่จำเจ็บไม่เก็บแค้นให้แน่นทรวง

แม้เจ็บล่วงค่ำยันเช้ายาวหลายค่ำ

จำแต่รัก ไม่จำร้าย คล้ายไม่จำ

คิดย้ำคำ ต้องผ่านเลยที่เคยราน


  ให้ผ่านเลยใจเคยรานผ่านให้หมด

ไม่เก็บกดอาการไว้ให้ฟุ้งซ่าน

จำ-เลยไป ไม่จำใจในวันวาน

ผ่านวันผ่าน ทุกข์หายสบายใจ


  แล้วลมรักก็พัดหาย้อนมาหวน

พัดย้อนทวนกลิ่นรักเก่ามาเย้าใหม่

ใจเปี่ยมหวังไม่ระวังยั้งระไว

ที่ไหนได้ เพียงลมหลอกมาหยอกเรา


  เจ็บคราวนี้จะโทษใจใครไม่ได้

จำเลยร้าย คือใจนี้ที่โง่เขลา

เพราะไม่จำ ที่ช้ำใจแม้ไม่เบา

บทเรียนเก่า ที่หลอกลวงหมดดวงมาน


  เจ็บนี้หนอขอ "จำใจ" ไว้ที่นี่

เป็นครั้งที่เจ็บชัดอย่างจัดจ้าน

จำไว้หนำประจำใจไว้ประจาน

ว่าร้าวรานลึกล้ำเพราะ "จำ-เลย"


				
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟคืนแรมสามค่ำหน้าร้อน
Lovings  คืนแรมสามค่ำหน้าร้อน เลิฟ 0 คน
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟคืนแรมสามค่ำหน้าร้อน
Lovings  คืนแรมสามค่ำหน้าร้อน เลิฟ 0 คน
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟคืนแรมสามค่ำหน้าร้อน
Lovings  คืนแรมสามค่ำหน้าร้อน เลิฟ 0 คน
ไม่มีข้อความส่งถึงคืนแรมสามค่ำหน้าร้อน