สบตา

คืนแรมสามค่ำหน้าร้อน


  ตามองตาพาให้ใจสะทก
ตื่นตระหนกดั่งตากวางคว้างหวาดไหว
เหมือนตานกหลงฟ้าเวหาไกล
เกรงอันใดไม่เกรงเท่าเขารู้ตา
  จึงมองผาดผ่านไปกระไรเลย
ทำอย่างไรใจเอ๋ยไม่เคยกล้า
หากยังขลาดแม้แต่แค่สบตา
ก็อย่าหวังวันข้างหน้า ว่าสบใจ
				
comments powered by Disqus

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน