30 พฤศจิกายน 2544 10:33 น.
ณธีร์
................. ทะเอ๋ยทะเล
ใจข้าว้าเหว่ ห่างเหนงเยาว์
ล้ำลึกอยู่ใน หัวใจหงอยเหงา
ฟ้านี้สีเทา เงื้อมเงาอำลา
................... ความฝันที่ใฝ่
รักเขารักใคร พาใจอ่อนล้า
จากกันวันนั้น ไม่หันคืนมา
หวั่นใจบุษบา ร้างลาแล้วเอย ฯ
30 พฤศจิกายน 2544 10:33 น.
ณธีร์
ถ้าดวงดาว ที่พรางพร่าง อยู่กลางฟ้า
คือดวงตา ของเธอ พี่เพ้อหา
ถ้าจันทร์เพ็ญ ที่ลอยเด่น กลางนภา
คือดวงหน้า ของน้อง พี่ปองพาน
ถ้าเกสร มาลี ที่เลิศลิ้ม
คือรอยยิ้ม ของเธอ ที่แสนหวาน
ถ้าเสียงนก ร้องร่า ในพนานต์
คือเสียงขาน หวานใจพี่ ที่เฝ้าคอย
พี่คงชื่น รื่นฤทัย หาใดเทียบ
จะย่างเหยียบ ไปหนใด ไม่เหงาหงอย
มีแก้วตา เป็นขวัญใจ ไม่เลื่อนลอย
จะเฝ้าคอย รอวันรัก สลักลงฯ
29 พฤศจิกายน 2544 11:16 น.
ณธีร์
คืนนี้มีเธอเคียงฉัน ... เหม่อมองพระจันทร์
สีเหลืองสำรวยสวยแจ่ม
ดวงดาววับวาวพราวแวม ... หอมกลิ่นกรุ่นแก้ม
นวลน้องของพี่เคียงใกล้
หวานล้ำน้ำคำฉ่ำใจ ... ถ้อยคำของใคร
ว่าสองเราปองรักกัน
อ้อนวอนทั้งดาวทั้งจันทร์ ... ขอจงช่วยกัน
เป็นพยานรักครองสองเรา
จะปองรักกันนานเนาว์ ... ตราบกายกลายเถ้า
มั่นคงตราบฟ้าอำไพ
ไร้เดือนดาราสดใส ... บ่ร้างห่างไกล
แปรใจเปลี่ยนไปเป็นอื่น
สองเรามั่นคงยงยืน ... รักมั่นหวานชื่น
เพียงฉันเพียงเธอเพียงนี้
ดึกแล้วแก้วตาของพี่ ... ต้องร้างลาที
หอมแก้มนวลร่ำอำลา ฯ
29 พฤศจิกายน 2544 10:33 น.
ณธีร์
สุริโยไท ... กึกก้องเกริกไกร
จารจารึกไว้ ... ชั่วหล้าธาตรี
พระเกียรติประวัติ ... วีรกษัตรี
แม่หยั่วกรุงศรี ... อโยธยา
ออกรบเคียงราช ... รองฝ่าพระบาท
ปกปักรักษ์ชาติ ... แม้นด้วยชีวา
เพื่อไทยเป็นไท ... สืบไปภายหน้า
พระคุณยิ่งฟ้า ... สุริโยไท ฯ
28 พฤศจิกายน 2544 10:33 น.
ณธีร์
ความเอ๋ยความรัก
พึ่งซึ้งประจักษ์ ... รักแล้วเศร้าใจ
รักใครสักคน ... ต้องทนหมองไหม้
เป็นเพราะเหตุใด ... เธอใยใจดำ
เฝ้านึกเฝ้าฝัน
คิดถึงทุกวัน ... ใจฉันระกำ
วอนเธอยกโทษ... ได้โปรดรับคำ
อย่าให้ฉันช้ำ ... เพราะคำรักเอย ฯ
หน้าส่วนตัว
661
