30 กันยายน 2554 06:24 น.
นายธนา
ฟ้าทะมึน ครืนครั่น ลั่นเปรี้ยงแปลบ
แสงฟ้าแลบ แวบวับ จับไปทั่ว
ฝนสาดสาย มิหายหยุด ฉุดให้กลัว
ขมุกขมัว ทั่วหน้า ทั้งฟ้าดิน
น้ำเอ่อนอง ท้องทุ่ง ท่วมทั่วถ้วน
ทั้งเลือกสวน ไร่นา สาหัสสิ้น
ท่วมบ้านเรือน ที่อยู่ ที่ทำกิน
เสียทรัพย์สิน มากค่า คว้าไม่ทัน
ทั้งบ้านนอก บ้านใน ท่วมไม่เหลือ
ต้องพายเรือ หนีมา จ้าละหวั่น
กระสอบทราย มิอาจ เป็นการ์ดกั้น
แรงน้ำดัน ยันฝั่ง พังทลาย
บ้างชีวิต สูญดับ ไปกับน้ำ
ทิ้งให้ร่ำ อาลัย สุดใจหาย
ทุกย่อมย่าน ระทมทุกข์ สุขเคลื่อนคลาย
น้ำท่วมร้าย กว่าทุกปี ที่มีมา
น้ำนองใน หนองบึง ถึงย่านบ้าน
สุดจะต้าน ท่วมท้น ล้นฝั่งฝา
ส่วนในใจ ก็ท่วมซ้ำ ด้วยน้ำตา
รอเวลา เมื่อไหร่ น้ำจะลด...
หน้าส่วนตัว
1932
