หน้าส่วนตัว
มาหยงหลิน คราใด ใจคะนึง
หวลคิดถึง วันวาร ที่ผ่านพ้น
ถึงจะผ่าน กาลนาน เหลือล้น
ยังคิดถึง เธอคนนั้น ไม่รู้หาย
ทุกชีวิต ลิขิตแล้ว เป็นแนวทาง
ให้ต้องห่าง พลัดพราก จากใจกาย
ตะวันยอแสง รักสลาย กลายเป็นฝัน
เธอกับฉัน กลายกลับ ดั่งคนอื่น
มาหยงหลิน คราใด ใจระทม
ทุกข์ทับถม ใจคงมั่น ทุกวันคืน
แอบกล้ำกลืน ก้อนสะอื้น ไม่ลืมเธอ
ใจละเมอ มองตะวัน ลับเหลี่ยมผา
880
