12 พฤศจิกายน 2548 18:15 น.
ศาลาไทย
วันชื่นคืนสุขทุกท่วงถ้อย
คำร้อยยินชัดไม่ขัดเขิน
ขื่นขมคมตามามองเมิน
ผิวเผินยากบอกถึงซอกใจ
อยากเลาะเซาะซอนที่ซ่อนอยู่
ลึกรู้หลบเร้นเป็นแบบไหน
น้อยหนึ่งในนามของความใน
หวั่นไหวทุกคำที่ย้ำมา
และแล้วมองเห็นความเป็นเท็จ
เหมือนเด็ดหัวใจไปต่อหน้า
ทุกสิ่งเสแสร้งแกล้งมารยา
ศรัทธาย่อยยับฤๅกลับคืน
ขอบฟ้าโค้งรุ้งเคยมุ่งฝัน
ฝ่าวันลมแล้งโถมแรงฝืน
หนาวทนฝนซัดสู้หยัดยืน
เก็บกลืนใจร้าวลุกก้าวเดิน
รอยเจ็บเหน็บหน่วงทุกท่วงถ้อย
คำพล่อยพูดชัดจึงขัดเขิน
ขื่นขมหมายข่มคมตาเมิน
ร้าวเกินฟังคำให้ช้ำใจ...
ร้าวเกินกว่าช้ำ...ซ้ำรอยใจ
๑๒ พฤศจิกายน ๒๕๔๘ : ศาลาไทย
Calendar
Lovers
0 คน เลิฟศาลาไทย
หน้าส่วนตัว
2227
