๏ ๏ ๏ พล่อย ๏ ๏ ๏

วันชื่นคืนสุขทุกท่วงถ้อย
คำร้อยยินชัดไม่ขัดเขิน
ขื่นขมคมตามามองเมิน
ผิวเผินยากบอกถึงซอกใจ
อยากเลาะเซาะซอนที่ซ่อนอยู่
ลึกรู้หลบเร้นเป็นแบบไหน
น้อยหนึ่งในนามของความใน
หวั่นไหวทุกคำที่ย้ำมา
และแล้วมองเห็นความเป็นเท็จ
เหมือนเด็ดหัวใจไปต่อหน้า
ทุกสิ่งเสแสร้งแกล้งมารยา
ศรัทธาย่อยยับฤๅกลับคืน
ขอบฟ้าโค้งรุ้งเคยมุ่งฝัน
ฝ่าวันลมแล้งโถมแรงฝืน
หนาวทนฝนซัดสู้หยัดยืน
เก็บกลืนใจร้าวลุกก้าวเดิน
รอยเจ็บเหน็บหน่วงทุกท่วงถ้อย
คำพล่อยพูดชัดจึงขัดเขิน
ขื่นขมหมายข่มคมตาเมิน
ร้าวเกินฟังคำให้ช้ำใจ...
ร้าวเกินกว่าช้ำ...ซ้ำรอยใจ
๑๒ พฤศจิกายน ๒๕๔๘ : ศาลาไทย

ให้ดาว 0 ดาว

1 2 3 4 5

0 ดาวจาก 0 คน

ศาลาไทย 12 พ.ย. 2548 18:15 น. - ID 83357

2228

URL แบบสั้น https://www.thaipoem.com/poem/83357 ที่มา: ศาลาไทย

comments powered by Disqus

ดาวอังคาs

13 พฤศจิกายน 2548 01:45 น. - comment id 528705

อ่า กลอน 7 ชอบจังเลยครับ


คำพูดเพียงพล่อยปล่อยออกมา
ศรัทธาลับหายคล้ายกับฝัน
เหยียบย่ำความชื่นลืมคืนวัน
แบ่งปันเพียงซากขวากระทม

..สีน้ำฟ้า..

13 พฤศจิกายน 2548 02:26 น. - comment id 530684



เมื่อกี้พึ่งไปบ่น ๆ ในกระทู้พี่มารแมงมุม
ว่า คิดถึงกลอนบทนี้ของ หนู ศ.

อ่านอีก เพราะชอบค่ะ

มารแมงมุม

12 พฤศจิกายน 2548 20:24 น. - comment id 534797

น้อยหนึ่งในนามเรียกความรัก
เจ็บจักโทษใครได้อีกหนอ
ขื่นขมคมตา เคย   \"บ้า\"  พอ
หลงรอรอยช้ำจึงจำนาน

คำรักกลับเป็นเช่นคำพล่อย
หนึ่งน้อยล้วนเท็จเหตุพลุ่งพล่าน
จวบฝนชนหนาวพาร้าวราน
ปล่อยผ่านเกินยื้อรื้อ  \"ศรัทธา\"

แม่จิตร

12 พฤศจิกายน 2548 23:01 น. - comment id 534824

กล้ำกลืนรักร้าวหนาวเหน็บยิ่ง
ถูกทิ้งร่ำร้องจนหมองไหม้
จบสิ้นกันแล้วแววอาลัย
พล่อยไปจากปากฝากใจจำ

รดา

12 พฤศจิกายน 2548 23:12 น. - comment id 534828

เคยพลอดพร่ำคำหวานรำพันเพ้อ
  แล้วใยเธอมองต่ำเป็นคำ..พล่อย..
  ฤาหมดรักใจจางนางไม่คอย
  ปล่อยรักลอยตีค่าคำให้ช้ำใจ

กุ้งหนามแดง

13 พฤศจิกายน 2548 08:21 น. - comment id 537011
```
:)
```

อัลมิตรา

13 พฤศจิกายน 2548 10:12 น. - comment id 537021

ทุกสิ่งเสแสร้งแกล้งมารยา
ศรัทธาย่อยยับฤๅกลับคืน


หวานใจ ...

แสงไร้เงา

13 พฤศจิกายน 2548 12:38 น. - comment id 537049

อ่านไปอ่านมาแล้วเหนี่อย
ขอมานั่งพักศาลาไทยได้หรือเปล่าค่ะ

แซวเล่นนะค่ะ

ธรรมาภิวัฏ

13 พฤศจิกายน 2548 17:36 น. - comment id 537091

จะซอกแซะและรอนซบซอนหลืบ
จนสืบไส้ไร้สืบสลับสะหลง
คงวกเวียบว่อยวับดับอารมย์
ยากระดมก้าวกลางท่ามทิวา..

ร้อยแปดพันเก้า

13 พฤศจิกายน 2548 15:04 น. - comment id 537093
บินเดี่ยวหมื่นลี้

14 พฤศจิกายน 2548 11:21 น. - comment id 537266
```
งดงามครับ...
```
น้ำ

12 ธันวาคม 2548 01:27 น. - comment id 545513
```
 ขอชื่นชมครับ
```
แทนคุณแทนไท

27 กรกฎาคม 2550 18:14 น. - comment id 730829
```
ทุกคำ บาดใจดีจริง
```