2 พฤศจิกายน 2554 10:49 น.
สุนทรวิทย์
คำว่า สวัสดี เริ่มหรี่หาย
เปลี่ยนทักทาย ด้วยคำ น้ำท่วมไหม
ฉันอยากรู้ จริงนะ เกิดอะไร
ประเทศไทย ไยเป็น ไปเช่นนี้
วิปริต อาเพศ เหตุใดบ้าง
ใช่เพียงอ้าง ติดขัด ปัดโน่นนี่
ฝนก็มิ ได้ชุก กว่าทุกปี
เกิดกาลี หรือไร ในบ้านเมือง
ผู้ใดควร สดับ รับผิดชอบ
โปรดช่วยตอบ ช่วยกล่าว ทุกราวเรื่อง
ให้ประชา คลี่คลาย หายขุ่นเคือง
ช่วยประเทือง ความรู้ สู่กันซี
ใกล้จะบ้า แล้วโว้ย ขอโวยหน่อย
คอยแล้วคอย น้ำยัง ขังล้นปรี่
ยินแต่เสียง ปลอบใจ ขอไปที
แต่ไม่มี สิ่งใด ไหนเปลี่ยนแปลง
หลายจังหวัด ลำเค็ญ เห็นแต่น้ำ
ส่วนถ้อยคำ ที่รัฐ จัดแถลง
ยิ่งฟังยิ่ง รู้สึก นึกคลางแคลง
ล้วนขัดแย้ง กันเอง เก่งแต่คุย
2 พฤศจิกายน 2554 10:09 น.
สุนทรวิทย์
ทุ่มเท เนรมิต ด้วยจิตรัก
สลัก อักษร กลอนสักบท
แต่งปรุง มุ่งหมาย ให้งามงด
รันทด หมดไฟ ไร้ฝีมือ
สมอง ตีบตัน พลันหยุดแล่น
ขาดแคลน อารมณ์ คมหนังสือ
ถึงอยาก พากเพียร เรียนฝึกปรือ
หัวทื่อ มิอาจ วาดลีลา
ทักษะ พจี มีอยู่น้อย
อ่อนด้อย ไม่ซึ้ง ถึงภาษา
กวีพจน์ หยดย้อย มิสอยมา
ก้มหน้า ซี้ซั้ว เขียนมั่วเอา
อ่านได้ ไม่ได้ ไม่รับรู้
หลับหู หลับตา บ้าปนเขลา
ปล่อยกลอน ลากไป คล้ายขี้เมา
ขัดเกลา มิออก ทั้งนอกใน
ดีบ้าง แย่บ้าง ต่างโอกาส
ผิดพลาด น้อมรับ ปรับแก้ไข
อย่าเบื่อ อย่าชัง อย่าฝังใจ
อ่านไป อย่าท้อ เดี๋ยวก็ชิน
1 พฤศจิกายน 2554 11:59 น.
สุนทรวิทย์
คนเราอาจ แตกต่าง ทางความคิด
ถือเป็นสิทธิ์ สามัญ ขั้นพื้นฐาน
ต่างคนทำ เพื่อสนอง ใจต้องการ
เพียงอย่าพาล เลยเถิด ละเมิดใคร
เช่นคนเจ้า สำรวย อยากสวยเด่น
คอยมุ่งเน้น แต่งกายา อาภรณ์ใหม่
กระเป๋าแห้ง อดบ้าง ช่างปะไร
ขอให้ได้ อวดโอ่ ความโสภี
ส่วนบางคน เช้า-เย็น เห็นกินเหล้า
ลืมลูกเต้า อัปยศ หมดราศี
จะตักเตือน อย่างไร มิใยดี
คงประสงค์ สุขี แบบขี้เมา
พวกอิสระ คะนอง รักท่องเที่ยว
แม้ที่เปลี่ยว ห่างไกล ในป่าเขา
เพียรด้นดั้น ขยันบุก ทุกลำเนา
มิเคยเหงา กลับสนุก แสนสุขใจ
อีกประเภท ชอบพนัน ชวนขันต่อ
จิตจดจ่อ มักมาก ยากแก้ไข
รู้ทั้งรู้ อาจย่อยยับ เล่นกับไฟ
ยังคลั่งไคล้ เหมือนทาส ขาดปัญญา
บ้างไหว้พระ ทำคุณ บุญกุศล
หวังหลุดพ้น โมหันธ์ เหล่าตัณหา
แต่ก็ตั้ง ปรารถนา ภาวนา
ขอชาติหน้า รูปสวย รวยอนันต์
หลากนานา ทัศนะ ปนคละเคล้า
อยู่ที่เรา พอใจ เลือกใฝ่ฝัน
ถึงร้อยคน ร้อยจิต ผิดแผกกัน
สิ่งสำคัญ จงรู้จัก คิดรักดี
1 พฤศจิกายน 2554 11:46 น.
สุนทรวิทย์
ดินนี้ ที่ข้าอยู่
แต่เกิดกู จวบผู้ใหญ่
ก่อร่าง ก้าวย่างไป
ลมหายใจ ใช้ดำรง
ปกปัก รักแน่วแน่
จักดูแล แม้ฝุ่นผง
เคี่ยวขัน หมั่นประจง
เจตจำนง คงกัปกัลป์
ชีวี พร้อมพลีให้
เพียงไผท ได้สุขสันต์
ศัตรู ผู้โรมรัน
ขอประจัญ มิพรั่นพรึง
เลือดไทย ยอมไหลหลั่ง
ทุกพลัง ยังเป็นหนึ่ง
ภัยมา พร้อมตราตรึง
ร่วมคำนึง ร่วมพึ่งพา
บัดนี้ มีเหตุร้าย
อันตราย ใหญ่หนักหนา
สายชล ท่วมท้นมา
ปวงประชา น้ำตานอง
วารี ที่เกรี้ยวกราด
ถล่มกวาด ชาติสยอง
อย่าช้า มาประคอง
ช่วยพี่น้อง ผองหมู่เรา
การเมือง เรื่องขัดแย้ง
หยุดระแวง แบ่งเทือกเถา
หันหน้า มาแบ่งเบา
เลิกงี่เง่า เอาแต่ดี
ทุกข์โศก วิโยคนัก
ยังแข่งพรรค แข่งศักดิ์ศรี
ขัดขา มุ่งราวี
ก็อัปรีย์ กาลีเมือง
1 พฤศจิกายน 2554 11:14 น.
สุนทรวิทย์
นะโม ตัสสะ ภะคะวะ....ฯลฯ
พึ่งพระ พึ่งธรรม แทนพร่ำบ่น
วันนี้ เคร่งครัด หัดสวดมนตร์
ถอยพ้น กลลวง ปวงบาปเคราะห์
สำรวม ปัญญา สมาธิ
สติ ดำรง คงมั่นเหมาะ
วาจา เปล่งไป จงไพเราะ
สะเดาะ เรื่องร้อน ให้ผ่อนคลาย
ทำดี ขอมี ดีสนอง
หวังทอง ได้ทอง กองเหลือหลาย
หวังมิตร สัมฤทธิ์ มิตรมากมาย
สุขกาย ร้ายสิ้น สินทวี
ภาวนา พึ่งพิง สิ่งศักดิ์สิทธิ์
ธรรมาทิตย์ พุทธองค์ ผู้ทรงศรี
เกื้อกูล ครอบครัว ตัวลูกนี้
เปรมปรีดิ์ มีสุข ทั่วทุกคน
กุศล ใดลูก เคยปลูกก่อ
ลูกขอ ประทาน บันดาลผล
รุ่งเรือง อุดม สมกระมล
โสภณ ไร้โศก ไร้โรคภัย
เพ่งจิต ขอพร วอนพระช่วย
โปรดอำนวย กีรติ อดิศัย
อาราธนา คุณพระ รัตนตรัย
อวยชัย ค้ำจุน หนุนด้วยเทอญ
หน้าส่วนตัว
995
