30 เมษายน 2547 14:12 น.
เมจิคเชี่ยน
หอมกลิ่นหวลชวนฝันของวันใหม่
แสงแดดใสทอประกายเป็นสายรุ้ง
สายตามองฟ้าครามชานนอกกรุง
มโนฟุ้งควุ้งกระจายหมายคว้ามัน
สัมผัสลมประหนึ่งเตือนถึงตัว
อย่าเมามัวสิ่งเร้นที่เห็นนั้น
วันวานเก่าวันวานเราอยู่ไหนกัน
จุดเริ่มฝันจุดเริ่มใฝ่ใช่ลบเลือน
ใบไม้พร้วริ้วล่วงเกิดห้วงคิด
อันชีวิตเก่งกาจคงคลาดเคลื่อน
เลอเลิศรสประดับก็ลับเดือน
คือย้ำเตือนคืนสู่ธุลีดิน
สเน่ห์โลกดึงดูดฉุดกระชาก
หลงสวาทอยากลองลิ้มรสลิ้น
หยุดให้ไหวต้านให้อยู่ด้วยอาจิณ
แล้วสูดกลิ่นวิญญาณซาบซ่านกาย
แว่ววาบหวิวทิวทัศน์สะบัดสวย
ดอกไม้รวยระรินรื่นชื่นความหมาย
ตราบทะเลจรดฟ้าไม่ว่าวาย
หากสุดท้ายไม่ลืมตัวเราคือใคร ๚ะ๛
27 เมษายน 2547 12:53 น.
เมจิคเชี่ยน
เสียงดังแว่ววาบหวานกังวาลย์ก้อง
ท่วงทำนองบรรเลงเป็นเพลงใส
สุดที่รักสลักจิตแนบชิดใจ
ได้ยินไหมใคร่ตอบมอบให้เธอ
อยู่หนใดใกล้ไกลใช่ลืมกัน
วิมานฝันยังเก็บไว้ให้เสมอ
ภาพดวงมาลย์หวานแหววมิแคล้วเบลอ
รอวันเจอรอวันกอดออดอ้อนใจ
คุณค่ารักที่ฝากไว้ในอ้อมแขน
ยังแนบแน่นหอมกรุ่นละมุนไหว
มิเคยจางไสวสว่างพร่างหมดไป
แพร้วพราวใสเหมือนวันเก่าที่เรามอง
ดาวดวงใดดาษดื่นให้ชื่นจิต
โปรยเสน่ห์สะกิดใจให้อยากต้อง
ไหนจะเท่าดาวเก่าที่เราครอง
ดาวนวลน้องนวลนางที่นิ่มนวล
ยิ้มนะยิ้มยิ้มแย้มให้แก้มป่อง
ชวนน่ามองน่าลิ้มหากยิ้มล้วน
เศร้าไปใยใช่จากพรากลำดวน
ยิ้มหอมหวลดีกว่าน่ารักดี
สัญญาไว้ใช่สายันต์แล้วพลันลับ
รอยจุมพิศประทับแต้มที่แก้มนี้
คือนิรันดร์มิผันเปลี่ยนวันเดือนปี
แทนชีวีชีวาสัญญาใจ
เสียงดังแว่ววาบหวานกังวาลย์ก้อง
ท่วงทำนองบรรเลงเป็นเพลงใส
สุดที่รักสลักจิตแนบชิดใจ
ได้ยินไหมใคร่ตอบมอบให้เธอ ๚ะ๛
=^________^=
25 เมษายน 2547 23:22 น.
เมจิคเชี่ยน
ฉันจะไม่สัญญา...
แต่วันเวลา...จะทำให้เธอเห็นค่าความรักจากฉัน
ให้ความจริงใจค่อยๆโอบกอด
......เป็นสะพานทอดเชื่อมสู่หัวใจให้ผูกพัน
อยากเป็นคนที่เธอรักกัน และเชื่อมั่นพร้อมจะเคียงกาย
ให้ความรักค่อยๆก่อตัวขึ้น
ดั่งดาวที่เริ่มดาษดื่น ทำให้ค่ำคืนมีความหมาย
สัมผัสรักจากฉัน ไม่ใช่พันธนาการ
....ที่ผูกมัดเธอด้วยเหตุผลต่างๆมากมาย
แต่เป็นความรู้สึกที่จับต้องได้...
......และจะเป็นใครสักคนให้เธอได้พักพิง
อยากให้ความรักระหว่างเรา...มีคุณค่า
ไม่หวั่นว่าจะต้องใช้เวลาค้นหา... ในความหมายของทุกสิ่ง
ความรักของฉันจะคงมั่น หรือแค่ความผูกพันที่ไม่จริง
คำตอบจะเป็นรักแท้ที่ใหญ่ยิ่ง หรือเป็นรักที่แค่อ้างอิง
...........สัมผัสทุกสิ่ง ได้ด้วยหัวใจเธอเอง..........
=^________^=
8 เมษายน 2547 23:02 น.
เมจิคเชี่ยน
หากเธอต้องการความรัก...จากใครสักคน
เรื่องราวของเหตุผล เธอตั้งเงื่อนไขไว้แค่ไหน
ใช่...ต้องพร้อม ต้องเก่ง ต้องเอาอกเอาใจ
หรือว่าต้องมีอะไร ที่ทำให้หัวใจยิ้มได้เมื่ออยู่ใกล้กัน
หากเธอกำลังมองหา...ใครสักคน
เพื่อเข้ามาเป็นส่วนหนึ่งปะปน ตามที่หัวใจฝัน
เธอแน่ใจหรือเปล่า ที่จะเอาเขาเข้ามาผูกพัน
ใช่ว่าทำประชดประชัน เพียงเพราะความเหงานั้นรังแก
หากเธอหาใครสักคน...คนนั้นไม่เจอ
จะปวดร้าวไหมเธอ ที่ปล่อยใจลอยเพ้อตามหารักแท้
หรือว่าไม่รู้สึกอะไรเลย เฉยๆไม่เคยทำให้อ่อนแอ
เพราะชีวิตมีอะไรที่ย่ำแย่ มากกว่าเรื่องของหัวใจ
และถ้าหากฉันขอเป็น...ใครสักคน
ที่รักเธอมากล้น และมีตัวตนเธอจะรักฉันไหม
ไม่ใช่แค่คนรู้จัก ที่เธอมองผ่านเหมือนทุกทีไป
แต่เป็นคนที่เธอรัก และอยากอยู่ชิดใกล้....
.........จะเป็นไปได้ไหม นี่คือคำถามจากหัวใจ
............ ข อ ง ... ใ ค ร สั ก ค น ....................
=^_______^=
5 เมษายน 2547 03:14 น.
เมจิคเชี่ยน
หมดไปแล้วกับความรู้สีกที่เรียกว่า รัก
ตั้งแต่วันที่หัวใจบอบช้ำหนัก ที่เธอฝากไว้
เอาน้ำตามาต่อรอง ก็คงไม่มีค่าอะไร
เพราะหัวใจมันมีรอยไหม้ ย้ำเตือนว่าใครเป็นคนทำ
หยุดเถอะกับท่าทีอ่อนแอ
อย่าคิดจะทำให้ฉันแพ้ เธอมีแต่จะย่ำแย่บอบช้ำ
ยังไงก็ไม่รัก เพราะหัวใจมันกระอักและจดจำ
ไม่เคยเหงา หัวใจไม่เคยร้องถาม อยากให้เธอกลับมา
กลับไปเถอะ คนเคยรัก
ที่ตรงนี้ไม่มีอะไรให้ที่พิงพัก ~ไม่มีค่า
รอบๆกายที่เธอยืนอยู่ อยากบอกให้รู้มีแต่รอยน้ำตา
กลับไปเถอะ กลับไปเสียดีกว่า ... ฉันมันคนเย็นชา
...พร้อมกับคำพูด ที่เธอเคยบอกกับฉันในครั้งนั้นว่า...
................ ฉั น เ สี ย ใ จ ................
Calendar
Lovers
0 คน เลิฟเมจิคเชี่ยน
หน้าส่วนตัว
810
