5 เมษายน 2547 14:28 น.
เมจิคเชี่ยน
ผมเป็นคนที่ชอบดื่มน้ำโซดามะนาวมาก
แล้วก็จะมีร้านที่จะไปนั่งดื่มเป็นประจำ
...ร้านนี้ไม่ใหญ่มากนัก ไม่หวือหวา
เหมือนร้านอื่นๆ แต่ว่าบรรยากาศที่นี่ มันช่างดียิ่งนัก...
...อีกทั้งเพราะมีเธอคนนั้นอยู่ด้วยซะละมั้ง...
ผมชอบมองเวลาเค้าชงเครื่องดื่ม ชงไป ยิ้มไป
ดูเหมือนว่าเค้าจะสนุกสนานกับมันมาก
อิอิ จนผมอยากจะขอเข้าไปร่วมวงด้วย ^-^
น่าเสียดายที่ร้านนี้ ไม่ค่อยมีคนมากนัก
ก็ไม่รู้เป็นเพราะว่าอะไร..
เครื่องดื่มก็อร่อย อร่อยจริงๆนะ(เพื่อนผมยังบอกเลย)
บริการก็ดี แถมมีคนชงเครื่องดื่ม น่ารักๆอีก แหมะ ชื่นใจชะมัด ^-^ ...
ผมไปนั่งดื่มเป็นประจำ...ไปกับเพื่อนบ้าง
ไปคนเดียวบ้าง เป็นอย่างงี้อยู่เรื่อยๆ...
และได้มีอยู่วัหนึ่งที่ทำหั้ยผม รู้สึกดีมากๆ
อมยิ้ม ไม่หุบเลย ^-^ ...
"สวัสดีค่ะ ต้องการรับเครื่องดื่มอะไรดีคะ"
"เอ่อ...ขอน้ำ..."
"น้ำโซดามะนาวใช่ไหมคะ รอสักครู่นะคะคุณขาประจำ" ..... เสียงพูดของเธอพูดแทรกออกมา พร้อมกับรอยยิ้มใสๆ ^__^
นั่นแหละเปงสาเหตุที่ทำหั้ยป๋มยิ้มไม่หุบ
หูยๆๆ ดูสิเค้าจำผมได้ ... มันช่างรู้สึกดียิ่งนัก มันน่าดีใจใช่ไหมล่ะ
ดื่มไป ยิ้มไป มีความสุขจังโว้ยย..ผมคิดในใจเช่นนั้น ถ้าเป็นไปได้ อยากจะตะโกนออกไปดังๆให้รู้แล้วรู้รอดไปเลย ... เวลาผ่านไปไวเหมือนละครน้ำเน่าเรื่องๆหนึ่ง จนความสัมพันธ์ของผมกับเธอก้าวหน้าเริ่มเป็นเพื่อนกัน เริ่มพูดคุยกัน ถ้าไม่มีคนในร้านเค้าก็จะมานั่งคุยเป็นเพื่อนผม... (ผมไม่เคยคิดจะจีบเค้านะ แต่คิดอย่างอื่นมากกว่า อิอิ 555) อะอะ ... รู้นะคุณผู้อ่านคิดอะไรอยู่
แต่แล้วมาในวันนี้ผมไม่เห็นเธอ ... เธอหายไปไหน
เธอไม่เคยหยุดงาน เธอที่เคยยิ้มแย้ม
เธอที่เคยอยู่ตรงนั้น....หายไปไหนว้าาา
ผมสงสัยมากก็เลย ลองดเดินไปถามเพื่อนร่วมงานของเธอ
ซึ่งคำตอบที่ผมได้ฟังนั้น ทำให้ผมอึ้งกิมกี่อย่างแรง.......
"เธอได้หนีไปแล้วค่ะ พร้อมกับเงินอีกหลายแสน
ตอนนี้ตำรวจกำลังตามหาตัวอยู่ เอ...หรือว่าเค้าได้ไปหลบอยู่บ้าน
คุณหรือป่าวคะนี่ อิอิ"
เอ้าเวงกรำ ไหงเป็นงั้นไปได้หว่า
ผมก็บอก ผมไม่รู้ครับๆๆๆ แต่ก็งงๆไม่หาย มันเกิดอะไรขึ้น? อะไรฟะ คนที่ตู
"เคยแอบชื่นชม แอบมอง ... หมดเลยๆๆ ภาพที่ตูเคยจินตนาการไว้อย่างสวยหรู 55555"
มาถึงวันนี้ก็ยังตามหาตัวเจ้าหล่อนคนนั้นไม่เจอ อิอิ
ไม่รู้ว่าเธอไปหลบอยู่ที่ไหน............
........เห้ๆ เธอคนนั้น ตอนนี้แอบไปทำงาน
ชงเครื่องดื่มอยู่ที่ไหน ... ถ้ายังไงเอาเงินที่ขโมยไปมาแบ่ง
ผมมั่งดิ 555 ... ไม่ใจเลย
6 ตุลาคม 2546 16:07 น.
เมจิคเชี่ยน
Magician Entertainment ภูมิใจเสนอ
............ รักร้ายๆ จอดป้ายนี้นะ .............
เล่าเรื่องราวความรักให้ใครฟังทีไรเป็นถูกกล่าวหาว่า ร้ายซะ ทุกทีไป ใครว่าหล่อนร้าย เขาเรียกว่ามีลูกเล่นในการปรุงแต่งรัก
ให้มีรสต่างหาก
ก็เขาของหล่อนน่ะเหมือนใครเสียที่ไหน ร้ายกว่าหล่อนเสียอีก ชอบนักค่าที่รักกันมานาน ชักเห็นหล่อนเป็นของตายทุกที
ไม่ค่อยเอาใจ ไม่ค่อยถามไถ่ทุกข์สุข เอะอะก็บอกว่า ก็แหมรู้ๆกันอยู่จะต้องสวีทอะไรกันนัก เรื่องรักน่ะรักอยู่แล้ว
ก็โธ่มันเหมือนกันเสียที่ไหนล่ะเจ้าชายขา หญิงสาวน่ะยังต้องการฟังคำรักอยู่นะ บอกบ่อยๆน่ะ ฟังแล้วหัวใจกระชุ่มกระชวย
จะตาย
คอยดูเถอะ เดี๋ยวเขาเปลี่ยนคนสบตาแล้วจะหาว่าไม่เตือน
เขาหัวเราะก๊ากกับสำนวนหรูเริ่ดของหล่อน สู้อุตส่าห์จำเขามาพูดแล้วยังไม่โดนใจ คนใจหิน ของหล่อนอีกตามเคย
เจ้าหล่อนกระฟัดกระเฟียดสามตลบ ตบท้ายด้วยงอนอีกนิดหน่อย ได้แค่นิดหน่อยแหละเพราะรู้อยู่แก่ใจว่าเจ้าชายไม่ชอบ
การง้องอน งอนนานก็เสียอารมณ์เปล่า
เฮ้อหล่อนทอดถอนใจเมื่อหมดหนทางจะแซะอารมณ์โรแมนติคของคนข้างใจให้มันลุกขึ้นเต้นระบำ
ผมรักจริงหวังแต่งนะ เขายืนยันแบบลูกทุ่งสนิท ฟังแล้วอยากวีน แต่ช้าก่อน
ซึ้งจะแย่อยู่แล้วย่ะ หล่อนย้อน เขายิ้ม แล้วก็จบข้อสนทนาไม่หวานของวันๆ
เมื่อไหร่พ่อยอดชายของหล่อนหวานขึ้นมาละก็ แสดงว่าเขาแอบไปซุ่มทำซึ้งกับคนอื่นเข้าแล้ว กองเชียร์สาระแนแหย่เย้า
ถึงหนุ่มทื่อมะลื่อของหล่อน
อย่างเขานะหรือจะมีคนอื่น แค่ฉันคนเดียวเซ้าซี้สอนสั่งมาตั้งหลายปี จนป่านนี้ก็ยังเอาใจไม่เป็นอยู่ดี แล้วจะมีหน้า
ไปมีคนอื่นหรือ ไม่มีวันเสียล่ะ
ไม่มีวันอะไร
ไม่มีวันที่ใครจะบ้าได้ขนาดฉันนะซี มีแฟนกับเขาคนก็ไม่ได้อย่างใจ แต่ก็ท๊นทน ไม่ยักสนคนใหม่เสียที
บางทีถ้าเธอหัดสนคนอื่นเสียบ้าง อาจจะดีกว่านี้นะ
ฉันก็กำลังคิดอยู่เหมือนกัน
ว๊าย ยายบ้า ฉันแนะนำเล่น ๆ นะยะ นี่คิดจะทำจริงๆ หรือ โอ๊ะ สงสารพ่อยอดชาย กองเชียร์ทำเสียงกระเสาะ แล้วหัวเราะสด
ฟังยาก ว่าอยากเห็นรักของหล่อนมีชีวิตชีวาขึ้นมา หรืออยากเห็นรักของหล่อนล่มสลายลงต่อหน้าต่อตากันแน่
ฉันแนะนำให้มั้ย พี่เมศร์แน่ะ เขาชอบเธอมาตั้งแต่ปีหนึ่ง จนเดี๋ยวนี้ชอบของเขากลายเป็นช๊อบ ชอบไปแล้ว มันหมายความว่า
ชอบสุดจะชอบเกือบจะเกินขอบเขตไปแล้ว เพื่อนของหล่อนมักใช้คำซ้ำแสดงอาการต่าง ๆ เสมอ
แต่ฉันว่า นายแท่นก็เข้าทีนะ เท่ไม่รู้จักหยุดหย่อน
ปกป้องดีกว่า
ดูเหมือนพจนานุกรมชีวิตของเพื่อนหล่อนจะจุไปด้วยชื่อของเพื่อนชายที่น่าสนใจทั่วมหาวิทยาลัยเสียจริง ๆ คนนี้ก็แนะนำ
คนนั้น อีกคนก็แนะนำอีกคน เรียกว่าบรรยายสรรพคุณข่มกันเอง จนกระทั่งหล่อน
พอ ๆ แค่ฟังก็เวียนหัวแล้วล่ะ เรื่องของฉันไว้ฉันจัดการเองดีกว่า ไม่ต้องพึ้งใบบุญพวกหล่อนหรอกย่ะ
ฉันน่ะมีประสบการณ์กว่าหล่อนนะยะ
รับไซด์ไลน์เหรอ เพื่อนอีกคนแหย่ปากเปราะ ฝ่ามือพิฆาตซัดเพี๊ยะเข้าให้ที่ต้นแขน โทษฐานแซวแรงไปหน่อย
จบไปอีกวัน สายฝนกลับบ้านอย่างเนือย ๆ คนเดียวอีกตามเคย คนอื่นเขามีหวานใจมาเทียบท่าถึงหน้าตึกเรียน บางคนมี
นัดแนะกันในที่ปลอดเสียงแซวของเพื่อนฝูง บางคนเฮละโลไปกันหลาย ๆ คู่ ก็ยังมีชีวิตชีวา แต่ภไนยมีงานพิเศษหลังเลิกเรียน
ไม่สามารถทำอะไรอย่างเพื่อนฝูงได้ หล่อนต้องยอมรับ ยอมรับอย่างหน้าแห้ง ๆ
ยามหัวค่ำ มีอาหารใจยามได้นั่งหน้าจอคอมพิวเตอร์แล้วโลดแล่นไปในโลกไซเบอร์ บางทีก็ตระเวณเที่ยวเว็บโน้นเว็บนี้ไป
เรื่อยเปื่อย ก่อนจะหยุดที่ไหนสักแห่งที่ดึงดูดใจได้นาน ๆ หรือบางทีก็แก้รำคาญด้วยการโผล่เข้าห้องสนทนา เขียนจ๊ะ เขียนจ๋า
กับคนแปลกหน้าไปทั่ว
หล่อนเรียนรู้ว่า ชื่อหญิงสาว ยิ่งแสดงออกว่าสวยยิ่งหาเพื่อนคุยง่าย ชื่อชายหนุ่มหลายรายแวะเข้ามาคุย
จากชื่อที่เปลี่ยนไปเรื่อย ๆ ตามอารมณ์ บางคราวหล่อนเคยใช้ชื่อซ้ำเดิม เพื่อคุยกับเพื่อนคนเก่า ๆ ที่คุ้นกันในห้องสนทนา
คุยกันบ่อยจนเหมือนคนรู้จักชิดเชื้อทั้ง ๆ ที่
หนุ่มน้อย : อยากเจอตัวจริงจังเลย
ฝนแก้ว : อยากเจอคุณเหมือนกัน
หนุ่มน้อย : เมื่อไหร่ดีล่ะ
ฝนแก้ว : เอาจริงเหรอ
หนุ่มน้อย : จริงสิ
เมินซะเถอะ ใครคิดว่าหล่อนจริง หล่อนมาคุยด้วยฆ่าเวลา รอตอนค่ำที่จะคุยกับพระเอกตัวจริงของหล่อนต่างหาก
กว่าเขาจะเสร็จงานก็ค่ำแล้วทุกทีไป
คืนนี้ดึกแล้ว เขายังไม่โทรมาอีก เขาไปไหนนะ ไม่เอาล่ะ เบื่อเต็มทีกับการโทรไปก่อนแล้วโดนเขาตัดบทว่ากำลังง่วน
งานอยู่เดี๋ยวโทร.กลับก็แล้วกัน ทั้งปี !
ก่อนปิดคอมพิวเตอร์วันนี้ หล่อนฝากข้อความไว้ที่เมล์ของเขา เผื่อตอนค่ำ เมื่อหล่อนปิดโทรศัพท์แล้ว เขาติดต่อหล่อนไม่ได้จะ
ได้เปิดอ่านความคิดถึงของหล่อน เหมือนเคย !
สายฝนยิ้มกว้างขวางเมื่อเห็นคนของหล่อนเดินเข้ามาหาแต่เช้า แทบจะเรียกได้ว่า เขามายืนดักพบหล่อน
วันนี้สงสัยฝนจะตกหนัก หล่อนกระเซ้าคนใกล้ใจ เขายังหน้าม่อย มองหล่อนแปลก ๆ
เมื่อคืนขี้เกียจรอโทรศัพท์ เลยฝากความคิดถึงไว้ที่เมล์ ได้เปิดอ่านหรือยัง
เขาพยักหน้าเนือย ๆ ประหลาดคนจริง มาหาคนรักทั้งทีแทนที่จะเอาหน้าสดชื่นมาเป็นกำนัล กลับเอาหน้าเต้าหู้ค้างคืนมา
ฝากกัน คนบ้า ! หล่อนเข่นเขี้ยวคนรักอยู่ในใจ แต่ก็ยังยิ้มรื่น ทำเอาหูไปนา เอาตาไปไร่อีกตามเคย กับอาการไม่ค่อยเหมือน
ใครของเขา คิดเสียว่าเขาก็เป็นอย่างนี้แหละ ไม่รู้ว่าหล่อนไปหลงชอบหลงชมหลงนิยมอะไรในตัวเขาเมื่อหลายปีก่อนหน้านี้
สงสัยวันรับน้องใหม่นั่นทำพิษเป็นแน่ ก็รุ่นพี่นะซี จับเขามาคู่กับหล่อนตลอดงาน แล้วเขาน่ะนะ หน้าก็ทื่อ มือก็แข็งแรง
เพียงสัมผัสแสดงความเห็นอกเห็นใจสาวน้อยที่ไม่เคยลำบากอย่างหล่อนในวันรับน้อง แค่นี้หล่อนก็ประทับใจไปหลายปีแล้ว
ก็ตอนลำบากน่ะ เพียงมีใครยื่นมือมาช่วยเหลือ ถึงใครไม่ใช่หล่อนก็ต้องคว้าไว้อยู่แล้ว ก็ใครจะไปรู้ล่ะ ว่าเขาจะแสดงออก
ถึงความเป็นสุภาพบุรุษที่สุดในโลกก็เฉพาะตอนที่เห็นหญิงสาวได้รับความลำบากตกทุกข์ได้ยากแค่นั้น
ก็โถในชีวิตประจำวันในรั้วมหาวิทยาลัย ใครจะทนเป็นหญิงสาวที่น่าสงสาร ต้องการความช่วยเหลือได้ตลอดเวลา หล่อนไม่ใช่แน่
และเขาก็ช่างไม่รู้เสียบ้างเลยว่า ถึงหล่อนไม่ได้เหนื่อยเลือดตาแทบกระเด็นก็ยังต้องการคำปลอบประโลมอ่อนโยน
เหมือนวันนั้น วันที่หล่อนประทับใจ แต่เขาไม่รู้ ไม่เห็นความจำเป็น ผู้ชายบ้า ๆ อย่างนี้ก็มีด้วย
ไม่รู้ล่ะ วันนี้สายฝนมีความสุขกว่าวันไหน ๆ เพราะเขาคนอยากอยู่ใกล้มานัวเนียคลอเคลียตลอดวัน
ไม่รู้จักไปร่ำไปเรียนของตัวเองบ้าง มาเฝ้ายายฝนทั้งวัน กลัวหายหรือไง เพื่อนสาวกระเซ้าแหย่ เขายิ้มเยื้อนไม่ตอบอะไร
แล้วเขาก็มาทุกวัน ทุกวัน ทุกวัน จนหล่อนอดรนทนไม่ได้
ไม่ต้องทำงานตอนเย็นแล้วหรือ
ขอเขาพักร้อนอาทิตย์นึง
หนาวจะแย่เนี่ยนะ ขอพักร้อน สายฝนร้องเสียงหลง แล้วหัวเราะคิกทันทีเมื่อพ่อยอดชายหยอดคารมกลับมาว่า
มันร้อนอกร้อนใจ
ร้อนใจอะไรหรือคะ
เปล่า เปล่า ไม่มีอะไร ว่าแต่ว่า ผมมาขัดจังหวะการเล่นเน็ตของฝนหรือเปล่าเนี่ย สีหน้าชายหนุ่มมีกังวลเล็กน้อย
ปัทโธ่ ตลกจังภไนยเนี่ย ฝนไม่ได้ติดเน็ตสักกะหน่อย
แต่ก็เล่นทุกวัน
เล่นแก้เหงาแค่นั้นเอง
แล้วหายเหงามั้ย เสียงเขาเขียวขึ้นมาหน่อย ๆ ยังกับ ยังกับอะไรน๊า อ๋อนึกออกแล้ว
ตาบ้า อย่าบอกนะว่าหึงเน็ต
บ้าซี ใครจะบ้าหึงเน็ต แต่หึงคนในเน็ต ขอบอก เสียงเขาเข้ม หญิงสาวยิ้มละไม ยิ้มระรื่น ยิ้มกว้าง ยิ้มเปิดเผย
แล้วในที่สุดก็หลุดหัวเราะออกมา
หัวเราะอะไร
เปล่า
เขาไม่คาดคั้นอีก หากคาดโทษด้วยสายตาดุ ๆ เชอะ คนอย่างหล่อนนะหรือจะกลัว แต่ถึงเขาจะดุนิด จะติงหน่อย
จะหงุดหงิดอีกบ้างผสมผสานแต่หล่อนก็มีความสุขนะ มันคือชีวิตชีวาที่ห่างหายไปจากชีวิตมานานแล้ว
หล่อนเอายาอะไรให้พ่อยอดชายกินเข้าไปล่ะ หมู่นี้หึงลมหึงแล้งทุกที หึงกระทั่งข้า รู้ทั้งรู้ว่าข้าเองมีแฟนแล้ว
เพื่อนผู้ชายในคณะยังผิดหูผิดตาไปกับอาการของเขา อาการที่ทำให้สายฝนชื่นมื่นอยู่ทุกวันนี้
ไม่เห็นมีอะไร หล่อนทำไม่รู้ไม่ชี้ แต่ยิ้มเจ้าเล่ห์ของหล่อนนี่สิที่ทำให้เพื่อนหญิงไม่หยุดคาดคั้น เอาเป็นเอาตาย
แล้วในที่สุดหล่อนกลัวตายหายใจไม่ออกเลยอดเผยความลับออกไปไม่ได้
ฉันก็แกล้งให้เขาหึงเล่นนะซี จะได้รู้เสียบ้างว่าฉันไม่ใช่ของตาย ไม่ต้องดูแลก็ได้
แล้วหล่อนก็เผยความนัยว่าใช้อีเมล์เป็นตัวป่วนความรู้สึกของเขาอย่างกระชั้นชิด
ฉันก็แกล้งส่งเมล์ผิดคนไปถึงเขาบ่อย ๆ ก็แค่นั้นเอง
ชายหนุ่มละซี
แหงอยู่แล้ว
แล้วมีจริง ๆ หรือ
สายฝนส่ายหน้าดิก
ร้ายนะยะหล่อน
แหมมันก็ต้องอย่างนี้แหละ ง่ายดี นี่พวกหล่อนคิดว่าผู้ชายที่คู่ควรจะเป็นคู่แข่งเขาน่ะมันหาง่ายนักหรือ ฉันก็ต้องอุปโลกน์
ขึ้นมาเองซียะ เอาให้สุดยอดเพอร์เฟ็คแค่ไหนก็ได้ เห็นมั้ย เต้นไม่หยุดหย่อนเลย
ร้าย ร้าย เดี๋ยวฉันจะไปฟ้องเขา กองเชียร์คาดโทษหล่อน แล้วหัวเราะกันคิกคัก ๆ ออมเสียงลง ๆ เพราะเหลือบไปเห็นหวานใจ
ของหล่อนกำลังเดินลิ่วเข้ามาหานั่นเอง
หมู่นี้เช้าถึงเย็นถึงเชียวนะ
เขายิ้มเขิน ๆ ส่วนหล่อนหันมายักคิ้วใส่เพื่อนแผล็บเข้าให้ ก่อนดึงแขนเขาห่างออกไป ไม่ได้ เดี๋ยวความแตกกกกกกกกกกกก
----------------------------------------------------
Calendar
Lovers
0 คน เลิฟเมจิคเชี่ยน
หน้าส่วนตัว
2478
