...ที่สุดแล้วก็แค่ความอ่อนไหว
ที่ผ่านเข้ามาล้อเล่นกับหัวใจในคืนหม่น
ต่อชีวิตให้หายเหงายามไร้เงาของผู้คน
เป็นละอองความร้าวรนในดวงตา
ที่สุดแล้วก็แค่ความไหวอ่อน
กับเธอที่ฉันเคยอาทรก็ทำให้ฉันได้รู้ว่า
หัวใจได้ซึมซับสิ่งดีดี..ที่ชีวิตนี้คงจะไม่ได้มา
....นอกเหนือจากความรักที่มีค่า
ความอ่อนไหวก็ทำให้ฉันมีน้ำตาจนท่วมใจ..
10 มกราคม 2546 12:06 น. - comment id 104147
แต่งเพราะดีเนาะ... เศร้ามากเลย เรากำลังเศร้าพอดีเลย

10 มกราคม 2546 15:34 น. - comment id 104162
อ่านแล้วทำให้อยากเขียนกลอน...ลองเขียนดูนะ เรากำลังเศร้า... บอกเลิกฉันดีกว่าคนดี ดีกว่าปล่อยไว้อย่างนี้ มีแต่แย่ ถึงแม้ฉันจะคิดอยากมีคนดูแล ก็จะไม่เอาแต่ใจ ฉุดรั้งธอไว้ ถ้าเธอไม่ต้องการ บอกเลิกเขาดีกว่าคนดี ถ้าคุณไม่พร้อมจะมีใครเคียงใกล้ เพราะปล่อยไว้อย่างนี้เขาคงแทยขาดใจ อย่าเก็บเขาไว้ ถ้าใจคุณไม่ต้องการ
