จะเอื้อมเฟากฟ้ามาห่มรัก
เอาสายหมอกทอถักให้นอนหนุน
ร้อยดาวเดือนเหมือนมาลัยมอบให้คุณ
มวลมาลีหอมกรุ่นแทนอุ่นไอ
เมื่อรักเเรกสุดหง่อมย่อมอ่อนหวาน
เมื่อเนิ่นนานรสรักมักอ่อนไหว
รักเคยหวานกลับพาลขมระทมใจ
ขมอื่นใดหรือจะเท่ารักร้าวราน
3 มกราคม 2550 11:23 น. - comment id 642814

3 มกราคม 2550 12:50 น. - comment id 642827
ฟังรักร้าวทีไรใจเริ่มเศร้า
เคยมัวเมาคำว่ารักมาช้านาน
แต่วันนี้ลืมแล้วเรื่องวันวาน
เรื่องรักร้างที่มันเกิดกับตัวเรา
ต่อแต่นี้ไม่มีเธออีกแล้ว
ไม่มีแววที่เธอจะกลับมา
คนที่ให้กำลังใจและเยียวยา
คอยรักษาเมื่อตอนอ่อนล้าแรง
จากนี้ไปขอให้เธอมีสุขขี
เป็นคนดีของเค้าให้นานๆ
ยามใดที่รู้สึกเจ็บและร้าวราน
จงซมซานกลับมาเรายินดี
(ขอฝากกลอนด้วยครับ)ถ้าหากไม่เพราะขออภัยด้วยครับเพราะผมมือใหม่หัดแต่ง..
ถ้าหากใครอ่านแล้วขอแสดงความคิดเห็นด้วยครับ.....ขอบคุณล่วงหน้าครับ..vee...กีต้าไร้สาย
















27 มกราคม 2550 21:55 น. - comment id 650064
น่าสงสารจริงนักรักที่ร้าว ต้องนั่งคร้าวน้ำตาว่าหวั่นไหว มันร้าวลึกเจ็บทรวงถึงดวงใจ ปวดร้าวไปหลายวันจึงบรรเทา
