ครูกระดาษทราย

19 กรกฎาคม 2551 15:48 น. - comment id 875441

ทุกคราวคำที่กำลังจะเปิบข้าว
คิดถึงชาวนาไทยใจหมองหมาง
มือหยาบหยาบคราบไคลไหลเป็นทาง
ผิวกระด้างแดดเผาคราวหว่านดำ

กว่าจะได้เป็นรวงข้าวขาวสะอาด
บนหยดหยาดเหงื่อย้อยข้อยอิ่มหนำ
แสนสงสารชาวนาแสนระกำ
จารจดจำสอนสำนึกตรึกตรองคุณ....

ไหมแก้วสีฟ้าคราม

19 กรกฎาคม 2551 15:59 น. - comment id 875589

แด่ คุณครูกระดาษทราย
      ขอบคุณที่แวะทักทายพร้อมบทกลอนสะท้อนใจค่ะ

เพียงพลิ้ว

19 กรกฎาคม 2551 16:49 น. - comment id 875596

เป็นชาวนาแสนลำบากนะคะ
เห็นแม่บ่น ปุ๋ยแพงค่ะ

รัมณีย์

19 กรกฎาคม 2551 17:55 น. - comment id 875620

ขอส่งแรงใจให้ชาวนาครับ

ไม่เคยมีนา
ไม่เคยมีที่
แต่ยังดี..
ที่วันนี้เรายังมีข้าวกิน

ขอบคุณชาวนาอีกทีนึงครับ

วชรกานท์

19 กรกฎาคม 2551 18:21 น. - comment id 875634

วัฒนธรรมนา-ข้าวยาวนานเนิ่น
ความเจริญทางวัตถุมาทับถม
คนเห่อแห่ไปตามความนิยม
ลืมเลือดลมสันหลังคลังโภคา

นรศิริ

19 กรกฎาคม 2551 18:50 น. - comment id 875654

เฮ้อหายไปตั้งนานบ่นถึงทุกวันกับจุ๋นจุ่น
คิดถึงน้องพี่เหลือเกินอย่าทิ้งบ้านกลอนไปนานนักนะคะ    แอบไปซุ่มเขียนกลอนมาซะเพราะพริ้งเลย จุ๋นขึ้นข้างบนแล้วเดี๋ยวจะไปบอกว่าน้าไหมแก้วของเขามาแล้ว  เดี๋ยวขอตัวอาบนำเข้าห้องพระก่อนนะคะเดี๋ยวกลับมาใหม่หวัดดีค่ะ

อัลมิตรา

19 กรกฎาคม 2551 22:36 น. - comment id 875725

ข้าวแต่ละเม็ด ไม่ได้มาง่ายๆ

เหลือเพียงรวงร่วงโรยโดยเปลี่ยวเปล่า
พร้อมเรื่องเล่าหลากหลายอันกลายผัน
จากผืนดินถิ่นนาสารพัน
ทิ้งคืนวันเติบใหญ่ให้คร่ำครวญ  

หล่นเรี่ยราดดาษดินดุจสิ้นค่า
ปราศราคาหรือไรใจกำสรวล
กว่าออกรวงพวงงามตามสมควร
กลับไม่หวนคำนึงถึงลำเค็ญ

ครั้งเก็บเกี่ยวเคียวตวัดสะบัดข้อ
สองมือก่อเก็บเร้าเท่าที่เห็น
ความลำบากยากไร้ให้จำเป็น
ไยมองเช่นเมล็ดหนึ่งซึ่งหมดดี  
 
มิร่วมด้วยช่วยชาติทิ้งกลาดเกลื่อน
จนปนเปื้อนกรวดทรายคลายราศี
ดั่งเหล็กตอกยอกใจในทันที
ข้าวเม็ดนี้ล้นหลากมากบุญคุณ

แจ้นเอง

19 กรกฎาคม 2551 23:09 น. - comment id 875757

แวะมาอ่านกลอนค่ะ  เพราะจัง  แต่คำตอบคงหายากนะคะ  ราคาข้าวแพงตอนอยู่ในมือนายทุนแล้ว  ชาวนาเย้วๆๆไปก็เปล่าประโยชน์
ได้แต่เห็นใจ  เฮ้อ

โอเลี้ยง

20 กรกฎาคม 2551 00:20 น. - comment id 875811

มาอ่านด้วยคนค่ะคุณไหมฯ

คืนนี้ฝันดีนะคะ

Silver Snitch

20 กรกฎาคม 2551 05:33 น. - comment id 875857

เฮาชาวดอย

20 กรกฎาคม 2551 06:00 น. - comment id 875865

จะกี่ยุครัฐบาลไม่หาญกล้า
ยังกดราคาข้าวอยู่ทุกหล
ยังทุกทั่วทนทุกข์อยู่ทุกคน
จะปลดหนี้คนจนไม่เห็นมี

นิลวรรณ

20 กรกฎาคม 2551 06:06 น. - comment id 875866

กระดูกสันหลังของชาติ...
ผู้สามารถเลี้ยงชนจนเติบกล้า
ด้วยสองมือพร้อมหัวใจใสศรัทธา
หลังสู้ฟ้าหน้าสู้ดินในถิ่นตน

แม้ยากไร้ต้อยต่ำถูกกำหนด
ความทนอดเหลือเอ่ยไม่เคยบ่น
แสนภูมิใจในวิถีที่ดิ้นรน
ขอเชิดชน ผู้กล้า ชาวนาไทย

เพราะเป็นลูกชาวนามาก่อนค่ะ
รู้ซึ้งถึงความยากลำบาก

กิ่งโศก

20 กรกฎาคม 2551 08:35 น. - comment id 875943

กระดูกสันหลังของชาติ..ขาดการเหลียวแล..

..แวะเข้ามาชื่นชมบทกลอนครับ

ตรากลม

20 กรกฎาคม 2551 08:35 น. - comment id 875944

วิถีไทย คือวิถีแห่งข้าว
เมื่อข้าวขาดหาย ไทยคงลำบาก

อินสวน

20 กรกฎาคม 2551 08:43 น. - comment id 875960

ย้อนวิถีชีวีพอเพียง
แล้วทุกเรื่องจะพบทางออกที่ดีครับ

ครูพิม

20 กรกฎาคม 2551 09:46 น. - comment id 876013

กระดูกสันหลังของชาติ
จะปราศทุกข์พบสุขไหม
วอนฟ้าเมตตาให้
ฝั่นหลั่งริน...รดผืนนา

ก้มเงย..เคยอย่างนั้น
ทุกทุกวันขวัญผวา
ฟ้าแล้งรินน้ำตา
เพื่อรดนา....มาพ้อครวญ

เมื่อไหร่...จะได้พบ
ประจบเห็นเป็นนาสวน
สวยงามอร่สมนวล
ด้วยสีทอง...ผ่องอำไพ..

ชอบเดินไปท้องนาเวลาข้าวตั้งท้อง..
ซึ่งต้องรอค่ะ..เพราะเพิ่งจะดำนาเสร็จ
เมื่ออาทิตย์ที่แล้วเองคะ

ไหมแก้วสีฟ้าคราม

20 กรกฎาคม 2551 17:22 น. - comment id 876221

แด่ คุณเพียงพลิ้ว
         นอกจากปุ๋ยแพงแล้วน้ำมันยังขึ้นราคามิหยุดหย่อนอีกค่ะ  น่าจะมาช่วยกันแก้ไข

         

ไหมแก้วสีฟ้าคราม

20 กรกฎาคม 2551 17:31 น. - comment id 876222

แด่ คุณรัมณีย์
      ปัญหาของปากท้องของคนส่วนใหญ่ของประเทศ   
      เป็นรากฐานของปัญหาต่างๆตามมา
      ถ้าคนส่วนนี้มีความเป็นอยู่ที่ดี
      เราก็จะมีความสุขด้วยค่ะ
      ไม่เคยทำนาเช่นกันและไม่ได้เป็นนายทุนด้วย   แต่อยากเห็นชาวนามีคุณภาพชีวิต
      ไม่มีหนี้สิน   เพื่อจะได้ไม่ตกอยู่ใน
      วงจรความยากจน
    

ไหมแก้วสีฟ้าคราม

20 กรกฎาคม 2551 17:37 น. - comment id 876225

แด่  คุณวชรกานท์
       บางที่ความเจริญทางวัตถุก็เป็นสิ่ง
       ที่จำเป็นในชีวิตประจำวันแล้วล่ะ
       เช่น โทรศัพท์มือถือ  
       รถจักรยานยนต์    ยิ่งในชนบท
       ต้องใช้สัญจร  ใช่ไหมอาจารย์
 

ไหมแก้วสีฟ้าคราม

20 กรกฎาคม 2551 17:42 น. - comment id 876226

แด่ พี่ดวง
       ไม่ได้หายไปไหนค่ะ
       แต่ลูกๆจองคอมฯเล่นเกมส์บ้าง
       ดูหนังบ้าง   ทำรายงานบ้าง
      คุณแม่เลยต้องตั้งตารอ รอ   ไม่ได้
      เข้าเว็บบ้านกลอนหลายวัน
      ค่ะ  พี่ดวงคงสบายดีนะคะ
      

ไหมแก้วสีฟ้าคราม

20 กรกฎาคม 2551 17:50 น. - comment id 876231

แด่  คุณอัลมิตรา
       ขอให้กำลังใจในการทำงาน
       เพื่อช่วยเหลือนักเรียนโรงเรียนท่าระพา
       ว่าเป็นผู้เสียสละ  และเหน็ดเหนื่อย
       ในวันนั้นได้ผ่านไปเยี่ยมทักทาย
       ขอชมว่าเป็นนักบริหารจัดการที่เก่งมาก
      ค่ะ  แต่ไม่ได้เข้าเยี่ยมในกลอนเลยเพิ่ง
       ได้โอกาสเครื่องคอมที่บ้านเพิ่งว่าง
       โอกาสหน้า  จะยินดีช่วยให้มากกว่านี้ค่ะ
       คราวนี้รู้สึกช่วยทำบุญน้อยไปหน่อยค่ะ

ไหมแก้วสีฟ้าคราม

20 กรกฎาคม 2551 17:54 น. - comment id 876233

แด่ คุณแจ้นเอง
      ชื่อแปลกดีจัง
      ดีใจค่ะที่มาทักทาย
      เห็นใจชาวนาเถิด  
      ก่อนที่เราจะไม่มีใครปลูกข้าวให้เรากิน
      ใช่ไหม

แก้วประเสริฐ

20 กรกฎาคม 2551 17:55 น. - comment id 876235

      รวงข้าวเรียวเขียวอ่อนซ้อนพวงห้อย
  ชูช่อช้อยคอยเคียวเกี่ยวรวงรุ้ง
  เขียวขอบฟ้าลับตาฉาบทาทุ่ง
  กลิ่นฟางฟุ้งจรุงใจใต้แสงจันทร์

         วรรคที่สองนั้นคำสุดท้ายควรเป็นอักษรสูงนะ
แต่ใช้สระเสียง เอก โท นั้นไม่ผิดหรอกแต่ควร
ละเว้นเสียเพราะการผสมผสานอักษรจะไม่กินใจ
คนอ่านจะออกแนวกระด้างไป
       วรรคที่สามนั้นเขาห้ามคำสุดท้ายด้วยเสียง
ผันด้วยสระ ควรเป็นเสียงสามัญจ๊ะ นอกนั้นใช้
ได้แล้วล่ะ อีกประการหนึ่งควรจะอยู่ในแปดคำ
รวมถึงคำกล้ำด้วยนะยกเว้นหลีกเลี่ยงไม่ได้
เท่านั้นแหละจ้า หากลดทอนด้วยกลอนก็จะ
กระทัดรัดออกแนวอ่อนไหวไพเราะมากขึ้นจ้า
รักศิษย์เสมอ

               แก้วประเสริฐ.

ไหมแก้วสีฟ้าคราม

20 กรกฎาคม 2551 17:56 น. - comment id 876237

แด่  คุณโอเลี้ยง
       คุณโอเลี้ยงอยู่ไกล
       แต่ยังส่งแรงใจมามอบให้
       ขอให้มีความสุข  ฝันดีเช่นกันค่ะ

แก้วประเสริฐ

20 กรกฎาคม 2551 18:00 น. - comment id 876239

        วรรคที่สามห้ามสระเสียง เอก โท จ้า

                  แก้วประเสริฐ.

ไหมแก้วสีฟ้าคราม

20 กรกฎาคม 2551 18:05 น. - comment id 876243

แด่  คุณSilver Snitch 
       Thank you  a lot   See  you later ...Bye

ไหมแก้วสีฟ้าคราม

20 กรกฎาคม 2551 18:08 น. - comment id 876246

แด่ น้องจุ๋นจุ่น
       พี่หายเงียบไปหลายวัน
       ก่อนอื่นขอแสดงความยินดี
       ชนะเลิศการแต่งกลอนด้วยค่ะ
      

ไหมแก้วสีฟ้าคราม

20 กรกฎาคม 2551 18:14 น. - comment id 876250

แด่ คุณนิลวรรณ
      นั่นสิคะ  เราต้องมาช่วยกันแก้ไขปัญหาให้พี่น้องชาวนากันจริงจังเสียที่  
      เพราะ เราเป็นประเทศปลูกข้าวขาย
      อย่าให้ต้องซื้อข้าวนอกกินเลยค่ะ

      



     

ไหมแก้วสีฟ้าคราม

20 กรกฎาคม 2551 18:18 น. - comment id 876253

แด่ คุณกิ่งโศก
      ขอบคุณค่ะที่แวะมาเยี่ยม
      รัฐควรเหลียวแลเสียที จริงจังด้วย
      

ไหมแก้วสีฟ้าคราม

20 กรกฎาคม 2551 18:19 น. - comment id 876256

แด่ คุณตรากลม
      ดีใจค่ะที่แวะมาทักทาย
      ชอบมองท้องทุ่งนาค่ะ

ไหมแก้วสีฟ้าคราม

20 กรกฎาคม 2551 18:21 น. - comment id 876258

แด่ คุณอินสวน
      บางทีแค่พอเพียงยังไม่มีให้เพียงพอเลยค่ะ
      ขอบคุณมากๆค่ะที่มาเยี่ยมบ่อยๆ

ช่ออักษราลี

20 กรกฎาคม 2551 18:24 น. - comment id 876260

มาฟังเสียงรวงข้าวรำพันอย่างเศร้าสร้อยค่ะ

ไหมแก้วสีฟ้าคราม

20 กรกฎาคม 2551 18:25 น. - comment id 876262

แด่ คุณครูพิม
      โอ้โฮ...
     คุณครูพิมดำนาเป็น
     หายากมากๆนะคะ
     คงเหนื่อยมากและที่สำคัญแดดแรงเหลือเกิน   ขอยกย่องคนทำนาให้เราๆกินกัน

 

ไหมแก้วสีฟ้าคราม

20 กรกฎาคม 2551 18:33 น. - comment id 876267

แด่  อาจารย์แก้วประเสริฐ
       ขอกราบขอบคุณอาจารย์มากๆค่ะที่ให้คำแนะนำ
      แต่ลูกศิษย์ก็จนด้วยเกล้าไม่รู้จะใช้คำใดแทนดี  อาจารย์ช่วยคิดให้ด้วยค่ะ
      ไม่ได้ดื้อหรอกค่ะแต่ไม่รู้จะแต่งอย่างไร
      โดยสื่อถึงภาพที่เราเห็นรวงข้าวน่ะค่ะ
      แล้วก็ถ้าระวังหลักการมากๆมันแต่งไม่ออกค่ะ  ไม่ไพเราะก็ไม่เป็นไรหรอกค่ะ
     ขอให้ได้จินตนาการและสื่อถึงความปรารถนาดีของคนเขียนกลอนว่า
      เห็นใจชาวนาเท่านั้นน่ะค่ะอาจารย์

       
      

ไหมแก้วสีฟ้าคราม

20 กรกฎาคม 2551 18:37 น. - comment id 876270

แด่  อาจารย์เจี๊ยบ
       นี่แค่รวงข้าวรำพันค่ะ  ยังไม่มีเจ้าทุย
       มาตัดพ้อด้วยนะนี่
      บางทีอาจแต่งให้มีเจ้าทุยด้วยคงจะดีไม่หยอก   ดีใจค่ะมาทักทาย

แก้วประเสริฐ

20 กรกฎาคม 2551 20:47 น. - comment id 876333

     เอาแค่บทนี้ก็แล้วกันนะจ๊ะ

 รวงข้าวเรียวเขียวอ่อนซ้อนพวงห้อย
  ชูช่อช้อยคอยเคียวเกี่ยวรวงรุ้ง
  เขียวขอบฟ้าลับตาฉาบทาทุ่ง
  กลิ่นฟางฟุ้งจรุงใจใต้แสงจันทร์

หากเป็นดังนี้

    รวงข้าวเรียวเขียวอ่อนซ้อนพวงห้อย
ชูช่อย้อยคอยเคียวเกี่ยวสนอง
เหลืองขอบฟ้าลับตาพาเรืองรอง
ทอทาบทองจรุงใจใต้แสงจันทร์

      กลอนจะอ่อนไหวพลิ้วเร้าอารมณ์กว่าจ๊ะ
หมายความว่า รวงข้าวเขียวตั้งท้องออกรวงก็จะ
เป็นพวงย้อยห้อยเป็นชั้นๆ เพื่อคอยคนมาเก็บ
เกี่ยว จนกระทั่งสีเหลืองจรดฟ้ากระจ่างด้วยสี
ทองสร้างความหอมจรุงใจภายใต้แสงจันทร์
     ตามกลอนของเธอนั้นข้าวยังไม่ได้เกี่ยวนี่นา
จะเกิดฟางได้อย่างไรมันขัดๆกันจ้า

         ลองทบทวนดูนะจ๊ะ รักเสมอ

          แก้วประเสริฐ.

ไหมแก้วสีฟ้าคราม

20 กรกฎาคม 2551 23:14 น. - comment id 876388

แด่ อาจารย์แก้วประเสริฐ
      ขอขอบพระคุณอาจารย์ค่ะและได้แก้ไขแล้ว   ไม่เคยทำนาแต่มาแต่งกลอน
      ก็คิดไปเรื่อยไม่ได้ศึกษาข้อมูล
      ต่อไปต้องหาข้อมูลมาให้พร้อมเลย

ไหมแก้วสีฟ้าคราม

23 กรกฎาคม 2551 21:13 น. - comment id 877587

รวงข้าวเรียวเขียวอ่อนซ้อนพวงห้อย
       ชูช่อย้อยชม้อยชมพรมพริ้วไหว
       รวงข้าวฟ้อนร่อนระบำรำแกว่งไกว
       นุ่มละไมราวไหมวิไลวรรณ

joy ka.

28 กรกฎาคม 2551 12:54 น. - comment id 879689

เพราะดีแม่ จอยแวะอ่านที่ร.ร ชอบๆ