24 เมษายน 2548 15:59 น.

ไม่เปลี่ยนแปลง

เคยถายใจว่าเหนื่อยไหม

ที่ทำไปให้กับเทอก็เท่านั้นนั้น

แต่เทอไม่เคยมองเหนค่าของมัน

แต่ว่าชั้นยังรักเทอไม่เปลี่ยนไป

22 เมษายน 2548 12:56 น.

คนที่รอเทอ

รุ้ว่าเทอนั้นไม่เคยรัก
ไม่ได้ปักปันจัยให้แก่ชั้น
แต่แค่คนสองคนไม่รักกัน
เพราะอะไรจึงต้องหันหาลาไกล

ถึงเทอไปที่สุดหล้าฟ้าสีเขียว
แม้ลดเลี้ยวไกลห่างสักแค่ไหน
ขอแค่เทอรับรู้ว่ามีครัย
คอยห่วงใยเทออยู่ทุกเวลา

หากวันใดที่เทอนั้นหม่นหมอง
อยากให้เทอลองมองกลับมาหา
คนคนหนึ่งซึ่งไร้ค่าและราคา
ยังคงจะปรารถนาดีกับเทอ

ไม่เคยโกดที่เทอนั้นไม่รัก
แต่ชั้นนั้นจมปรักรักเทอเสมอ
ไม่เคยโกดเคืองหรือโทดเทอ
ยังจะรักเสมอไม่เปลี่ยนไป

อยากให้เทอกลับมาเมื่ออ่อนล้า
อยากจะคอยซับน้ำตาให้หยุดไหล
อยากให้เทอลองมองว่ามีครัย
ครัยคนนี้ที่ห่วงใยเสมอมา

11 มีนาคม 2548 14:48 น.

รุ้ว่าเทอนั้นไม่เคยรัก
ไม่ได้ปักปันจัยให้แก่ชั้น
แต่แค่คนสองคนไม่รักกัน
เพราะอะไรจึงต้องหันหาลาไกล

ถึงเทอไปที่สุดหล้าฟ้าสีเขียว
แม้ลดเลี้ยวไกลห่างสักแค่ไหน
ขอแค่เทอรับรู้ว่ามีครัย
คอยห่วงใยเทออยู่ทุกเวลา

หากวันใดที่เทอนั้นหม่นหมอง
อยากให้เทอลองมองกลับมาหา
คนคนหนึ่งซึ่งไร้ค่าและราคา
ยังคงจะปรารถนาดีกับเทอ

ไม่เคยโกดที่เทอนั้นไม่รัก
แต่ชั้นนั้นจมปรักรักเทอเสมอ
ไม่เคยโกดเคืองหรือโทดเทอ
ยังจะรักเสมอไม่เปลี่ยนไป

อยากให้เทอกลับมาเมื่ออ่อนล้า
อยากจะคอยซับน้ำตาให้หยุดไหล
อยากให้เทอมองว่ามีครัย
ครัยคนนี้ที่ห่วงใยเสมอไป

10 มีนาคม 2548 21:34 น.

วันเหงา ๆ อย่างวันนี้
ชั้นยังมีอีกคนให้คิดถึง
เป็นห่วงใยห่วงหาและคำนึง
ให้คิดถึงวันที่เราอยู่ร่วมกัน

เคยแบ่งปันความทุกและความสุข
เคยร่วมบุกท้องทุ่งแห่งความฝัน
เคยร่วมมองร้องไห้ไปด้วยกัน
แล้วคนดีของชั้นอยู่ที่ใด

ไม่ว่าไกลแสนไกลในโลกนี้
ก้อยังมีวันจะมาพบกันใหม่
ขอให้เพื่อนสุขกายสบายใจ
คอยห่วงใยเพื่อนอยู่ทุกเวลา

10 มีนาคม 2548 12:16 น.

วันเวลาผ่านไปช่างใจหาย
ทำอย่างไรจะคลายความคิดถึง
เพื่อนคนนี้เคยอยู่คิดคำนึง
ไม่รู้ซึ้งปล่าวเปลี่ยนเหงาเช่นไร

อย่างจะคอยเคียงเทออยู่ข้าง ๆ
อยากให้เราไม่จืดจางห่างไปไหน
เราจากกันเพื่อจะมาพบกันใหม่
ถึงห่างไกลแต่ใจเราใกล้กัน