
ความคิดถึงมีให้ไม่เคยขาด
มีกี่บาทก็ทุ่มไปไม่มีเหลือ
ยอมอดทนทนกัดกินก้อนเกลือ
เพียงเพื่อเธอมีความสุขก็สุขใจ
แม้ตัวเธอจะมองเราไม่มีค่า
แต่ดีกว่ามองไม่เห็นเลยใช่ไหม
ไม่มีค่าแต่ก็เห็นอยู่ไกลไกล
ถึงห่างใจแต่ก็สุขที่ใจเรา
รอโอกาสที่เธอนั้นมองหา
คนที่เห็นค่าของเธอมากกว่าเขา
คนที่ดูแลเธอเหมือนเป็นเงา
คนที่เฝ้ารักเธออยู่ไกลไกล
หากวันนั้นเวียนวนจนมาถึง
เธอจะซึ้งในหัวใจเธอบ้างไหม
ฉันรักเธอเฝ้ารอเธออยู่นี่ไง
ฉันดีใจที่เธอกลับมาหา "บุพการี"