24 มิถุนายน 2554 02:36 น.
คุณชาย ซาโรโตะ
สดุดีกวีกลอนสุนทรภู่
บรมครูยอดกวีศรีสยาม
บทคำกลอนไพเราะทั่วฟ้าคราม
ตราตรึงนามสุนทรภู่ครูกวี
บทกาพย์กลอนเห่โคลงสีสุภาพ
สยบราบทั่วนภาฟ้าหลากสี
เป็นคำกลอนสอนบุรุษและสตรี
ขอเคารพครูกวีศรีสุนทร
2 มิถุนายน 2554 03:57 น.
คุณชาย ซาโรโตะ
สุขหรือทุกข์.....อยู่ที่ใจ.....จะไขว่คว้า
เก็บเอามา.....ใส่ตัว.....เป็นสีสัน
วันนี้ทุกข์.......พรุ่งนี้สุข.....ปะปนกัน
สลับวัน......ทุกข์สุข.......สนุกใจ
ร้องไห้บ้าง........หัวเราะได้......ให้คลายเหงา
ลืมเรื่องเศร้า......เคล้าน้ำตา.....หยดน้ำใส
ปาดน้ำตา......ลุกขึ้นมา......ล่าต่อไป
ความฝันใหม่.....จะใกล้ไกล.....ต้องไปลอง
26 พฤษภาคม 2554 01:48 น.
คุณชาย ซาโรโตะ
เจ็บสุดลึกจิ๊ดสุดใจแปล๊บสุดขั้ว
หูตามัวมืดบอดโง่นักหนา
เธอไม่รักไม่ให้ใจเธอเฉยชา
ยังมีหน้าโทรหาเธอ~เฮ้อ...คนบ้า
รักข้างเดียวเหมือนตบมือที่ไร้เสียง
มีแค่เพียงลมแผ่วๆกระทบฝา
มือข้างเดียวตบเข้าไปก็ไร้ค่า
เธอไม่มาไม่สนใจไม่ใยดี....
24 พฤษภาคม 2554 21:59 น.
คุณชาย ซาโรโตะ
เกิดมาเป็นคนหน้าตาไม่ได้หล่อ
ไม่มีพ่อที่ร่ำรวยเหลือล้นฟ้า
มีแต่ความจริงใจให้ใฝ่หา
ถามเถิดว่าเกิดมานั้นเคยเจอไหม?
ถึงจะเน่าก็จริงใจในคำพูด
ออกมาสุดลึกหัวใจทุกเช้าสาย
ถึงจะเน่าเราก็พร้อมโดนด่าไป
เพราะหัวใจกลั่นออกมาทุกทุกตัว
แค่อยากให้เธอหันมองที่ฉันบ้าง
คนข้างๆเธอนั้นหล่ะอยู่ติดรั้ว
คอยหยอกเล่นเป็นตลกยามมืดมัว
จนใจกลัวจะเอ่ยรักออกจากใจ
หากพูดไปใจนั้นคงจะเจ็บ
จึงอยากเก็บความทรงจำนั้นเอาไว้
ว่าครั้งหนึ่งรู้สึกดีมากเพียงใด
หากพูดไปแล้วเสียเพื่อนจะป่วยการ
อยู่อย่างนี้ได้ใกล้ชิดสนิทใกล้
ชุ่มหัวใจให้ฉันเพ้ออยู่เนิ่นนาน
ใจของฉันนั้นมันทรมาณ
ยิ่งอยู่นานยิ่งเจ็บใจแสนลำบาก
เวลาก็ใกล้หมดอยู่รอมร่อ
อยากจะขอเธอ"เป็นแฟน"แสนพูดยาก
ใจดวงนี้อยากบอกก่อนลาจาก
แต่ว่าปากมันก็แข็งอ้าไม่ไหว
พอเห็นหน้าก็ใจอ่อนยากสบตา
คงต้องลาเห็นเธอเดินเมินจากไป
ก่อนจากกันอยากให้เธอได้รู้ไว้
ใจของฉันดวงนี้มีแค่ ---->>"เธอ"
14 กุมภาพันธ์ 2554 11:54 น.
คุณชาย ซาโรโตะ
อันความรักมากมายในโลกนี้
ทุกคนมีคู่รักปักใจหมาย
คู่ชีวิตลิขิตฝันจนวันตาย
ชีพมลายไม่คลายรักปักดวงใจ
รักเติบใหญ่ในหัวใจคนทั้งสอง
ต่างหมายปรองครองรักมั่นไม่หวั่นไหว
วันเวลาหมุนผ่านนานเท่าใด
จะรักมั่นตลอดไป"ฉันสัญญา"
หน้าส่วนตัว
3664
