
นับจากวันที่เธอได้ลาจาก
เหมือนถูกพรากลมหายใจไปจากฉัน
มีชีวิตแต่ไร้ความจริงจัง
ไร้ความหวังความฝันนั้นไม่มี
ฉันต้องอยู่คนเดียวอย่างเจ็บปวด
แสนร้าวรวดแทบตายกลายเป็นผี
เธอมาบอกกับฉันว่าเป็นคนดี
แล้ววันนี้เธอทำไมไปจากกัน

ฉันไม่อาจเป็นได้ที่ใจหวัง
ไร้พลังสร้างสรรค์ที่ฝันเห็น
คนไร้ค่าคนนี้ที่ฉันเป็น
ที่เธอเห็นก็แค่ชายไร้ตัวตน
จะทำดีมีใจให้เท่าไหร่
แต่หัวใจเธอไม่เคยจะหวั่นไหว
มีแค่เขาคนนั้นในหัวใจ
ไม่มีที่เหลือไว้ให้ฉันเลย