7 พฤศจิกายน 2547 15:16 น.
				
												
				
								นายอสูรน้อย
		
					
				
เพราะโลกนี้มีนายแค่คนเดียว  
เป็นเพื่อนเที่ยวเพื่อนท่องไปทุกที่
คิดถึงนายจากกันไปหลายปี       
ไปได้ดีมีสุขหรืออย่างไร
ส่งข่าวครามเล่าเรื่องให้ฟังบ้าง    
คนละทางอยู่ไกลยังรอได้
มีเวลาแวะมาจะได้ไหม              
ลืมกันไปวันใดละน่าดู				
			 
			
				6 พฤศจิกายน 2547 11:07 น.
				
												
				
								นายอสูรน้อย
		
					
				
อย่าเห็นฉันเป็นเช่นตุ๊กตา    
มีคุณค่าบางเวลายามเธอเหงา
ยามมีอื่นรื่นฤดีเขาลืมเรา      
ยามเธอเศร้าเราเป็นยารักษาใจ
ฉันเป็นได้เท่านี้เองอย่างงั้นหรือ   
ฉันมันซื่อขืนใจคงไม่ไหว
ตุ๊กตาอย่างฉันมีหัวใจ      
ทำอะไรคิดถึงใจบางน่ะคนดี				
			 
			
				6 พฤศจิกายน 2547 11:01 น.
				
												
				
								นายอสูรน้อย
		
					
				
จะห่วงไปทำไม จะหึงไปทำไม     
เมื่อเธอไม่ได้รักฉันจริง
บอกรักมาฉันไม่เชื่อว่าไม่ทิ้ง      
เธอกรอกกลิ้งมีฉันแค่เวลาว่าง
พอมีใครก็เป็นส่วนที่เกิน           
เธอเพลิดเพลินคนอย่างฉันยอมหลีกทาง
ไม่เห็นค่าอะไรมองเมินหมาง     
คนอย่างฉันมีค่าบางเวลา				
			 
			
				6 พฤศจิกายน 2547 10:52 น.
				
												
				
								นายอสูรน้อย
		
					
				
ดาวดวงน้อยคอยจันทร์อยู่บนฟ้า
รอเวลาจันทน์มาทอส่องแสง
คืนนี้เหงาจันทร์ไม่มาเหมือนจันทร์แกล้ง
โปรดแสดงแฝงกายจงออกมา
ดาวรอจันทร์ทุกคืนค่ำจันทร์รู้ไหม
กลัวจันทร์ไปห่วงใยอื่นข้างหน้า
อย่าตัดรอนอ่อนใจน่ะจันทร์น่ะ
ดวงดาราอย่างข้ามีแต่จันทร์				
			 
			
				5 พฤศจิกายน 2547 14:44 น.
				
												
				
								นายอสูรน้อย
		
					
				
คืนนั้นเองเป็นเธอนั้นใช่ไหม    
อยู่กับใครฉันเห็นไปกับเขา
ดูเธอเป็นสุขนักยิ่งกว่าเรา    
 หรือสวมเขาให้แล้วแก่ฉันมา
บอกมาเถิดว่าใครไม่ว่าหรอก   
 อยากจะบอกเลิกมาก็ไม่ว่า
แต่อย่าทำฉันเหมือนกับลา        
ไม่มีค่าทำกันมันเกินไป