หน้าส่วนตัว
วันที่..ท้องฟ้าเธอพร่าหม่น
ดวงดาวหล่นแสงจันทร์ก็พลันหาย
เมฆหมอกครึ้มคลุมฟ้าน้ำตาราย
เสมือนยืนเดียวดายในโลกนี้...
วันนี้..แม้ท้องฟ้าเธอพร่าหม่น
อย่ากังวลที่จะข้ามตามวิถี
จับมือฉันแน่นแน่นนะคนดี
เราจะผ่านทางนี้ไปด้วยกัน...
ขอบรรยายฟ้างามในยามนี้
ขอบอกความรู้สึกดีที่ใจฉัน
ขอเป็นดั่งดวงตาให้แก่กัน
ขอให้เธอรู้ว่าฉันอยู่ไม่ไกล...
ตาเธอหลับขอเพียงใจเธอไม่หลับ
เหมือนดาวดับแต่โลกฤาโยกไหว
เพื่อนเอย..ปิดตาแล้วเปิดใจ
จะเห็นโลกงามเพียงใด..ด้วยใจเธอ...
บทกลอนไทย
2159
