
ไอแดดเผาแผดเพี้ยง เพียงกาย
ไอทุกข์บุกทลาย มโนแก้ว
ไอแดดแผดเผาคลาย ร้อนดับ ลงนา
ไอทุกข์ลุกดับแล้ว ดับล้มเพราะข่มจินต์
จิตจับจินต์ตระหนักรู้ เท่าใจ
ดับทุกข์ร่อนมลาย ดับสิ้น
วารีซับดับกระหาย ร้อนดับ เย็นนา
สงบจิตระงับสิ้น ดับร้อนทั้งกายใจ