tiki

บางครั้งคนเรา ก็ต้องถอดหัวใจตัวเองเขียนบ้าง...
ความจริงที่เขียนอาจอ้างว้างนัก แต่เมื่อเขียนแล้ว
หัวใจก็กลับอิ่มเต็มและเป็นสุข...
เหมือนอย่างบทนี้
http://www.thaipoem.com/web/poemdata/poemdata_67701.php
ขอกระซิบบอกคุณอีกที
      สิบกว่า วันไม่พบคุณวุ่นวายใจ
คุณไปไหนไยไม่เห็นเป็นเพื่อนฉัน
อาจดูเป็นเรื่องเล็กไม่สำคัญ
ก็แค่ใครคนนั้นคอยทักทาย
      แต่ทุกถ้อยที่คุณให้ช่างใหญ่หลวง
คำทั้งปวงเป็นกำลังหวังทั้งหลาย
เมื่อพินิจพิศคำที่ย้ำพราย
ทุกถ้อยหมายให้ทำงานประสานคม
       คุณจากไปหนไหนให้อ้างว้าง
หรือลืมร้างเพื่อนคนไกลใจคงขม
ฤๅว่าถ้อยร้อยอื่นรื่นอารมณ์
เพื่อนนี้ซมรอคุณมาอุ่นไอ
        ในวันนั้นฉันคงร้อนตอนไข้ขึ้น
หัวก็มึนเกเรน้ำตาไหล
คุณจะพูดใดมาไม่เข้าใจ
โปรดอภัยให้กันสักวันนะ
        ยื่นมือคว้าแขนคุณหนุนยึดเหนี่ยว
แลเหลียวเหมือนคนไม่ยี่หระ
คุณอุตส่าห์ทิ้งบางสิ่งทิ้งภาระ
สอนสั่งให้เอาชนะสันดานตน
         วันนี้ไร้คุณคอยหนุนหลัง
ทุกถ้อยฟังเหมือนบังคับขับใจหม่น
เถอะคราวหน้าเมื่อมาพบสบตายล
สำนึกล้นรู้ค่า...ว่า..คุณ ...ดี
ทิกิ_tiki
-ขอกระซิบบอกคุณอีกที
ฉันถามตัวเองว่าการที่คุณบอกฉันวันละยี่สิบอย่าง
อยากให้ฉันทำโน่นทำนี่ แล้วฉันไปโมโหคุณ
กับการทีคุณหายไปเลย อะไรแย่กว่ากัน
ฉันคงไม่อบอุ่นเลย...ใจอ้างว้างจัง
คุณอยู่แล้วทำให้ฉันหัวหมุน..ยังดีกว่าที่ไม่มีคุณ  
 : 4895 - tiki   : 398226 - 17 ธ.ค. 47 - 08:27  
เมื่อถอดหัวใจเขียนไปแล้ว...ฉันก็เหมือนคนที่
ไม่ต้องกังวลกับมันอีก..เหมือนฉันฝากหัวใจ
ไว้กับพระเจ้าแล้วแต่ท่านจะกรุณาปรานี
สุดที่มนุษย์ธรรมดาจะจัดการกับสิ่งที่เกิดขึ้น
ตั้งอยุ่ และดับไป และ เป็นไป...
         เมื่อนั้นใจฉันก็หายปวดร้าวลงบ้าง..
ก็มันเป็นไปอย่างนั้นจะไปทำอย่างไร..
ก็หัวใจมันผูกไปแล้วอย่างนั้นจะแก้อย่างไร
ก็เมื่อแก้อะไรไม่ได้ก็ปล่อยไป...
ทิกิ_tiki
[บันทึกเมื่อ ๑๒:๔๕ นาฬิกา พุธ ๒๒ ธันวาคม ๒๕๔๗