1 กันยายน 2556 00:15 น.
จันทร์กระจ่างกลางฟ้าคืนหน้าหนาว
มีดวงดาวพราวพร่างสว่างไสว
แสงสีทองส่องสาดหมายมาดใจ
ให้นึกใคร่ใฝ่หากายากัน
ลมหายใจไออุ่นละมุนจิต
มอบจุมพิตพิศวาสชวนวาดฝัน
จูบเร่าร้อนบอกย้ำความสัมพันธ์
มิอาจกลั้นแรงรักปักอุรา
มือสัมผัสลูบไล้ไปทั่วร่าง
เสียงครวญครางกระเส่าเร้าตัณหา
ผิวขาวผ่องส่องประกายใต้จันทรา
ทั้งดวงตาหวานฉ่ำเกินรำพึง
สองแขนแกร่งโอบกอดผู้ยอดรัก
ให้ประจักษ์แก่ใจถึงก้นบึ้ง
เชยคางมนขึ้นสบตาให้ตราตรึง
ต่างรู้ซึ้งถึงไฟรักและราคี
ให้พลุ่งพล่านซ่านซาบและวาบหวาม
ใดจะห้ามกามารมณ์อันล้นปรี่
ทั้งเนื้อกายก่ายกอดเป็นทวี
จะขอมีกันและกันไม่ผันใจ
สองกายหลอมรวมเป็นหนึ่งรุ่มร้อนเร่า
ร่างบิดเร้าเย้ายวนชวนหลงใหล
แรงกำหนัดอัดแน่นแก่นฤทัย
ใจคล้องใจไร้พันธนาการ
เสียงหายใจถี่สั้นสั่นกระเส่า
ต่างคลอเคล้าเล้าโลมสมประสาน
เมื่อกายเกร็งเปล่งร้องก้องกังวาน
ก็ดั่งอยู่บนวิมานในบัดดล
ค่อยพรมจูบแผ่วเบาเฝ้าฟูมฟัก
ไม่มีหน่ายคำรักเลยสักหน
โอบร่างเล็กเข้าซบอกแกร่งตน
ก่อนจะพ้นปล่อยจิตสู่นิทรา
ลมหนาวโชยโพยพัดเมฆพลันหาย
จันทร์สว่างพร่างพรายฉายเวหา
ทั้งหมู่ดาวพราวระยับจับนภา
ดุจจะว่ารักนั้นนิรันดร
จันทร์กระจ่างกลางฟ้าคืนหน้าหนาวมีดวงดาวพราวพร่างสว่างไสวแสงสีทองส่องสาดหมายมาดใจให้นึกใคร่ใฝ่หากายากันลมหายใจไออุ่นละมุนจิตมอบจุมพิตพิศวาสชวนวาดฝันจูบเร่าร้อนบอกย้ำความสัมพันธ์มิอาจกลั้นแรงรักปักอุรามือสัมผัสลูบไล้ไปทั่วร่างเสียงครวญครางกระเส่าเร้าตัณหาผิวขาวผ่องส่องประกายใต้จันทราทั้งดวงตาหวานฉ่ำเกินรำพึงสองแขนแกร่งโอบกอดผู้ยอดรักให้ประจักษ์แก่ใจถึงก้นบึ้งเชยคางมนขึ้นสบตาให้ตราตรึงต่างรู้ซึ้งถึงไฟรักและราคีให้พลุ่งพล่านซ่านซาบและวาบหวามใดจะห้ามกามารมณ์อันล้นปรี่ทั้งเนื้อกายก่ายกอดเป็นทวีจะขอมีกันและกันไม่ผันใจสองกายหลอมรวมเป็นหนึ่งรุ่มร้อนเร่าร่างบิดเร้าเย้ายวนชวนหลงใหลแรงกำหนัดอัดแน่นแก่นฤทัยใจคล้องใจไร้พันธนาการเสียงหายใจถี่สั้นสั่นกระเส่าต่างคลอเคล้าเล้าโลมสมประสานเมื่อกายเกร็งเปล่งร้องก้องกังวานก็ดั่งอยู่บนวิมานในบัดดลค่อยพรมจูบแผ่วเบาเฝ้าฟูมฟักไม่มีหน่ายคำรักเลยสักหนโอบร่างเล็กเข้าซบอกแกร่งตนก่อนจะพ้นปล่อยจิตสู่นิทราลมหนาวโชยโพยพัดเมฆพลันหายจันทร์สว่างพร่างพรายฉายเวหาทั้งหมู่ดาวพราวระยับจับนภาดุจจะว่ารักนั้นนิรันดร
หน้าส่วนตัว
1100
