29 เมษายน 2550 10:32 น.
˜๏ พริกไทยดำ ๏˜
ปากกา...
น้ำซึมใน...ไหลรอยปัก...ทักทางเขียน
รอยไหลเวียน...ไว้เพียง...เสียงอักษร
ทุกบรรทัด...ได้เรียน...เขียนบทกลอน
ถึงบางตอน...ไม่เนียน...ก็เพียรเอา
กระดาษ...
ดั่งน้ำสาด...พราวพร่าง...ร่างทุกหยด
ปากกาจด...เอียงใน...ไว้แทนเสียง
แผ่นสลัก...รักไซร้...ไล้โรมเรียง
ด้ามงานเอียง...ปากกาสั่น...ที่ลั่นกลอน
อักษร...
เป็นคำกลอน...ร้อยเรียง...เอียงรอยฝาก
เขียนตัวลาก...โอนเอน...ลายเส้นษร
สายลมเฝ้า...เคล้าพะนอ...หมู่คำกลอน
ทุกอักษร...โดยจัด...พัดเอามา
ใจ...
ปรารถนา...ปลอบจิต...ใจคิดเขียน
รักการเรียน...หมั่นเพียร...เวียนศึกษา
กับหัวใจ...ที่เขียน...ปลายปากกา
ให้นำพา...สิ่งสร้างสรรค์...ฉันทร์ขจร
- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -
พริกไทยดำ
๒๙ เมษายน ๒๕๕๐
28 เมษายน 2550 13:52 น.
˜๏ พริกไทยดำ ๏˜
ช่างไฟฟ้าคอยร่ำพากพร่ำเขียน
ในการเรียนครูชั่งสั่งค้นหา
รู้ตัวดีว่าเป็นเด็กช่างมา
น้องแก้วตายังรักปักใม่คลาย
ถึงพี่เป็นเด็กช่างก็ช่างคิด
เรื่องหิดหิดน้องแหลงพี่แสร้งหาย
แหลงพรันพรือก็ตามว่าตามบาย
ไม่ถือไรคิดโกรธโหดไม่เป็น
หวันเย็นเย็นเรียนจบหลบพาณิชย์
รถพี่บิดเร่งเครื่องเลื่อนไปรับ
กลัวว่าน้องต้องรอจนนั่งหลับ
แขบแขบขับรถติดบิดไม่ทัน
ยังคงรักในน้องไม่ต้องโทษ
รถพี่โหลดใต้ทองมองหม้ายเห็น
พี่โดนด่าทุบหลังมือน้องเย็น
ก็จะเป็นพื้นนั้นให้ลงแรง
พอพลบค่ำแลหวันตอนมุ๋งมิ่ง
หลบถึงถิ่นที่หมายลายตามแสง
มืดวันนี้เย็นย่ำทำข้าวแกง
พี่ยังแหลงกับน้องก้องว่ารัก
.........................................
พริกไทยดำ
๒๘ เมษายน ๒๕๕๐
หน้าส่วนตัว
1362
