13 มีนาคม 2547 00:07 น.
A-Z
ถึ ง เ ว ล า ต ะ วั น ล า ลั บ ข อ บ ฟ้ า
พ ร ะ จั น ท ร์ ม า พ ร้ อ ม ด ว ง ด า ว อั น น้ อ ย ใ ห ญ่
ส า ย ล ม เ ย็ น พั ด กิ่ ง ไ ม้ ใ ห้ ใ บ ไ ห ว
ป ล่ อ ย ใ ห้ ใ จ ล่ อ ง ล อ ย ไ ป กั บ ก า ล เ ว ล า
ผ่ า น ไ ป แ ล้ ว ห นึ่ ง วั น อั น แ ส น เ ศ ร้ า
ใ จ มั น เ ห ง า ร อ ค อ ย ฝั น ที่ ต า ม ห า
ร อ ค อ ย ร อ ค อ ย ทุ ก วั น เ มื่ อ ไ ห ร่ จ ะ ม า
เ อื้ อ ม มื อ ค ว้ า ต า ม ห า ฝั น อ ยู่ เ รื่ อ ย ไ ป
12 มีนาคม 2547 00:12 น.
A-Z
เมื่อฉันมีความรักโลกเป็นสีชมพู
เมื่อฉันหดหู่ใยโลกจึงเปลี่ยนเป็นสีเทา
ฉันยังรอรอเธออยู่เหมือนวันเก่า
วันที่สายลมสองเรา อยู่คู่กัน
8 มีนาคม 2547 17:02 น.
A-Z
คืนหนาว ยัง มีดาวอุ่น
คืนอุ่น ยัง มีจันทร์ฉาย
ณ จันทร์ฉาย ยัง มีเราสองคนข้างเคียงกาย
มีความหมายใต้เงาจันทร์ตลอดไป
หน้าส่วนตัว
1012
