12 กุมภาพันธ์ 2547 15:48 น.

วันที่ต้องลาจาก

ardin

เวลานี้มีหลายคำอยากจะบอก
มันคอยตอกย้ำอยู่ในใจฉัน
จากกันไปแต่ยังมีความสัมพันธ์
ความเป็นจริงเหมือนความฝันที่ห่างไกล

ฉันเคยคิดว่าต้องมีวันวันนี้
เพราะถ้ามีพบกันก็ต้องไป
เมื่อเวลาไม่เคยหยุด ณ ที่ไหน
เหตุอันใดฉันต้องเศร้าเมื่อจากเธอ

จะไม่มีชีวิตเหมือนวันนี้
เมื่อวานที่เรายังอยู่ด้วยกันเสมอ
แต่พรุ่งนี้ฉันต้องอยู่โดยไม่มีเธอ
ฉันคงแอบเพ้อ คิดถึงเธอ คนเดียวในใจ
				
3 กุมภาพันธ์ 2547 16:25 น.

เป็นห่วง..จิงๆนะ^_^

ardin

เธอดูเศร้า.. ฉันก็เศร้าเธอรู้ไหม
เธอเสียใจ..ฉันก็เจ็บทุกวันหนา
เธอเป็นทุกข์..ฉันก็ช้ำและโรยรา
อยากให้เธอ..คืนกลับมาในฤทัย

ความห่วงใยที่ให้ไปทั้งหมดนี้
ไม่ใช่พี่เสแสร้งหรือแกล้งไข
ก็เป็นห่วงจริงๆนะสุดดวงใจ
ก่อนจากไปขอเห็นหน้าเจ้าคนดี

ถึงวันนี้ไม่มีใครเดินเคียงข้าง
ต้องลำบากตรากตรำทุกแห่งที่
ไม่เป็นไรความรู้สึกฉันยังมี
มีเพียงเธอคนนี้ในชีวา
				
31 มกราคม 2547 13:12 น.

จุดเริ่มต้นใหม่ของชีวิต

ardin

แม้ไม่รู้ว่าทำถูกหรือทำผิด
และต้องติดในหัวใจอยากเฉลย
ว่าครั้งหนึ่งฉันคนนี้เคยละเลย
และเพิกเฉยต่อคนดีที่เข้ามา

ตัดสินใจทำสิ่งใดลงไปแล้ว
ขอให้แคล้วภัยใดๆมาแผ้วผลาญ
แม้ต้องเริ่มต้นใหม่และคลุกคลาน
แต่วันวานที่ผ่านมาอย่าเสียดาย

ถึงวันนี้ไม่อาจเปลี่ยนใดได้แล้ว
ก็ต้องแล้วแต่ฟ้าที่กำหนด
เมื่อผ่านพ้นวันนี้ที่ลึกลด
อาจต้องจดจำวันนี้ไปอีกนาน

เธอเลือกแล้วไม่อาจเปลี่ยนใดได้อีก
และอย่าหลีกอุปสรรคแหล่งไหนไหน
เธอต้องเริ่มต้นชีวิตกับวันใหม่
ด้วยดวงใจแข็งแกร่งและมั่นคง				
28 มกราคม 2547 16:01 น.

เมื่อไหร่เรือจะไปถึง

ardin

อยากเลือกอยู่ อยากถ่วง เวลาออก
อยากช้ำชอก อยากเสียใจ ไม่อยากห่าง
อยากอยู่ใกล้ เฝ้าดูเธอ ไม่เว้นวาง
อยากดูหน้า ตอนที่เธอ เสียฉันไป

แต่อีกใจ ก็อยาก ไปแสนไกล
เผื่อเธอได้ คิดถึง และโหยหา
แต่ไม่รู้ จะเป็นจริง ไหมแก้วตา
ที่จะมา รักฉัน สักครั้งเอย

อีกไม่นาน ก็ต้องจาก กันแล้วนะ
ยังไม่กะ ว่าจะพูด อะไรเลย
เป็นเพราะฉัน หรือเธอ ที่เฉยเมย
ทำให้เรือ เกยขอบฝั่ง อยู่ข้างเดียว				
25 มกราคม 2547 21:35 น.

มีสองเท้า..ให้ก้าวเดิน

ardin


ชีวิตนี้ไม่มีอะไรจะกำหนด
เพราะที่กดลงมาก็มากล้น
อยากบอกเหลือเกินว่าเหลือทน
แต่ก็ต้องจำนนกับการตัดสินใจ

เหลือเวลาอีกไม่นานก็จะถึง
วันสิ้นฟ้าสิ้นโลกอยากอาสัญ
วันที่ถึงคือความฝันชั่วนิรันดร์
ฉันจะจำวันนี้ไปตลอดกาล

แต่ก่อนที่วันนั้นจะมาถึง
เฝ้าคำนึงคิดถึงรำพึงหา
จะทำอย่างไรกับใจนี้ดีแก้วตา
ให้กลับมาเป็นคนเหมือนดังเดิม

วันนี้คิดพรุ่งนี้ทุกข์นับถอยหลัง
แสนเกลียดชังที่ต้องมีอารมณ์นี้
เพราะไม่รู้จะเลือกไปทางไหนดี
ขาก็มีสองขาให้ก้าวเดิน

แต่ถ้าหนึ่งในนั้นอยากไปขวา
แล้วคณามิตรสหายอยากให้ซ้าย
ส่วนตัวฉันนั้นไม่รู้อยากจะตาย
ให้รู้แล้วรู้รอดค่อยว่ากัน

				
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟardin
Lovings  ardin เลิฟ 0 คน
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟardin
Lovings  ardin เลิฟ 0 คน
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟardin
Lovings  ardin เลิฟ 0 คน
  ardin
ไม่มีข้อความส่งถึงardin