28 กุมภาพันธ์ 2546 18:44 น.
barudundie
เธอนั้นเอาแต่ใจตัวเอง
ชอบเปลี่ยนไปเปลี่ยนมา
ไม่ยอมตอบเรื่องที่ผมถามเลย
ชอบล้อเล่นชอบแกล้ง
เป็นเจ้าหญิงที่เอาแต่ใจจริงๆ
แต่เพราะเธอร่าเริงเสมอ
ทำให้ผมหลงไหลและเคลิบเคลิ้ม
และรักเธอตลอดมา
28 กุมภาพันธ์ 2546 18:38 น.
barudundie
แค่ฉันได้เห็นทุกอย่าง
ส่องประกายจากเธอ
แค่นั้นก็รู้สึกดีแล้ว
ถึงจะไม่ต้องหา
ก็รู้ว่าตัวเองควรจะอยู่ที่ไหน
28 กุมภาพันธ์ 2546 18:34 น.
barudundie
ถึงแม้ว่าเราสองคน
จะห่างไกลเพราะฐานะ
ฉันนั้นมีฐานะเลิศหรูราวเจ้าหญิง
แต่เธอกลับต้อยต่ำติดพื้นดิน
แต่น่าแปลกที่เราใจเดียวกัน
สองใจนั้นประสานกันลงเอยรัก
แม้มีอุปสรรคคอยกีดขวางเราสองคน
แต่พวกเราฝ่าฟันด้วยตนเอง
เรารักกันเรื่องของเราอย่ามาจุ้น
จนพ่อแม่ยอมจำนนให้เราได้รักกัน
และรักกันตลอดไป
27 กุมภาพันธ์ 2546 18:39 น.
barudundie
บางวันเห็นเธอเอาแต่นั่งมุมห้อง
เอาแต่นั่งอ่านหนังสือเรียน
ผลการเรียนก็ดีจนน่าตกใจ
วันวันนั่งซึมไม่คุยกับใคร
วันหนึ่งเราทำงานกลุ่มเดียวกัน
พอได้คุยกับเธอก็รู้สึกว่าเธอ
ไม่เย็นชาอย่างที่คิดไว้
เธอกลับคุยฉันอย่างอบอุ่นไม่เหมือนใคร
พอคุยกลับเธอมากขึ้น
ก็รู้สึกรักมากขึ้น
ไปไปมามาเราก็เป็นแฟนกันและ
โอ๊เวลามันเร็วจัง
หน้าส่วนตัว
600
