26 เมษายน 2546 09:33 น.
barudundie
วิเศษจังเลยนะ...
หากได้เดินจับมือกันลำพัง
เพียงเราสองคน
อยากไปจังเลย
เมือง...บ้านและในอ้อมแขนเธอ
26 เมษายน 2546 09:26 น.
barudundie
คือหัวใจอันสั้นไหวในกระจก
ที่สะท้อนเงาจันทร์
คือ น้ำตาอันอ่อนโยน..ที่พรั่งพรู..
ออกมา ภายใต้แสงดาวบนฟากฟ้า
26 เมษายน 2546 09:22 น.
barudundie
คือหัวใจที่เวียนว่าย...ในถ้อยคำ
ที่สายลมพัดมา
คือเสียงใสๆของวันพรุ่งนี้
ที่แว่วมาในสายหมอก
26 เมษายน 2546 09:18 น.
barudundie
เมื่อเธอมา..ความรู้สึกอบอุ่น
..ที่เคยหายไปนาน...
เปล่งประกายและพัดเข้ามาในใจฉัน
...อีกครั้งหนึ่ง...
26 เมษายน 2546 09:16 น.
barudundie
ปลายทางสายนี้...ยังอีกไกลและยาวนาน
อยากมีบ้างสิ่ง...ให้เราคอยยึดมั่น...
หาก...เปรียบเหมือนดั่ง นักเดินทาง
..ในสายลม...
ก็...คงมุ่งไปที่ปลายฟ้า
หน้าส่วนตัว
570
