ก่อนสัญญา เอาไว้ อย่างไรหนอ ให้เรารอ ความฝัน ในวันหน้า จะยิ่งรัก ยิ่งฝัน ทุกเวลา นี่ผ่านมา สองปี ที่เฝ้ารอ สิ่งที่เห็น ไม่เป็น อย่างที่คิด ถูกเบือนบิด หัวใจ อย่างไรหนอ แม้บอกรัก ทุกวัน อย่างฉันรอ แต่ใจท้อ เพราะเพียงแต่ แค่คารม เธอพร่ำท่อง อ่านบท เหมือนจดไว้ คล้ายจริงใจ ปากหวาน ปานขนม จะดูแล หัวใจ ไม่ให้ตรม เพียงคารม สมอ้าง อย่างนิยาย มาวันนี้ รู้ใน ใจเธอแล้ว คงไม่แคล้ว ถูกหลอก ให้ใจหาย คนยิ่งรัก ต้องทน จนวอดวาย นางฟ้ากลาย เป็นมาร ในร่างคน ยังมีใคร มากมาย โดนเธอหลอก แม้พร่ำบอก อย่างไร ไม่เคยสน หลับหูตา ตามกระแส แค่ใจตน องครักษ์ พิทักษ์คน ที่เลวทราม หวังเอาไว้ สักวัน ตาสว่าง หันดูบ้าง สักครั้ง ตั้งคำถาม ทบทวนเหตุ ดูผล แล้วคิดตาม ลองนิยาม ใหม่เถิด เปิดหัวใจ ลืมตาเถิด อย่าหลง คารมเขา เปิดใจเรา รับเอา ความจริงไว้ แค่อ้าปาก มองเห็น ถึงเครื่องใน จะหาความ จริงใหน จากใจเธอ ......มวลภมร......
เธอคือสโนไวท์ของฉัน รอยล้านความสวยนั้นรวมอยู่นี่ เธอรวมทุกความงามที่โลกมี มากระจุกรวมอยู่ที่หน้าของเธอ ฉันก็คนธรรมดา มีหรือจะไม่มานั่งเพ้อ แค่แว่บเดียวที่เหลียวมาเจอ ก็เล่นเอาฉันเหม่อไปหลายวัน อย่างเธอเรียกสวยสะท้าน ใครเห็นเป็นลนลานนั่งฝัน อยากจะอยู่ใกล้เธอซักวัน ใครกันหนอใครกันได้โชคดี เธอคือนางฟ้าลอยเด่น แหงนหน้ามองเห็นอยู่ตรงนี้ ยังไม่มีใครได้ไมตรี ฉันจึงถือโอกาสนี้รีบไปจอง สวัสดีครับผมทักทาย เธอทำเอียงอายปัดป้อง ไม่รอช้าผมรีบประคอง อย่าอายเลยน้องหันหน้ามา แว่บเดียวที่อยู่ใกล้เธอ ฉันจึงได้เจอคำตอบว่า ทำไมใครใครไม่กล้ามา เพิ่งจะรู้ความจริงว่าเป็นยังไง หน้าสวยสวยน้องเจ้า....แต่เท้าเหม็น ไม่นึกหนอว่าจะเป็นไปได้ ร้อยล้านกลิ่นเหม็นเหมือนเป็นใจ มากระจุกอยู่นี่ไงที่เท้าเธอ ตั้งแต่นั้นคบคนอย่าดูหน้า อาจเสียท่าเป็นบ้านั่งเหม่อ เจ้าประคู้นนน....ชาตินี้อย่าได้เจอ เห็นสวยสวยแต่เท้าเธอเหม็นบรรลัย อันนี้เป็นประสบการณ์ตรงครับ เจอเธอที่ร้านเสริมสวย ตอนนั่งรอเห็นสวยมาก พอถอดรองเท้านั่งเก้าอี้เสริมสวย โอ้วว.....พระเจ้า เรียกเทศบาลมาที
* อธิปไตยไร้เสรีภาพ * อยุติธรรมนำหน้าเสรีภาพ เหม็นโฉ่ฉาบตุลาการผ่านรักษา สร้างความดีได้ชั่วมั่วทุกครา ยากจะหายุติธรรมนำปกครอง สิ้นนับถืออันธพาลผ่านครานี้ ไร้ศักดิ์ศรีความชั่วกลั้วเกิดสนอง ฝากความหวังครั้งใดคล้ายละออง สร้างหม่นหมองแบ่งชั้นกลั้นน้ำตา ประชาธิปไตยไหนใคร่มองเห็น ทุกประเด็นสร้างไว้ไร้สิ่งหา อันความหวังผ่านไปไร้ราคา สิ้นศรัทธาเหลือทนของคนดี ความโป้ปดมดเท็จดั่งเห็ดสล้าง งามกระจ่างดังเดือนเหมือนสุรสีย์ แผ่กระจายทั่วไทยกระจายมี มองทุกที่ประหลาดดารดาษตา คนทำดีเหมือนได้คล้ายสิ่งชั่ว ถูกเขามั่วเหลือเกินเมินรักษา เกลื่อนไปด้วยหมู่มารผ่านอหังกา อดทนฝ่าเพื่อหวังสร้างธิปไตย เสรีภาพฉาบไว้คล้ายน้ำตาล แต่ไม่หวานคนชั่วมั่วหวั่นไหว ทุกวันนี้เขย่าบ้านผ่านแกว่งไกว ยากหวังได้อิสระมาครอบครอง ล้วนแต่พวกมารเหล่าเฝ้าครอบงำ สร้างสิ่งช้ำทำลายให้มาสนอง เฝ้าปั่นหัวพวกไว้ให้คึกคนอง ต่างยกย่องเป็นพ่อแม่แท้จริง ประชาธิปไตยอิสระชนปนอนาถ แค่ภาพวาดให้งามหยามทุกสิ่ง ประหลาดหนอเมืองไทยไร้ที่อิง มีพวกปลิงเสรีภาพฉาบล่อลวง. * แก้วประเสริฐ. *
กระแสเห่อ หลินฮุ่ย ขอคุยหน่อย กลบกระแส หลินห้อย คอยหักเห เกือบใจหาย ใจคว่ำ ทำฮาเฮ เห็นแม่เห่ แหนหวง ลูกดวงเฮง เจ้าหลินฮุ่ย แสนรู้ คู่ ช่วงช่วง มันเลยล่วง ตกลูก ได้ถูกเผง แต่หลินห้อย นั้นคอยคู่ อยู่วังเวง ขับซาเล้ง ชื่อ เช่าเช่า เฝ้าชอนไช หลินฮุ่ยเป็น หมีแพนด้า ช่างน่ารัก เฝ้าฟูมฟัก ลูกยา พาสดใส ลงทุนตั้ง หลายล้าน บานตะไท จากเมืองจีน แผ่นดินใหญ่ ไทยชื่นชม แต่ เช่าเช่า เจ้าหลินห้อย มิน้อยหน้า ดังยิ่งกว่า แพนด้ายักษ์ คู่หมักหมม จากเมืองจีน เหมือนกัน เช่ากันจม แย่งเงินถม เงินถัง เกือบพังครืน หลินฮุ่ยและ ช่วงช่วง นั้นดวงเด่น ใครได้เห็น คนรักสัตว์ มิขัดขืน ส่วนเช่าเช่า กับหลินห้อย คอยกล้ำกลืน ใครจะชื่น เลวขึ้นชื่อ ระบือนาม คนไทยจัด เฉลิมฉลอง น้องแพนด้า ต่างชาติมา พากระหยิ่ม ยิ้มสยาม ส่วน เช่าเช่า กลับลิ้นห้อย เขาคอยตาม คนไทยถาม ความโปร่งใส เจ้าไม่มี หลินห้อย และเช่าเช่า เฝ้าหดหู่ ลากรถเมล์ เข้าอู่ หารูหนี แม่หลินฮุ่ย พ่อช่วงช่วง ควงคู่ดี ผิดกับยี้ ลิ้นหมีห้อย ต้องถอยครับ..
อนาถคนหัวดื้อแถมมือเติบ คอยกระเถิบเข้าหาเงินภาษี อ้างประโยชน์บังหน้าบอกว่าดี กักวารีไหลบ่าทับป่าจม อาศัยผู้ลำบากเป็นรากฐาน ปัดข้อมูลทัดทานกองทับถม ปลุกกระแสเดินเท้าก้าวระดม ให้เลิกล้มสร้างเขื่อนช่วยเตือนภัย เมื่อได้อย่างเสียอย่างต่างฝ่ายเลือก ชักเย่อด้วยเชือกวินิจฉัย เสียสละชีวาชวนอาลัย เสียสติก่อนวัยมีใครแล อนุสรณ์สถานตระหง่านตั้ง ประกอบทั้งทิฐิมิแยแส มีไว้เพื่อกลบเกลื่อนและเชือนแช ได้ตีแผ่ผลงานประจานตัว!!! ...
กาพย์เห่ชมเพื่อนปลาวาฬ รัตนโกสินทร์ศักราช ๒๒๙ ปลาวาฬจากฟ้ามิ่ง...............มหาสวรรค์ แหวกว่ายสู่สยามขยัน............หลักล้าน มุ่งหน้าสู่กรุงบัน-................ดาลทุกข์ เทวษฤา เพียงแค่อยากกลับบ้าน........เกิดใต้อ่าวไทย โอ้โห เจ้าปลาวาฬ ห้าสิบล้านที่ได้ยิน จากฟ้ามาสู่ดิน ดำแหวกว่ายอยู่ในกรุง ปลาวาฬมากมีเพื่อน เมื่อมาเยือนย่อมมียุง กัดแขน-ขา-หน้า-พุง ของทุกผู้ทุกคนไป ปลาตัวน้อยใหญ่ยักษ์ หลายเผ่าพรรคเที่ยวกรุงใหญ่ ลัดเลาะตึกนอกใน ใต้ทางด่วนล้วนมีปลา เหี้ยน้อยผู้น่ารัก ว่ายทายทักเห็นตำตา หลุดจากรัฐสภา มาแหวกว่ายแถวดอนเมือง ดูคล้ายจระเข้ หากตาเขอาจมีเคือง โดนงับย่อมต้องเปลือง ค่ารักษาพยาบาล ฝูงปลิงยิ่งมีเยอะ ลุยน้ำเจอะอยู่หน้าบ้าน ดูดเลือดแข่งยุงปาน เป็นกาชาดสากลกัน ปลาวาฬสวัสดี ญาติน้องพี่มีครบครัน หมาน้อยลอยคอมัน หัดว่ายน้ำยามจำเป็น แมวเหมียวปีนต้นไม้ เขาไว้ลายไว้ให้เห็น งูเหลือมใช่ประเด็น เผ่นขึ้นเลยไม่เคยกลัว งูเขียวแมมโบหลุด แหวกว่ายมุดมาหลายตัว ปลาวาฬใจเต้นรัว นี่เพื่อนสัตว์จากรัฐใด จ๊ะเอ๋ เจ้าลิงน้อย ว่ายน้ำคอยมาเอาใจ ท่วมถึงเมฆเมื่อใด จะบอกให้กระต่ายมา หยอกล้อขอเป็นเพื่อน ดูดาวเดือนกินมาม่า ต้อนรับปลาวาฬพา เพื่อนเที่ยวท่องฉลองกรุง เถิดเที่ยวให้อิ่มหนำ เถิดเพื่อนดำแหวกว่ายพุ่ง ผ่านเจ้าสมุทรผดุง พระเดโชโปไซดอน ผ่านอ่างทุกอ่างไป ก่อนจะไหลไปพักผ่อน สู่ดินแดนต่ำตอน เดือนน้ำลดหมดเสี
อนิจจาหน้าหนาวเราตากแดด ที่เผาแผดหนังหน้าบ้าฉิบหาย หนังตีนห่อหน้าเน่าเรายังอาย แต่ตลกหน้าตายมันร้ายเกิน หลอกนายโรงนายรับจับผิดถูก คล้องจมูกคนใหญ่ไม่ขวยเขิน เพลงลิเกเห่ขลังยิ่งฟังเพลิน พระเอกตดยิ่งจำเริญหอมเกินดม ตดทางปากลากแถแต่คราวก่อน ครกสากว่อนใส่เวทีพี่แทบถล่ม ไอ้ตราชั่งชักตราชูหลอกผู้ชม พจนานุกรมเปิดข่มกัน ข้อประมวลกฎหมายไม่มีหรอก พวกหน้าวอกหน้าลิงวิ่งวุ่นสนั่น เจอตลกหลวงเก่าป่วนเอามัน ตลกแดกแดกสะบั้นยังรั้นเชียร์ ฝูงตลกแดกหลวงทั้งปวงหมด ตั้งแต่บทแรกมายิ่งน่าละเหี่ย ตอนบทยักษ์ประชันลิงกูยิ่งเพลีย บทได้เสียยิ่งกอดรัดอัศจรรย์ ป่วนตราชั่งตราชูคู่หูฉุด ตลกผุดมุขพร่ำให้ขำขัน ระหว่างคนดูเพลินสรรเสริญกัน ตลกแดกจะแอบ ฉัน ท่านหลวงเอง
ประชาธิปัติร้องศาลให้ระงับ ศาลปกครองสำทับหยุดไว้ก่อน สามแสนห้าหมื่นล้านอย่าเพิ่งร้อน ปล่อยให้นอนรอไปอย่าใช้เลย รัฐบาลทำอะไรก็ไม่ได้ เตรียมโครงการเอาไว้ค้องทำเฉย ถ้าน้ำมาต้องให้ท่วมไปอย่างเคย พอปีนี้ผลลงเอยไต้ฝุ่นมา น้ำประดังท่วมท้นตะวันออก อยากจะบอกศาลปกครองคงเข้าท่า ศาลก็เป็นที่พึ่งปวงประชา สั่งดองเงินไว้ปีกว่าพอหรือยัง จะกั้นเขื่อนขุดคลองไม่สำเร็จ หลายโครงการไม่เสร็จตามที่หวัง น้ำท่วมมาประชาแทบบ้าคลั่ง ไม่รับฟังความเดือดร้อนหรืออย่างไร ผลงานของคุณหญิงประชาธิปัติ เขากำจัดความสุขลงเสียได้ ชาวบ้านจะเดือนร้อนช่างปะไร ขวางเอาไว้ทุกทางอ้าง...ทักษิน
นี่คือความเจริญที่เดินพร้อม กับภาวะจำยอมแห่งหนี้สิน ห้าสิบปีผ่อนพลางร่างฝังดิน จะได้ยินเสียงใดจากปลายทาง สมัยแม่คิดแค่มีรถด่วน ถึงกระอักกระอ่วนล้วนถือหาง เพื่อต้อนรับ AEC เร็วรี่วาง ระบบรางตามรัฐพัฒนา ในวันนี้ส่งผ่านสารจากแม่ เยี่ยมหรือแย่คิดถูกไหมลูกจ๋า ขอให้เจ้าเข้าใจเจตนา ไม่ก่นด่าเย้ยหยันบรรพชน อนุสรณ์รถไฟความเร็วสูง ยกประโยชน์ชักจูงฝันฟุ้งขน เป็นศูนย์กลางอาเชียนแลกเปลี่ยนคน สำเร็จผลตามเป้าหรือเปล่าดาย.. ..
ฆ่าตัดตอนละครสามตอนจบ แล้วสยบข่าวลือมือสังหาร ยกเรื่องราวทายท้าบรรณาการ เสียงวิจารณ์ลุกลามจนข้ามแดน เสรีภาพเข้าปิ้งสิ้นติงไหว สวนประชาธิปไตยที่แห่แหน ลดศรัทธาบั่นทอนจนคลอนแคลน เข้าใจแก่นจริงแท้ฤาแค่เงา เชือดไก่ให้ลิงดูต่างรู้สึก ยึดขวดหมึกเปิดสาดกระดาษเผา ปากกาด้ามสุดท้ายข้างกายเรา จะโยนเข้ากองไฟหรือใช้งาน อยู่กันอย่างหลอนหลอกถูกฟอกขาว ต่อปรองดองชั่วคราวใต้ร้าวฉาน เมื่อสงบภาคบังคับขยับลาน ความจริงย่อมคืบคลานประสานเฟือง!!! ..
แสวงหาประโยชน์เือื้อ.......ญาติกา ยกเหล่าทูนกันมา..........รอบข้าง หมุนเวียนเปลี่ยนพฤกษา....ร่วงผลัด จริงเท็จยกมาง้าง.........ประโยชน์นั้นผดุงผองฯ ศรัทธาจักเกิดได้..........ฉันใด หากกิเลสครองใจ..........ยากรู้ ความโลภเกาะเนื้อใน.....เกินสลัด เถิดขี่หลังเสือสู้..........รีบร้อนลงไฉนฯ กินปูนกินป่าไม้...........กลืนถนน ความลับปิดปูดปน........ยักไว้ กินเถิดอย่ากังวล.......จะนิ่ง เฉยนา ฝนตกชะล้างได้........ผิดนั้นบ่เผยฯ @ แก้วประัภัสสร @ 28/07/2555
๏ ผ่านมาสิบกว่าวัน เกินซึ้งนั่นความปรานี ประเคนชาวประชาชี รุนแรงเชือดกรีดเลือดเฉือน ๏ บอกรัฐยางพารา ว่าเดือดร้อนทุกครัวเรือน กลับมองชาวบ้านเหมือน ไร้ความหมายแสร้งทำเมิน ๏ เรียกพวกจึงรวมพล ปากท้องดลพากันเดิน ป่าเขาทุกโขดเขิน ออกมาขานเรื่องราคา ๏ อุ้มหน่อยโปรดช่วยหนอ เพียงเสี้ยวหนึ่งของชาวนา ขอหมูกลับให้หมา สักนิดไหม? จริงใจมี ทุกข์ยิ่ง..ชาวสวนยาง ๏ ทุกข์ยิ่งชาวสวนยาง เพียงคิดต่างเขาทุบตี หนึ่งทีเป็นหลายที เมื่อเกินทนอาจมีทอน ๏ คนใต้หัวใจเต็ม ยิ่งมาเติมยากขาดตอน พันเหลี่ยมรัฐบาลหลอน แหกตาหลอกคอยแต่แหล ๏ ปิดถนนเขาจัดหนัก บ้างถูกกักขังรังแก เปิดแผลหลายร้อยแผล คอยดูผลไม่นานเพียง ๏ ราชประสงค์คนปิดสุข ไกลห่างคุกอำมาตย์เคียง คือสองมาตรฐานเสียง คนแช่งสาปพร้อมความทราม ๏ เลือดหยดบนสวนยาง คนไร้ยางแล้วถึงยาม รอเธอตอบคำถาม กลับหนีเที่ยวหลีกไกลสถาน ๏ เมืองไหน? เอาควายนำ เวรของกรรมบูรณาการ ต้นน้ำกลางน้ำผลาญ ปลายน้ำผีอีแพงโกง ร่อนเพลินภาษีผลาญ ก่อนชาติพัง “ยิก”เถิดผอง ๚ะ๛ คอนพูทน
เอาแชมป์ไปเลยดีฝ่า!!! เป็นเจ้าภาพบังหน้าเค้าได้ ไม่รู้ซื้อกรรมการไปเท่าไร เห็นชนะใครใครมาหลายที โปรตุเกสอิตาลีสเปน ตัดสินเอียงเอนอออกอย่างนี้ ลูกมันเข้าประตูไปกี่ที ไม่เห็นเลยจะมียุติธรรม ประชาชนเป็นล้านเฉลิมฉลอง ชัยชนะที่มัวหมองตอกย้ำ เป็นคนไทยไม่ดีใจซักคำ หากชนะมาด้วยทำลับหลังใคร ทีมใหญ่ๆส่ายหัวกลัวเอเชีย จิตใจละเหี่ยเกินทนไหว ใช่ว่าแพ้เพราะมันเก่งซะเมื่อไร นี่มันแพ้เพราะใจมันเลวทราม ลูกไปนอนก้นตาข่ายใช่ชนะ ก็นี่ล่ะ...ที่ว่าน่าเกรงขาม กรรมการมันร่วมโกงอยู่ทุกยาม จึงแพ้ความเลวทรามน่าไม่อาย วันนี้....เกาหลีเจอเยอรมัน ดูซิดู...ดูมันโกงได้ไหม เจ้าประคู้น....ขอให้มันต้องเจ็บใจ แพ้ 5-0 เลยได้ไหม....ช่วยผมที!!! เราคนไทย ไม่ชอบโกงใครเนาะ แพ้ก็แพ้สิ ถ้าชนะแบบโกงเค้ามาตลอด มันหน้าตัวเมียเกินไป!
โอ้ชาวบ้านโอ้ชาวบ้านโอ้ชาวบ้าน น่ารำคาญชอบกล่าวขานเรื่องคนอื่น ชอบสอดรู้และสอดเห็นทุกวันคืน บ้านคนอื่นล่ะชอบแส่แหย่เข้าไป อยากหนีไปอยู่ป่าเหมือนดาบส ต้องมาอดทนชาวบ้านชอบขานไข ทำปากยื่นปากยาวสาวเข้าไป แส่ทุกเรื่องเสียได้ให้ระอา ฉันจะกินจะเดินขี้ปี้หรือนอน จะพักผ่อนจะสรวลเสหรือเฮฮา จะกระดิกหันซ้ายหรือหันขวา เอาเป็นว่าเพื่อนต้องมาสอดรู้เห็น ปิดประตูหน้าต่างก็ยังสอด ชอบมาดอดสอดส่ายสายตาเห็น ไม่สบตาก็พยายามถามให้เป็น โอ้ลำเค็ญคับแค้นใจให้เบื่อจัง ทำยังไงดีหนอก้อมันเซ็ง ต้องคอยเกร็งปวดกบาลพาลปวดหลัง เบื่อจังเลยที่ต้องมาคอยระวัง พวกชาวบ้านที่มานั่งหวังสอดรู้ ฉันมันคนสันโดษและเดียวดาย บอกไม่อายฉันรำคาญเพื่อนบ้านอยู่ อย่ามาทำสอดส่ายไม่น่าดู ปล่อยฉันอยู่อย่ามาสอใส่เกือกเลย
สัตว์สภา กลอนกลบท ฉัตรสามชั้น สัตว์หน้าเปื้อนเกลื่อนสภา เปื้อนหน้าสัตว์ เสียงส่ำซัดชัดคำซัดส่ำเสียง เรียงรายนั่งพรั่งหลายนั่งรายเรียง อึงถ้อยเถียงเยี่ยงถ่อยเถียงถ้อยอึง โลดลอยเริงเหลิงพลอยเริงลอยโลด ขึ้งเกลียดโกรธโคตรเสนียดโกรธเกลียดขึ้ง รึงรุมพิษผิดสุมพิษรุมรึง วนเวียนทึ้งทะลึ่งเพี้ยนทึ้งเวียนวน ทุกข์คนปรี่มีล้นปรี่คนทุกข์ ข้นแค้นขุกกระอุกแน่นขุกแค้นข้น ชลชุ่มโชกโศกสุมโชกชุ่มชล มัวหมองหม่นทนครองหม่นหมองมัว สัตว์ผองไยใคร่ผยอง ไยผองสัตว์ มั่วแว้งกัดขัดแย้งกัดแว้งมั่ว ตัวพ้นผิดบิดยุบลผิดพ้นตัว ฮาเฮชั่วโฉเกชั่วเฮฮา เน้นแดกย้ำขย้ำแหลกย้ำแดกเน้น พร่าผลาญเผ่นเล่นร่านเผ่นผลาญพร่า พาพวกฉลปล้นสะดวกฉลพวกพา มันฆ่ายากอยากจะบ้า ยากฆ่ามัน (ร่างเดิม ๑๒ พฤศจิกายน พ.ศ. ๒๕๕๔ แก้ไขครั้งล่าสุด ๒๓ พฤศจิกายน พ.ศ. ๒๕๕๔ ครับผม) หมายเหตุ: ๑.กลบท ฉัตรสามชั้น มีปรากฏอยู่ทั้งในวรรณคดีไทยเรื่อง สิริวิบูลกิตติ์ นิพนธ์โดยท่านหลวงศรีปรีชา (เส้ง) และประชุมจารึกวัดพระเชตุพน น่าสังเกตตรงที่ รูปลักษณ์ของกลนี้ เหมือนกับกลอักษรชื่อ ม้าลำพอง (ดังที่กลบท ม้าเทียมรถ มีรูปแบบเหมือนกลอักษร เมขลาโยนแก้ว กระนั้น) ผมศึกษากลดังกล่าว จากหนังสือกวีนิพนธ์ รอยทราย ของท่านอาจารย์วันเนาว์ ยูเด็น แหละหนังสือกฎบนกลบท ของท่านอาจารย์คมทวน คันธนู ครับ ๒.ยินข่าวนักการเมืองทะเลาะกันในสภาขณะประชาชนส่วนมากเดือดร้อนแล้ว ผมทนไม่ไหวจริง
รวมพลคนชอบเมาท์ห้าเจ้าจอม ครบหน้าพร้อมเมาท์กระจายเรื่องใครอื่น อัพเดทเรื่องชาวบ้านทุกวันคืน ใครไหนชื่นใครเศร้ารู้เท่าทัน แลกข้อมูลกันและกันหายคันปาก เมาส์มันส์มาก..บ้างอำให้ขำขัน เรื่องชาวบ้านคืองานมานานวัน เรื่องเรานั้น..ดันไม่รู้หดหู่จัง อิอิ หากวันไหนออนเอ็มไม่เต็มแก๊งค์ แน่นอนต้องมีแว้งแทงข้างหลัง คนไหนหายคนนั้นมั่นจีรัง ถูกนินทาไม่ยั้งแบบพรั่งพรู จึงไม่กล้าออฟไลน์หรือหายหัว เพราะว่ากลัวปากเพื่อนเหมือนอดสู ฝึกน้ำอดน้ำทนคล้ายคนรู วันวันอยู่จับเจ่าเฝ้าหน้าจอ เหมือนเป็นยามเฝ้าบ้านเช้ายันค่ำ ที่ประจำหลังขดเพราะจดจ่อ รออัพเดทข่าวคราวราวบ้าบอ หวังหัวข้อไหนเด็ดต้องเสร็จเรา 555+ ทามไปได้
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
ช่วยเลือกที่สุดกลอนดีๆ
