ประชาธิปัติร้องศาลให้ระงับ ศาลปกครองสำทับหยุดไว้ก่อน สามแสนห้าหมื่นล้านอย่าเพิ่งร้อน ปล่อยให้นอนรอไปอย่าใช้เลย รัฐบาลทำอะไรก็ไม่ได้ เตรียมโครงการเอาไว้ค้องทำเฉย ถ้าน้ำมาต้องให้ท่วมไปอย่างเคย พอปีนี้ผลลงเอยไต้ฝุ่นมา น้ำประดังท่วมท้นตะวันออก อยากจะบอกศาลปกครองคงเข้าท่า ศาลก็เป็นที่พึ่งปวงประชา สั่งดองเงินไว้ปีกว่าพอหรือยัง จะกั้นเขื่อนขุดคลองไม่สำเร็จ หลายโครงการไม่เสร็จตามที่หวัง น้ำท่วมมาประชาแทบบ้าคลั่ง ไม่รับฟังความเดือดร้อนหรืออย่างไร ผลงานของคุณหญิงประชาธิปัติ เขากำจัดความสุขลงเสียได้ ชาวบ้านจะเดือนร้อนช่างปะไร ขวางเอาไว้ทุกทางอ้าง...ทักษิน
* อธิปไตยไร้เสรีภาพ * อยุติธรรมนำหน้าเสรีภาพ เหม็นโฉ่ฉาบตุลาการผ่านรักษา สร้างความดีได้ชั่วมั่วทุกครา ยากจะหายุติธรรมนำปกครอง สิ้นนับถืออันธพาลผ่านครานี้ ไร้ศักดิ์ศรีความชั่วกลั้วเกิดสนอง ฝากความหวังครั้งใดคล้ายละออง สร้างหม่นหมองแบ่งชั้นกลั้นน้ำตา ประชาธิปไตยไหนใคร่มองเห็น ทุกประเด็นสร้างไว้ไร้สิ่งหา อันความหวังผ่านไปไร้ราคา สิ้นศรัทธาเหลือทนของคนดี ความโป้ปดมดเท็จดั่งเห็ดสล้าง งามกระจ่างดังเดือนเหมือนสุรสีย์ แผ่กระจายทั่วไทยกระจายมี มองทุกที่ประหลาดดารดาษตา คนทำดีเหมือนได้คล้ายสิ่งชั่ว ถูกเขามั่วเหลือเกินเมินรักษา เกลื่อนไปด้วยหมู่มารผ่านอหังกา อดทนฝ่าเพื่อหวังสร้างธิปไตย เสรีภาพฉาบไว้คล้ายน้ำตาล แต่ไม่หวานคนชั่วมั่วหวั่นไหว ทุกวันนี้เขย่าบ้านผ่านแกว่งไกว ยากหวังได้อิสระมาครอบครอง ล้วนแต่พวกมารเหล่าเฝ้าครอบงำ สร้างสิ่งช้ำทำลายให้มาสนอง เฝ้าปั่นหัวพวกไว้ให้คึกคนอง ต่างยกย่องเป็นพ่อแม่แท้จริง ประชาธิปไตยอิสระชนปนอนาถ แค่ภาพวาดให้งามหยามทุกสิ่ง ประหลาดหนอเมืองไทยไร้ที่อิง มีพวกปลิงเสรีภาพฉาบล่อลวง. * แก้วประเสริฐ. *
สองวาระ เดือนเหตุเภทสองพ้องพาน ผองไทยไล่ผลาญ พร่าไทยไหวทั้งพสุธา คือสองทศพรรษพฤษภา พึงตรึกศึกษา สองห้าสามห้าสากรรจ์ ร่วมสองปีผ่านวารวัน เวียงผวนป่วนผัน พฤษภาสองห้าห้าสาม ใครย่ำกำราบปราบปราม เปรมปรีดียาม ยลศพซบก่าย กายกอง แล้วใครไต่ขั้นครรลอง โลดเหลิงเริงฉลอง เล็งแลแน่ครัน นั้นใคร ลึกลับซับซ้อนซ่อนนัย แน่วจิตวินิจฉัย ใช่เชื่อเมื่อเขากล่าวชวน คั้นเค้นเห็นไคล้ ใคร่ครวญ ครันครบทบทวน ถึงทางสร้างฐานศานติธรรม หยุดกรุ่นขุ่นแน่นแค้นนำ เคียดนักมักถลำ หล่มล้อมห้อมคลุมหลุมพราง ด้วยแรงแห่งรักรางชาง เรืองโชติโรจน์ถาง- ทางทอง ถ่องรุ้งรุ่งพราว พฤษภาคราเคืองเรื่องราว เลือดราดสาดคาว สองครั้งจุ่งสร่างลางเข็ญ แคล้วคลาดขาดกรรมลำเค็ญ ขอพฤษภาเพ็ญ ไพบูลย์บุญนันธน์นิรันดร (๑๙ ถึง ๒๐ พฤษภาคม พ.ศ. ๒๕๕๕)
ก็เห็นอยู่โต้งโต้งมันโกงชาติ ยังปล่ออยขาดคดีความตามที่เห็น กินป่าไม้หินทรายหลายประเด็น ยังปล่อยเร้นหลบได้ ไร้น้ำยา เราพูดมากลากปืนมายืนจ้อง พวกเอ็งต้องหุบปากหากกังขา เดี๋ยวจะโดนไข้โป้ง จบชีวา อย่านินทารู้ไว้ใครคือนาย ปากก็สอนกันไว้ให้รักชาติ เป่าประกาศอย่าให้ใครไปขาย เอาเข้าจริงเผยไปมีแด่ดาย ไม่ก็ย้ายที่ทางถูกขังคุก พูดกับทำแตกต่างกันอย่างนี้ ก็เห็นทีดีไป คงไร้สุข หากจะดีแล้วต้องเสี่ยงความทุกข์ เลิกเถอะลูกหลานข้าอย่าทำเลย รู้รักษาตัวรอดนั่นยอดนัก นี่คือหลักเขากระซิบหยิบมาเผย มัวหลงลมชมเขาเราจะเชย ถูกมันเย้ยเอาได้เมื่อปลายมือ เหมือนปู่ไงล่ะหลาน ห้าๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
ความแพ้พ่ายใช่เพิ่งจะเริ่มเกิด ความเป็นเลิศใช่ว่าอยู่นานโข ความเป็นไปสภาวะอกาลิโก ตั้งแต่โบราณมา..ว่าจริงแท้ ความแพ้พ่ายใช่เพิ่งจะประสบ กลการรบเลิศล้ำยังถลำแพ้ ชัยชนะจากคาวเปื้อนสะเทือนแด ผ่านพ้นแค่..ประวัติศาสตร์..ที่อาจจะเป็น อย่าร้อนรนทนท้อต่อการแพ้ รู้เพียงแต่...มีศรัทธาอย่าหลบเร้น รู้สิ่งใดผิดถูกผูกประเด็น อย่าว่างเว้นศีลธรรม..โปรดยำเกรง หากที่สุดความหวังเธอพังพ่าย อย่ามัวไปโทษฟ้าว่าข่มเหง ขอโทษนั้นตกอยู่ที่ฉันเอง เพราะมัวบรรเลงเพลงกวี..เสียดสีกัน ...แบบว่า
โรคระบาดความคิดเกิดผิดเพี้ยน ดินฟ้าเปลี่ยนแปลกไปหรือไรนี่ หรือมีคนไปย้ำทำไม่ดี จึงเกิดมีโรคาพาเพี้ยนไป กิริยาท่าทางดูขวางโลก ชื่นชมการสับโขกให้โยกไหว ลุกลามทั่วตกออกทั้งนอกใน จึงเป็นไปทั่วทิศผิดครรลอง สาเหตุโรคนั้นหนอพออ่านออก ใจถูกพอกหมดงามเพราะความหลง เห็นอำนาจวาสนาว่ายืนยง ไม่คิดปลงคิดปลดเลยหมดงาม
รักจริงมีบ้างไหมขอถามหน่อย หัวใจลอยไปลอยมาได้ยังกะผี หลอกกันได้แม้กะทั้งหัวใจดีดี กี่คนแล้วล่ะที่เธอทำให้ช้ำใจ สนุกมากไหมคนหลายหน้า ทั้งวาจามารยาพาสาไถ หรือเป็นอาชีพหลักทุกวันไป หลอกหัวใจใครใครมาต้มยำ ขอโทษที...บังเอิญฉันไร้หัวใจ จะล้วงตับให้แทนก็ดูขำ จะรู้ตัวบ้างไหมที่เธอทำ พฤติกรรมอย่างเธอไม่ใช่คน
กระแสเห่อ หลินฮุ่ย ขอคุยหน่อย กลบกระแส หลินห้อย คอยหักเห เกือบใจหาย ใจคว่ำ ทำฮาเฮ เห็นแม่เห่ แหนหวง ลูกดวงเฮง เจ้าหลินฮุ่ย แสนรู้ คู่ ช่วงช่วง มันเลยล่วง ตกลูก ได้ถูกเผง แต่หลินห้อย นั้นคอยคู่ อยู่วังเวง ขับซาเล้ง ชื่อ เช่าเช่า เฝ้าชอนไช หลินฮุ่ยเป็น หมีแพนด้า ช่างน่ารัก เฝ้าฟูมฟัก ลูกยา พาสดใส ลงทุนตั้ง หลายล้าน บานตะไท จากเมืองจีน แผ่นดินใหญ่ ไทยชื่นชม แต่ เช่าเช่า เจ้าหลินห้อย มิน้อยหน้า ดังยิ่งกว่า แพนด้ายักษ์ คู่หมักหมม จากเมืองจีน เหมือนกัน เช่ากันจม แย่งเงินถม เงินถัง เกือบพังครืน หลินฮุ่ยและ ช่วงช่วง นั้นดวงเด่น ใครได้เห็น คนรักสัตว์ มิขัดขืน ส่วนเช่าเช่า กับหลินห้อย คอยกล้ำกลืน ใครจะชื่น เลวขึ้นชื่อ ระบือนาม คนไทยจัด เฉลิมฉลอง น้องแพนด้า ต่างชาติมา พากระหยิ่ม ยิ้มสยาม ส่วน เช่าเช่า กลับลิ้นห้อย เขาคอยตาม คนไทยถาม ความโปร่งใส เจ้าไม่มี หลินห้อย และเช่าเช่า เฝ้าหดหู่ ลากรถเมล์ เข้าอู่ หารูหนี แม่หลินฮุ่ย พ่อช่วงช่วง ควงคู่ดี ผิดกับยี้ ลิ้นหมีห้อย ต้องถอยครับ..
เหม็นกลิ่นดอกหลอกลวง..เจ้าพวงเหม็น กลิ่นเยือกเย็นจนหนาว..เจ้าชาเฉย เจ้าโรยกลิ่นโชยกรุ่นอย่างคุ้นเคย คล้ายจะเย้ยมวลหมู่ ผู้ดมดอม เหม็นกลิ่นดอกรักเร่เจ้าเหหัน รักผกผันหลายใจ..ไม่ถนอม ผลิกิ่งก้านกลิ้งกลอกหนอดอกพยอม ยามเขาพร้อม เจ้าผละ..ละจากไป เหม็นกลิ่นดอกคำสร้อย..คนร้อยเล่ห์ พร่ำถ่ายเท..ยากนัก จักฝันใฝ่ เจ้าหว่านเมล็ดผลิกอแตกหน่อใจ แล้วผลักไสคืนคำ..ลำนำลวง เหม็นซะจัง น้ำใจ..ใครช่างเหม็น เปิดประเด็นนุ่มนวล..ชวนห่วงหวง ขึ้นต้นเป็นมะลิซ้อนฉะอ้อนทรวง ปลายกลับร่วงโรยรา..เหม็นหน้าจัง !!
ฆ่าตัดตอนละครสามตอนจบ แล้วสยบข่าวลือมือสังหาร ยกเรื่องราวทายท้าบรรณาการ เสียงวิจารณ์ลุกลามจนข้ามแดน เสรีภาพเข้าปิ้งสิ้นติงไหว สวนประชาธิปไตยที่แห่แหน ลดศรัทธาบั่นทอนจนคลอนแคลน เข้าใจแก่นจริงแท้ฤาแค่เงา เชือดไก่ให้ลิงดูต่างรู้สึก ยึดขวดหมึกเปิดสาดกระดาษเผา ปากกาด้ามสุดท้ายข้างกายเรา จะโยนเข้ากองไฟหรือใช้งาน อยู่กันอย่างหลอนหลอกถูกฟอกขาว ต่อปรองดองชั่วคราวใต้ร้าวฉาน เมื่อสงบภาคบังคับขยับลาน ความจริงย่อมคืบคลานประสานเฟือง!!! ..
เฟสบุคมันล่มแล้ว.........สู่สวรรค์ ตอนโพสต์ยิ่งงงงัน...........เงิบด้วย เหลือแต่แช็ตระบบกัน........ดูเถิด เสียบ่นปริ่มจะม้วย..........หมกไหม้ใจสลาย เสียหายอึดอัดสิ้น..........ธรรมแสง เกรียนอดเกรียนแสดง........ดับแล้ว หมดดราม่าแรงแรง.........เราเบื่อ เซลฟี่อดต้องแคล้ว.........คลาดโอ้อวดตน
สวัสดี พี่น้อง ผองมิตร ทักทายกัน ใกล้ชิด มิตรสหาย มีโครงการดีเด่นให้มากมาย เพียงจำไว้ เข้าคูหา กาทันที โครงการผมทำได้ไร้รอยต่อ เพียงแม่พ่อ พอใจไม่แหนงหนี ให้ผมได้รับใช้ เลือกผมที สิ่งที่ดี จะตามมา หาเร็วพลัน เลือกผมไป ทำงาน สานต่อเนื่อง เร่งสร้างเมือง ให้ก้าวหน้า ดั่งพาฝัน เมืองหลวง ประเทศไทย เติบใหญ่ครัน ผมมุ่งมั่น ทุ่มเท ทุกเวลาเสียงปี่กลอง เพลงหาเสียง สำเนียงฉาว มากเรื่องราว หลากหลายคำ นำกล่าวหา เพียงเพื่อตน ได้ทำงาน พร่ำพรรณนา อดีตนั้น อย่ากล่าวหา ไม่น่าชม แม้ประวัติด่างเสีย อย่าได้คิด แม้อดีต เคยทำผิด คนด่าขรม อย่าไปย้อน ให้รำคาญ ด้านมืดมน ปัจจุบัน ผมเป็นคน ดีจริงจริง เชื่อคำผม เถิดพี่น้อง เชื่อผมเถิด ขอให้ผม ได้เกิด สร้างทุกสิ่ง เลือกเบอร์ผม เถิดหนา อย่านอนนิ่ง ผมไม่ทิ้ง แน่นอน ประชาชน
ปิ๊ดปี้ปิ๊ด โปลิศ มาจับขะโมย พวกเด็กรีบวิ่งโกยขะโมยหนีโปลิศ แต่คราวนี้ได้ยินเสียงนกหวีด มิใช่โปลิศกลับเป็นประชาธิปัติย์ ประชาชนไม่เคยนึกสงสัย เพราะรู้ไส้เป็นเรื่องที่เขาถนัด ความเสียหายเตยทำสารพัด เพียงจะขจัดศัตรูทางการเมือง สุวรรณภูมิเสียหายหลายแสนล้าน ปิดเพชรเกษมห้ามผ่านให้เป็นเรื่อง คราวนี้เหิม เริ่มประกาศขนาดเขื่อง วันพรุ่งนี้เดินเครื่องระดมพล สู้ทั้งในรัฐสภาอย่างบ้าบิ่น สมาชิกทุกถิ่นให้ออกสู้ท้องถนน ทั้งกรุงเทพฯคงเดือดร้อนประชาชน โกลาหลยึดทำเนียบสถานีรถไฟ เป้าหมายแรกชุมทางรถไฟสามเสน นักรบศรีวิชัยถูกเกณท์เอามาใช้ หยุดการเดินทางขึ้นเหนือและล่องใต้ ทั้งอิสานไม่ให้ไปดูสักที เป้าต่อไปสถานีขนส่งหมอชิต การเดินทางหยุดสนิทยุ่งเต็มที่ ดองกฏหมายปรองดองอีกหลายปี ล้มรัฐบาลครั้งนี้หวังรอดคุก อัยการสูงสุดฟ้องได้ก็ฟ้องไป เดินขบวนป่วนไทยให้สนุก ไม่รับรู้ชาวบ้านจะได้ทุกข์ นี่คือยุคเดนนรกอหังการ์ ถ้าชุมนุมในกรอบของกฏหมาย ย่อมมีสิทธิ์ทำได้ซึ่งเข้าท่า ไม่ต้องสร้างเดือดร้อนชาวประชา ปิดคมนาคมนี่คนบ้าหรือไรกัน...
เธอคือสโนไวท์ของฉัน รอยล้านความสวยนั้นรวมอยู่นี่ เธอรวมทุกความงามที่โลกมี มากระจุกรวมอยู่ที่หน้าของเธอ ฉันก็คนธรรมดา มีหรือจะไม่มานั่งเพ้อ แค่แว่บเดียวที่เหลียวมาเจอ ก็เล่นเอาฉันเหม่อไปหลายวัน อย่างเธอเรียกสวยสะท้าน ใครเห็นเป็นลนลานนั่งฝัน อยากจะอยู่ใกล้เธอซักวัน ใครกันหนอใครกันได้โชคดี เธอคือนางฟ้าลอยเด่น แหงนหน้ามองเห็นอยู่ตรงนี้ ยังไม่มีใครได้ไมตรี ฉันจึงถือโอกาสนี้รีบไปจอง สวัสดีครับผมทักทาย เธอทำเอียงอายปัดป้อง ไม่รอช้าผมรีบประคอง อย่าอายเลยน้องหันหน้ามา แว่บเดียวที่อยู่ใกล้เธอ ฉันจึงได้เจอคำตอบว่า ทำไมใครใครไม่กล้ามา เพิ่งจะรู้ความจริงว่าเป็นยังไง หน้าสวยสวยน้องเจ้า....แต่เท้าเหม็น ไม่นึกหนอว่าจะเป็นไปได้ ร้อยล้านกลิ่นเหม็นเหมือนเป็นใจ มากระจุกอยู่นี่ไงที่เท้าเธอ ตั้งแต่นั้นคบคนอย่าดูหน้า อาจเสียท่าเป็นบ้านั่งเหม่อ เจ้าประคู้นนน....ชาตินี้อย่าได้เจอ เห็นสวยสวยแต่เท้าเธอเหม็นบรรลัย อันนี้เป็นประสบการณ์ตรงครับ เจอเธอที่ร้านเสริมสวย ตอนนั่งรอเห็นสวยมาก พอถอดรองเท้านั่งเก้าอี้เสริมสวย โอ้วว.....พระเจ้า เรียกเทศบาลมาที
กาพย์เห่ชมเพื่อนปลาวาฬ รัตนโกสินทร์ศักราช ๒๒๙ ปลาวาฬจากฟ้ามิ่ง...............มหาสวรรค์ แหวกว่ายสู่สยามขยัน............หลักล้าน มุ่งหน้าสู่กรุงบัน-................ดาลทุกข์ เทวษฤา เพียงแค่อยากกลับบ้าน........เกิดใต้อ่าวไทย โอ้โห เจ้าปลาวาฬ ห้าสิบล้านที่ได้ยิน จากฟ้ามาสู่ดิน ดำแหวกว่ายอยู่ในกรุง ปลาวาฬมากมีเพื่อน เมื่อมาเยือนย่อมมียุง กัดแขน-ขา-หน้า-พุง ของทุกผู้ทุกคนไป ปลาตัวน้อยใหญ่ยักษ์ หลายเผ่าพรรคเที่ยวกรุงใหญ่ ลัดเลาะตึกนอกใน ใต้ทางด่วนล้วนมีปลา เหี้ยน้อยผู้น่ารัก ว่ายทายทักเห็นตำตา หลุดจากรัฐสภา มาแหวกว่ายแถวดอนเมือง ดูคล้ายจระเข้ หากตาเขอาจมีเคือง โดนงับย่อมต้องเปลือง ค่ารักษาพยาบาล ฝูงปลิงยิ่งมีเยอะ ลุยน้ำเจอะอยู่หน้าบ้าน ดูดเลือดแข่งยุงปาน เป็นกาชาดสากลกัน ปลาวาฬสวัสดี ญาติน้องพี่มีครบครัน หมาน้อยลอยคอมัน หัดว่ายน้ำยามจำเป็น แมวเหมียวปีนต้นไม้ เขาไว้ลายไว้ให้เห็น งูเหลือมใช่ประเด็น เผ่นขึ้นเลยไม่เคยกลัว งูเขียวแมมโบหลุด แหวกว่ายมุดมาหลายตัว ปลาวาฬใจเต้นรัว นี่เพื่อนสัตว์จากรัฐใด จ๊ะเอ๋ เจ้าลิงน้อย ว่ายน้ำคอยมาเอาใจ ท่วมถึงเมฆเมื่อใด จะบอกให้กระต่ายมา หยอกล้อขอเป็นเพื่อน ดูดาวเดือนกินมาม่า ต้อนรับปลาวาฬพา เพื่อนเที่ยวท่องฉลองกรุง เถิดเที่ยวให้อิ่มหนำ เถิดเพื่อนดำแหวกว่ายพุ่ง ผ่านเจ้าสมุทรผดุง พระเดโชโปไซดอน ผ่านอ่างทุกอ่างไป ก่อนจะไหลไปพักผ่อน สู่ดินแดนต่ำตอน เดือนน้ำลดหมดเสี
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
ช่วยเลือกที่สุดกลอนดีๆ
