โอ้อนิจจาน่าหัวร่อหัวหน้าไพร่ ข่าวนายใหญ่สิ้นลมกลบกระแส ตัดต่อภาพตกแต่งลวงให้คนแล คนจึงแห่จับผิดหน้าแหกไป เอาเหล่าไพร่ปิดโรงบาลไอ้ชาติชั่ว อ้างว่ากลัวอ้างทหารอ้างสงสัย เอ๊ะไอ้นี่...ขี้ขึ้นสมองหรืออย่างไร กลัวไปใยใหนว่าแดงทั้งแผ่นดิน ปิดถนนเข้าตรวจค้นละเมิดสิทธิ์ ทีตนคิดทำลายเมืองเพื่อทักษิณ ปิดเมืองหวังช่วยเหลือคนโกงกิน ปิดหูตาไม่เห็นยินคำคนเมือง ประกาศปาวป่าวประกาศแดงชนะ คำไร้ค่าเศษขยะแต่ดังเอาเรื่อง น่ารำคาญน่าสมเพศน่าโกรธเคือง ช่างสิ้นเปลือง Oxygen เสียจริงจริง
ฉายา " การเมือง " ฉายาว่าไว้ หลายฝ่ายการเมือง มากมายหลายเรื่อง ประเทืองปัญญา ละครคนจน ไม่พ้นเน่าหนา มายาดราม่า ดารามากมาย ราคาค่าข้าว จำนำค้ำขาย โรงสีสบาย กำไรกำรี้ น้ำท่วมร่วมแล้ง ร้ายแรงเหลือที่ น้ำตาท่วมปรี่ ไม่มีข้าวขาย ละครคนจน ทุกคนทนไป ปีหน้าฟ้าใหม่ ปลูกขายอีกที ! สภา หน้าฉาก มีมากหน้าที่ หลังฉากไม่มี ชีวิตชีวา ซอมบี้ ถูกปลุก ให้ลุกขึ้นฆ่า ไม่มีราคา อาสาให้นาย ประทุประท้วง ก้าวล่วงหยาบหลาย ต่อหน้าท้าทาย ลงท้ายฟ้องความ ฝ่ายรัฐ ก่อร่าง ขึ้นห้างช่างค้ำ ร่วมเวรร่วมกรรม ต่างทำต่างถอย จับปลาสองมือ ต้องถือมือค่อย จำใจไม่ปล่อย จำถอยเพราะปอด โลงผุผีเน่า งานเข้าตลอด จำใจจำกอด อิดออดพรอดพร่ำ สัญญาว่าไว้ เปลี่ยนได้ไม่ย้ำ จำเป็นเปลี่ยนคำ จำใจลงเรือ ฝ่านค้าน ฉันหล่อ นั่งรอกินเหยื่อ ท่าเก่าเน่าเบื่อ เล่นเผื่อมีโชค ติดหล่มความหลัง ไม่ยั้งคลั่งโขก บลั๊บท่านายก ฉกฉวยเสียดสี ดึงขาหน้าขวาง ไม่วางวาที ปิดทุกวิถี .. อย่ามีที่ไป ฉายานี้หนอ มก. ว่าไว้ แต่งกลอนค่อนใส่ อย่าได้ว่
o ไม่เป็นไร สักหน่อย เรื่องแค่นี้ ก็แค่อยู่ ดีดี เธอหนีหาย ไม่เป็นไร ไม่มี แแผลทางกาย พักสักหน่อย ค่อยหาย อย่าเอ็นดู o ไม่เป็นไร สักหน่อย ไม่เป็นไร เจ็บเจียนตาย ก็ยัง หายใจอยู่ ไม่เป็นไร หรอกนะ จงรับรู้ ก็ยังหาย ใจอยู่ ยังไม่ตาย o ไม่เป็นไร ไม่เป็นไร จริงจริงจ๊ะ ก็เจ็บนะ แต่ว่า ยังทนไหว คำสามคำ จำไว้ ไม่เป็นไร ไม่ต้องการ ให้ใคร เวทนา o ไม่เป็นไร บอกว่าไม่ เป็นไรเล่า ก็ใจเรา ยังอยู่ กับเราหนา แค่ใจเจ็บ ช้ำหน่อย ธรรมดา พลาสเตอร์ยา ปิดไว้ ก็หายเอง o ไม่เป็นไร จริงจริง เชื่อบ้างสิ แค่ตำหนิ ในใจ ไงคนเก่ง ไม่เป็นไร มั่นใจ ใจนักเลง มันเจ็บเอง ก็หายเอง “ไม่เป็นไร” .....19/11/12....
๏ ฉันเป็นนักศึกษาปัญญาชน ท่ามกลางทางสับสนคนแบ่งสี หลอมหล่อและล่อหลอกหลายคัมภีร์ ถูกบ่มในเบ้านี้ "มหาลัย" ๏ "มหาลัย มหาหลอก" กลอกกลับคำ จับจองจำกับตำราน่าสงสัย ครุ่นคำถามนิยามตามจิตใจ " เราเรียนไปเพื่ออะไรใครบอกที ? " ๏ เพื่อก้าวผ่านประสบการณ์กร้านความคิด เพื่อพ้นพรากจากชีวิตโง่งมนี้ เป็นนักปราชญ์ปราดเปรื่องปัญญาดี แหละกดขี่คนโง่โตต่อไป ๏ เพื่อสำเร็จเสร็จได้ใบกระดาษ ประกาศโชว์โอ่สังคมนิยมใหญ่ สมัครงานผ่านสบายหมายมั่นใจ มีรายได้ใช้จ่ายถ่ายชีวิต ๏ เพื่อประโยชน์โพดโผยผลผู้เกื้อ เพื่อเป็นเนื้อเชื้อเพลิงผู้ผลิต เป็นแถวทาสนายทุนตุ๋นความคิด สู่สายพานการผลิตติดกับดัก ๏ เพื่อรับใช้ไฟฝันฝั่งมวลชน สละตนติดดินสิ้นยศศักดิ์ สานฝันอุดมการณ์ด้วยความรัก ยืนปักหลักชัยใน "หมู่บ้าน" ๏ หรือเรียนเพียรเขียนอ่านตามระบอบ ท่องตำราบ้าสอบตอบโวหาร จดบันทึกทุกคำจำหลักการ จมปลักดักดานอ่านหนังสือ ๏ คำตอบมอบให้เธอบำเรอคิด ค้นหาทั้งชีวิตที่เธอถือ อีกทางคือวางปล่อยลอยตามสื่อ " คำตอบฉันชอบคือ จุด จุด จุด " 4 สิงหาคม 2556
สวัสดี พี่น้อง ผองมิตร ทักทายกัน ใกล้ชิด มิตรสหาย มีโครงการดีเด่นให้มากมาย เพียงจำไว้ เข้าคูหา กาทันที โครงการผมทำได้ไร้รอยต่อ เพียงแม่พ่อ พอใจไม่แหนงหนี ให้ผมได้รับใช้ เลือกผมที สิ่งที่ดี จะตามมา หาเร็วพลัน เลือกผมไป ทำงาน สานต่อเนื่อง เร่งสร้างเมือง ให้ก้าวหน้า ดั่งพาฝัน เมืองหลวง ประเทศไทย เติบใหญ่ครัน ผมมุ่งมั่น ทุ่มเท ทุกเวลาเสียงปี่กลอง เพลงหาเสียง สำเนียงฉาว มากเรื่องราว หลากหลายคำ นำกล่าวหา เพียงเพื่อตน ได้ทำงาน พร่ำพรรณนา อดีตนั้น อย่ากล่าวหา ไม่น่าชม แม้ประวัติด่างเสีย อย่าได้คิด แม้อดีต เคยทำผิด คนด่าขรม อย่าไปย้อน ให้รำคาญ ด้านมืดมน ปัจจุบัน ผมเป็นคน ดีจริงจริง เชื่อคำผม เถิดพี่น้อง เชื่อผมเถิด ขอให้ผม ได้เกิด สร้างทุกสิ่ง เลือกเบอร์ผม เถิดหนา อย่านอนนิ่ง ผมไม่ทิ้ง แน่นอน ประชาชน
เปิดฟ้า...เพื่อปิดฟ้า นโยบาย บรรเจิด รัฐเปิดฟ้า เปิดการค้า สู่โลกกว้าง อย่างอาจหาญ เปิดสู่ความ ศิวิไลซ์ ในจักรวาล เปิดขยาย กิจการ ด้านอุตสาหกรรม มีทุกอย่าง ทุกสิ่ง ที่ยิ่งใหญ่ มีปล่องไฟ ปล่องควัน วันยังค่ำ มีค่าเงิน ฟูเฟื่อง เมืองชั้นนำ วัฒนธรรม นำเข้า สู่เยาวชน เกิดสังคม อมทุกข์ คลุกขี้เถ้า ไฟกามกร่อน ร้อนเร่า เข้าขุมขน แฟชั่นเปิด โชว์ร่าง ทั้งล่างบน สูบควันพ่น กลางแสงไฟ ในราตรี หมู่ชาวนา ยังทำนา ฝ่าแดดฝน เคยสู้ทน ก็ยังทน ทุกท้องที่ กำไรข้าว ไม่พอกิน เมื่อสิ้นปี ยังพอกหนี้ พูนเพิ่ม เติมทุกวัน ฟ้าเคยใส ป่าไม้สวย ด้วยฝนฉ่ำ บัดนี้คล้ำ หม่นมัว ทั่วเขตขัณฑ์ รองน้ำฝน ใส่ตุ่มใส ไว้แบ่งปัน บัดนี้นั้น เป็นฝนกรด หยดหลั่งริน รัฐเปิดฟ้า เศรษฐกิจ มาปิดฟ้า ปิดผืนหล้า แผ่ขยาย ไปทั่วถิ่น มลภาวะ เคล้าเมฆมัว ทั่วแดนดิน ใครจะดิ้น ชักตาย ไปก่อนกัน นายฐปกรณ์ โสธนะ (ลุงรอง)
//////////////////////////////////////// ต้องการความรักใช่ไหมคนดี ขอโทษที ถ้าจะบอกว่าเป็นไปไม่ได้ เข้าใจไหมว่ามันจบแล้ว รักมันจบลงไป จะให้ทำยังไง ก็ไม่ย้อนคืนมา ระหว่างเรา!!! มันมีเพียงความเศร้าไร้ร่องรอยความห่วงหา ถ้าเธอยังต้องการ ลองถามตัวเองสิว่าที่ผ่านมา เธอเคยมองฉันคนนี้มีค่าพอหรือยัง แล้ววันนี้จะมาอ้อนวอนอะไร จะมาถามทำไมถึงหัวใจที่ยากจะฉุดรั้ง จำไว้หน่อยนะว่า ทั้งหมดที่ผ่านมากำลังพัง ทุกสิ่งทุกอย่างทั้งหมดนั่น มันจบด้วยมือเธอ //////////////////////////////////////////////
เหม็นกลิ่นดอกหลอกลวง..เจ้าพวงเหม็น กลิ่นเยือกเย็นจนหนาว..เจ้าชาเฉย เจ้าโรยกลิ่นโชยกรุ่นอย่างคุ้นเคย คล้ายจะเย้ยมวลหมู่ ผู้ดมดอม เหม็นกลิ่นดอกรักเร่เจ้าเหหัน รักผกผันหลายใจ..ไม่ถนอม ผลิกิ่งก้านกลิ้งกลอกหนอดอกพยอม ยามเขาพร้อม เจ้าผละ..ละจากไป เหม็นกลิ่นดอกคำสร้อย..คนร้อยเล่ห์ พร่ำถ่ายเท..ยากนัก จักฝันใฝ่ เจ้าหว่านเมล็ดผลิกอแตกหน่อใจ แล้วผลักไสคืนคำ..ลำนำลวง เหม็นซะจัง น้ำใจ..ใครช่างเหม็น เปิดประเด็นนุ่มนวล..ชวนห่วงหวง ขึ้นต้นเป็นมะลิซ้อนฉะอ้อนทรวง ปลายกลับร่วงโรยรา..เหม็นหน้าจัง !!
เฟสบุคมันล่มแล้ว.........สู่สวรรค์ ตอนโพสต์ยิ่งงงงัน...........เงิบด้วย เหลือแต่แช็ตระบบกัน........ดูเถิด เสียบ่นปริ่มจะม้วย..........หมกไหม้ใจสลาย เสียหายอึดอัดสิ้น..........ธรรมแสง เกรียนอดเกรียนแสดง........ดับแล้ว หมดดราม่าแรงแรง.........เราเบื่อ เซลฟี่อดต้องแคล้ว.........คลาดโอ้อวดตน
จะรายร่ำกล่ำกลอนสอนตัว แม้มึงมัวตัวช้ำระกำเศร้า ปีใหม่ไหลเวียนมาระอาเมา ยังหยิบเอาเรื่องเก่ามาเข้าตัว ช่างฉ่ำฉ่องลองรักให้หักอก แหม่จะกกความเศร้าเฝ้ายั่ว เห็นสิ่งนี้เป็นดีมิหมองมัว พอจวนตัวก็กลัวเสียทุกที ถ้าเรื่องเรียนเพียรเข้าเอาไว้ก่อน ถ้าเรื่องจรไม่นอนนี่งจะวิ่งหนี ไปหัวเราะเกาะเหล้าเคล้านารี ช่างมั่งมีเงินทอง..เอ๊ะ..ของใคร ไม่เป็นไรได้มา ก็ แบ่ง แบ่ง ไปลงแข้งลงขวด ซวด ซวด ใช้ พอกลางเดือนเตือนตนคนจัญไร เงินก้อนใหม่จะใช้ลงตรง ยา จะสุขสันต์ปานสวรรค์ชั้นดินปก ปานนรกมกอยู่บนตรงก้นฟ้า มันสนุก มันลุกเต้น เป็นเทวดา มันเป็นหมาเพราะฤทธิ์ยาชะล่าวิน พ่อแม่ท่านเงินหนาและฝาคั่ง มีเงินถังบ้านเป็นวังนั่งเรือบิน ท่านจึงกินดิ้นในบาร์น่าอาจิณ จึงเคยชินเลยดูหมิ่นสินเงินตรา
ชาติ ไม่เคยขึ้นวอหนอคางคก ทำผงกหัวหางวางท่าห่าม หัวมงกุฎท้ายมังกรห่อนรู้ความ ราศีทรามฤาสมพอกับวอทอง ด้วยจับพลัดจับผลูดูไม่จืด มายืนยืดกินรุ้งจนพุงป่อง จมูกบานหนังหนานัยน์ตาพอง สำรากร้องทระนงหลงตัวเอง หากคางคกอยู่ตมคงสมเหมาะ เที่ยวลัดเลาะบึงหนองจนท้องเป่ง นี่สวมหมวกสวมชฎายิ่งพาเซ็ง อวดตะเบ็งอึงอลจนคับวอ วาสนาใครบ้างเหมือนอย่างเจ้า ลิ่วล้อเขาชมว่าแก่แต่ยังหล่อ มันโดนใจคางคกคำยกยอ นั่งหัวร่อจมูกทู่เหมือนหมูตอน พวกสิงสาราสัตว์สะบัดหาง อยู่เคียงข้างหมอบราบราวภาพหลอน ล้วนน่าเกลียดน่ากลัวจนหัวคลอน ต้องหน้ายุ่งพุงขย้อนอยากอาเจียน ชอบสำรอกปนสำรากฝีปากกล้า เที่ยวตีด่ากับคนอื่นน่าคลื่นเหียน หลงนึกว่ากูแน่คงแก่เรียน ทำกระเหี้ยนกระหือรือเขาซื้อมา(หนอย..) เถิด..วันหนึ่งมวลชน..ทนไม่ได้ คงสิ้นลายน่าวิตก..คางคกจ๋า... รอถึงวันฟ้าสว่างกระจ่างตา... (อะแฮ่ม...กรุณาเลือกข้อที่ท่านชอบวรรคจบ....) ก.) ปวงประชาถีบคางคก..จนตกวอ... ข.) เชิญประชาถีบคางคก..ให้ตกวอ... ค.) มาเรามาถีบคางคก..ให้ตกวอ... ง.) ตีนประชาถีบคางคก..จนตกวอ... จ.) รวมบาทาถีบคางคก..ให้ตกวอ..... ฉ.) และอื่นๆตามใจชอบ................. ปล.ส่วนตัวผมเลือกข้อ..ก.ครับ.. จริงๆแอบชอบข้อ...งองู.อิ..อิ... อ้อ..แอบมาเติมข้อจ.อีก เพิ่งนึกได้เมื่อคืน...รุ้สึกจะเวิร์คเหมือนกัน...อิ..อิ.. แมวคราว.... 9 กค.51 เขียนให้..คางคกที่ขึ้นวอแล้วลืมตัวทุกๆตัว
สองวาระ เดือนเหตุเภทสองพ้องพาน ผองไทยไล่ผลาญ พร่าไทยไหวทั้งพสุธา คือสองทศพรรษพฤษภา พึงตรึกศึกษา สองห้าสามห้าสากรรจ์ ร่วมสองปีผ่านวารวัน เวียงผวนป่วนผัน พฤษภาสองห้าห้าสาม ใครย่ำกำราบปราบปราม เปรมปรีดียาม ยลศพซบก่าย กายกอง แล้วใครไต่ขั้นครรลอง โลดเหลิงเริงฉลอง เล็งแลแน่ครัน นั้นใคร ลึกลับซับซ้อนซ่อนนัย แน่วจิตวินิจฉัย ใช่เชื่อเมื่อเขากล่าวชวน คั้นเค้นเห็นไคล้ ใคร่ครวญ ครันครบทบทวน ถึงทางสร้างฐานศานติธรรม หยุดกรุ่นขุ่นแน่นแค้นนำ เคียดนักมักถลำ หล่มล้อมห้อมคลุมหลุมพราง ด้วยแรงแห่งรักรางชาง เรืองโชติโรจน์ถาง- ทางทอง ถ่องรุ้งรุ่งพราว พฤษภาคราเคืองเรื่องราว เลือดราดสาดคาว สองครั้งจุ่งสร่างลางเข็ญ แคล้วคลาดขาดกรรมลำเค็ญ ขอพฤษภาเพ็ญ ไพบูลย์บุญนันธน์นิรันดร (๑๙ ถึง ๒๐ พฤษภาคม พ.ศ. ๒๕๕๕)
รวมพลคนชอบเมาท์ห้าเจ้าจอม ครบหน้าพร้อมเมาท์กระจายเรื่องใครอื่น อัพเดทเรื่องชาวบ้านทุกวันคืน ใครไหนชื่นใครเศร้ารู้เท่าทัน แลกข้อมูลกันและกันหายคันปาก เมาส์มันส์มาก..บ้างอำให้ขำขัน เรื่องชาวบ้านคืองานมานานวัน เรื่องเรานั้น..ดันไม่รู้หดหู่จัง อิอิ หากวันไหนออนเอ็มไม่เต็มแก๊งค์ แน่นอนต้องมีแว้งแทงข้างหลัง คนไหนหายคนนั้นมั่นจีรัง ถูกนินทาไม่ยั้งแบบพรั่งพรู จึงไม่กล้าออฟไลน์หรือหายหัว เพราะว่ากลัวปากเพื่อนเหมือนอดสู ฝึกน้ำอดน้ำทนคล้ายคนรู วันวันอยู่จับเจ่าเฝ้าหน้าจอ เหมือนเป็นยามเฝ้าบ้านเช้ายันค่ำ ที่ประจำหลังขดเพราะจดจ่อ รออัพเดทข่าวคราวราวบ้าบอ หวังหัวข้อไหนเด็ดต้องเสร็จเรา 555+ ทามไปได้
เธอคือสโนไวท์ของฉัน รอยล้านความสวยนั้นรวมอยู่นี่ เธอรวมทุกความงามที่โลกมี มากระจุกรวมอยู่ที่หน้าของเธอ ฉันก็คนธรรมดา มีหรือจะไม่มานั่งเพ้อ แค่แว่บเดียวที่เหลียวมาเจอ ก็เล่นเอาฉันเหม่อไปหลายวัน อย่างเธอเรียกสวยสะท้าน ใครเห็นเป็นลนลานนั่งฝัน อยากจะอยู่ใกล้เธอซักวัน ใครกันหนอใครกันได้โชคดี เธอคือนางฟ้าลอยเด่น แหงนหน้ามองเห็นอยู่ตรงนี้ ยังไม่มีใครได้ไมตรี ฉันจึงถือโอกาสนี้รีบไปจอง สวัสดีครับผมทักทาย เธอทำเอียงอายปัดป้อง ไม่รอช้าผมรีบประคอง อย่าอายเลยน้องหันหน้ามา แว่บเดียวที่อยู่ใกล้เธอ ฉันจึงได้เจอคำตอบว่า ทำไมใครใครไม่กล้ามา เพิ่งจะรู้ความจริงว่าเป็นยังไง หน้าสวยสวยน้องเจ้า....แต่เท้าเหม็น ไม่นึกหนอว่าจะเป็นไปได้ ร้อยล้านกลิ่นเหม็นเหมือนเป็นใจ มากระจุกอยู่นี่ไงที่เท้าเธอ ตั้งแต่นั้นคบคนอย่าดูหน้า อาจเสียท่าเป็นบ้านั่งเหม่อ เจ้าประคู้นนน....ชาตินี้อย่าได้เจอ เห็นสวยสวยแต่เท้าเธอเหม็นบรรลัย อันนี้เป็นประสบการณ์ตรงครับ เจอเธอที่ร้านเสริมสวย ตอนนั่งรอเห็นสวยมาก พอถอดรองเท้านั่งเก้าอี้เสริมสวย โอ้วว.....พระเจ้า เรียกเทศบาลมาที
แสวงหาประโยชน์เือื้อ.......ญาติกา ยกเหล่าทูนกันมา..........รอบข้าง หมุนเวียนเปลี่ยนพฤกษา....ร่วงผลัด จริงเท็จยกมาง้าง.........ประโยชน์นั้นผดุงผองฯ ศรัทธาจักเกิดได้..........ฉันใด หากกิเลสครองใจ..........ยากรู้ ความโลภเกาะเนื้อใน.....เกินสลัด เถิดขี่หลังเสือสู้..........รีบร้อนลงไฉนฯ กินปูนกินป่าไม้...........กลืนถนน ความลับปิดปูดปน........ยักไว้ กินเถิดอย่ากังวล.......จะนิ่ง เฉยนา ฝนตกชะล้างได้........ผิดนั้นบ่เผยฯ @ แก้วประัภัสสร @ 28/07/2555
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
ช่วยเลือกที่สุดกลอนดีๆ
