26 กรกฎาคม 2554 10:48 น.
มวลภมร
o ผ่านมาชิม กลอนหวาน ยังหวานลิ้น
แถมด้วยกลิ่น หอมนาน หวานไม่หาย
ความหวานติด ลึกซึ้ง ถึงขั้วใจ
มิอาจลืม หวานได้ แม้หลับตา
o จึงผสม อักษร เป็นกลอนหวาน
หวังให้คน ที่ผ่าน ได้หรรษา
กับกลอนหวาน ที่ติดหวาน จากกานดา
เพิ่มความหวาน หวานกว่า ที่เคยมี
o จะน้ำตาล น้ำอ้อย หรือน้ำผึ้ง
ไม่ได้ถึง ครึ่งหนึ่ง ของหวานพี่
หอบความหวาน มาฝาก เพียงคนดี
ให้เธอนี้ ลิ้มหวาน ผ่านบทกลอน
o ทุกอักษร เรียงร้อย เป็นถ้อยหวาน
มดไม่กล้า เดินผ่าน ลานอักษร
มดกลัวเป็น เบาหวาน หากอ่านกลอน
เพียงงามงอน รับหวานไว้ ในใจเธอ
o บทส่งท้าย ปลายบาท ของกลอนนี้
หวังคนดี ลิ้มหวาน นั้นเสมอ
ถึงกลอนหวาน แต่หว้านหวาน หวานเพียงเธอ
จะไม่เผลอ แบ่งหวาน จารเผื่อใคร
.... 26/07/2554.. 10:
25 กรกฎาคม 2554 10:44 น.
มวลภมร
o ขยับกาย กายขยับ จับใจนิ่ง
ขยับใจ ไม่ประวิง เคลื่อนไปไหน
ขยับตัว ไม่กลับ ขยับใจ
ขยับไป ใกล้ใกล้ หัวใจเธอ
o ขยับกัน เข้ามา อีกสักนิด
ขยับจิต เข้าใกล้ ไม่พลั้งเผลอ
ขยับเถอะ ขยับกัน ฉันกับเธอ
ขยับใกล้ ไม่เผลอ เขยิบไป
o ขยับมา ให้ชิด ก็เป็นสุข
ขยับใกล้ ไม่ลุก หลีกหนีหาย
ขยับกัน ทุกวัน กายชิดกาย
ขยับให้ คลายอึดอัด ไม่ขัดใจ
o ขยับกัน ทั้งวัน นั้นไม่เมื่อย
ขยับกัน หายหน่อย ไม่อ่อนไหว
ขยับโน่น เขยิบนี่ เรื่อยเรื่อยไป
ขยับได้ แต่ไม่ไป ไกลจากกัน
o ขยับใกล้ อึดอัด เขยิบออก
ขยับหลอก ล่อลวง อย่าได้ฝัน
ขยับเพื่อ ให้คลาย หัวใจกัน
ขยับเธอ เขยิบฉัน ผันใกล้ใจ
25 ก.ค. 2554 10:4
28 พฤษภาคม 2554 18:56 น.
มวลภมร
o เมื่อยามไกล หัวใจ พี่โหยหา
อยากพบหน้า คนดี สุดทนไหว
ยินเพียงเสียง โทรมา จากแดนไกล
โอ้หัวใจ ช่างเหงา สุดร้าวราน
o เธออยู่ใหน ห่างไกล แสนไกลห่าง
ช่างอ้างว้าง อยากพบ สบตาหวาน
อยากอิงแอบ แนบชิด ดังวันวาน
อยากสอดสาน สายฝัน พันผูกใจ
o โอ้คนดี คืนนี้ อยากแนบชิด
อยากเพียงคิด แล้วพบ เธอเคียงใกล้
ก่อนกลับตา เห็นหน้า ยอดใจ
ตื่นลืมตา ทรามวัย อยู่ข้างเคียง
o ทนนั่งเหงา เฝ้ารอ วันพบหน้า
ขอเพียงแต่ กานดา อย่าลี้เลี่ยง
คงสักวัน สองเรานั้น ได้คู่เคียง
ยินเพียงเสียง กระซิบ ว่ารักกัน
o อยากจะกอด กอดเธอ ให้หายเหงา
กอดแต่เช้า กอดสาย ไม่ไหวหวั่น
กอดคนดี เพื่อสื่อกาย สายสัมพันธ์
อยากกอดเธอ ทั้งวัน ให้อุ่นใจ
..28/05/54..18:55
16 มีนาคม 2554 21:19 น.
มวลภมร
o ค่ำคืนครึ้ม ฟ้าครวญ ชวนให้เหงา
คืนค่ำเคร้า ฝนปรอย พลอยเหม่อหา
ค่ำคืนครวญ หวนคิดถึง เพียงกานดา
คอยเธอมา อิงแอบ แนบเคียงกาย
o เหินห่างกัน ในวัน ฝนพรำฟ้า
คล้ายกระซิบ บอกว่า อย่าห่างหาย
ละอองฝน กระทบผิว เกาะผิวกาย
เหมือนดังคล้าย เธอสะกิด ให้ชิดใจ
o หนาวน้ำฝน คิดถึง คนเคยชิด
ฝากสะกิด คนรัก หน่อยได้ไหม
ฝนจ๋าฝาก บอกเธอ ว่าทั้งใจ
จะไม่มอบ ให้ใคร นอกจากเธอ
o ฝากอีกอย่าง ได้ไหม สายฝนจ๋า
ฝากบอกว่า ยังรัก เธอเสมอ
ฝากหัวใจ ฝากไป ไว้ข้างเธอ
ฝากกล่อมเธอ หลับฝัน ให้ฝันดี
o ฝากทุกอย่าง ฝากฝน ฝากฝนไว้
แล้วฝนจ๋า เหนื่อยไหม หนักอย่างนี้
ยามฝนตก คนฝากฝน กันทั้งปี
เหนื่อยแล้วซี หากหนัก พักบ้างเธอ
ฝนตก..ที่เมืองนนท์ หนาวถึงคน อยู่เชียงราย..
16 / 03 / 54
9 มิถุนายน 2561 11:13 น.
มวลภมร
o แม้เรานั้น ห่างไกล คล้ายข้ามฟ้า
สองสายตา แม้ห่าง ไม่สบหมาย
สองเรานั้น แม้ห่างกัน ห่างเพียงกาย
รักไม่คลาย แม้กาย เราห่างกัน
o ยังคงมี ความรัก มาเติมให้
แม้ห่างไกล แต่ใจ ไม่ห่างฝัน
แม้ยามไกล ใจยัง คิดถึงกัน
ยามหลับฝัน ว่าเรานั้น อยู่เคียงกาย
o ทางแสนไกล ใหนเลย จะขวางกั้น
แค่คิดถึง เท่านั้น ถึงที่หมาย
สบสายตา ผ่านกล้อง มองออนไลน์
ภาษากาย สื่อสาร ผ่านไอที
o คำว่ารัก สักหมื่น ล้านคำให้
หาแทนได้ ความรู้สึก ทั้งหมดนี้
ล้านบทกลอน อ่อนหวาน ที่เคยมี
หรือจะแทน ใจนี้ ที่ให้เธอ
o สรุปลง เช่นเดิม เติมท้ายบท
ว่ารักหมด หัวใจ ให้เสมอ
แม้บอกรัก น้อยลงบ้าง อย่างเคยเจอ
แต่รักเธอ แน่นอน ไม่ผ่อนใจ
........ 14 มีนาคม 2554 ... 20 : 40
Calendar
Lovers
38 คน เลิฟมวลภมร
หน้าส่วนตัว
1706
