15 กันยายน 2545 17:42 น.
Bun
หนทางข้างหน้าเป็นอย่างไร
มีเธอเคียงไปไม่หวั่น
อุปสรรคนานานับพัน
จับมือไปด้วยกันก็มั่นใจ
ปวดร้าวเหน็บหนาวที่พบเจอ
อุ่นใจแค่เธออยู่ใกล้
โลกกว้างกว้างไกลแสนไกล
พร้อมไปถ้าไปพร้อมกัน
15 กันยายน 2545 17:30 น.
Bun
รัก..คือ..รักจากใจใช่คำพูด
..รัก..คือ..การพิสูจน์ที่มีค่า
รัก..ถึง..เเม้เลยผ่านกาลเวลา
..รัก..คือ..การรักษาให้..มั่นคง
15 กันยายน 2545 17:27 น.
Bun
พ่อแม่บอกให้ตั้งใจเรียน
เพื่อนบอกให้เขียนจดหมายถึงกันบ้าง
ก็พยายามจะทำทุกอย่าง
แต่ก็ไม่สำเร็จสักที
เพราะเวลาเรียนทีไร
หัวใจจะล่องลอยไปหาเธอคนดี
ยังคิดที่จะตอบจดหมายเพื่อนคนนี้
เป็นต้องเขียนกลอนทุกทีไม่เข้าใจ
15 กันยายน 2545 17:22 น.
Bun
วาดลวดลายอักษรด้วย Lencer
เขียนถึงเธอคนที่ใจฉันไฝ่หา
เป็นบทกลอนนอนเขียนใต้หลอดตูมกา
ถึงแก้วตาคนที่ฉันคอยห่วงใย
ลายมืออาจไม่สวยความรู้ต่ำ
ตกบางคำอภัยด้วยได้ไหม
ลายมือห่วยแต่คนเขียนนั้นจริงใจ
หวังจะให้เจ้าอ่านแค่สักคำ
ลอยขีดฆ่าก็เพราะมันเขียนผิด
ไร้ลิขวิด อภัยด้วยนะงามขำ
ที่ได้เขียนห่วยแตกหลายๆคำ
เจ้าคงไม่ใจดำทิ้งได้ลง
15 กันยายน 2545 17:20 น.
Bun
พระอาทิตย์ ไม่ลืมวัน
พระจันทร์ ไม่ลืมคืน
ทะเล ไม่ลืมคลื่น
ฉันหรือจะลืมเธอ
หน้าส่วนตัว
617
