30 ตุลาคม 2545 19:48 น.
Bun
ถ้าจะกิน ก็ไม่ว่า หากเธออยาก
ถ้าจะกิน เลือกต่างหาก ก็ไม่ได้
ถ้าจะกิน กินเข้าไป ท้องแตกตาย
ถ้าจะกิน ตามสบาย จะไปเร็ว
อยากกินอีก ขนมหวาน น้ำตาลสด
อยากกินอีก ข้าวโพด อบหอมหวาน
อยากกินอีก พวกไขมัน แบบวันวาน
เออ !!! เดี๋ยวต้องเรียกรถพยาบาล เข้า ICU
พูดอยู่ได้ ว่าจะกิน ฉันล่ะเบื่อ
พูดอยู่ได้ กินทุกเมื่อ ไม่เว้นว่าง
พูดอยู่ได้ อยากจะกิน ไปพราง ๆ
น่ารำคาญ จริง ๆ คนชอบกิน
รวยนักหรือ ถึงได้ซื้อ ได้ไม่หยุด
รวยนักหรือ กับความสุข สุดแสนศรี
รวยนักหรือ ถึงได้กิน แล้วดูทีวี
รวยนักหรือ กินทุกวี่ กินทุกวัน
ถึงพูดไป เธอก็ คงไม่เชื่อ
ถึงพูดไป แค่จุนเจือ ช่วยไม่ได้
ถึงพูดไป เธอก็กิน อย่างถล่มทลาย
ถึงพูดไป ยังไงเธอ ก็อ้วนอยู่ดี
17 ตุลาคม 2545 14:46 น.
Bun
.....มุ่งตรงไป ยังทะเล ของรีสอร์ท
เพื่อจะถอด ความรู้ สู่สีสัน
ภาษาอังกฤษ ไพเราะ เหมาะหูกัน
สามารถพูด ได้ทุกวัน ตามสบาย
.....สามวันสองคืน กับพี่ staff หลายๆ หมู่
เรียนแล้วรู้ เป็นกลุ่ม ก็พูดได้
ที่นั่นมี ทั้งเพื่อน ทั้งหาดทราย
มีเกมทาย ต่างๆ ไว้เล่นกัน
.....วันที่หนึ่ง มีกิจกรรม อันหลากหลาย
มีมากมาย ก่ายกอง พร้อมของขวัญ
ของนั้นคืน แบงค์กราโม่ แจกหลายอัน
เอาไว้รวมกัน เพื่อประมูล เอาของกิน
.....วันที่สอง วอล์คแรลลี่ แสนเหน็ดเหนื่อย
ผ่านไปเรื่อย วัน ๆ สุดสับสน
ตกกลางคืน งานปาร์ตี้ ก็จะทน
จนอดหลับ อดนอน หาวงัวเงีย
.....วันสุดท้าย ประมูลขนม ได้หลายถุง
เก็บไว้กิน กันซะยุ่ง น่าอิจฉา
ตอนขากลับ นั่งรถ หลับทันตา
เพราะเหนื่อยมา จากการ ทำกิจกรรม
.....การมานี้ ไม่ได้มา เพื่อสนุก
แต่เพื่อบุก ภาษา อังกฤษเขา
เราได้พูด ทุกวัน เลยเก่งเอา
พูดทุกเช้า ทุกบ่าย และทุกเย็น
.....สุดท้ายนี้ อยากจะบอก ว่าสนุก
เล่นแล้วจุก ได้ความรู้ และความเห็น
เพราะพี่ staff เขาใจดี ไม่ลำเค็ญ
จะทุกข์เย็น แสนเข็ญ เขาก็ทน
.....เพื่อนของฉัน นั้นลึกซึ้ง ถึงพี่เขา
จึงได้เอา ลายเซ็น ไว้ดูเล่น
เอาเก็บไว้ ที่ระลึก ถึงจำเป็น
ที่ได้เต้น ร่วมกิจกรรม และอำลา
12 ตุลาคม 2545 15:07 น.
Bun
.....ที่หาดใหญ่ พัทยา หรือเกาะช้าง
ก็เว้นว่าง ให้ไป เดินเทียวหา
ปะการัง แสนสวย ดูงามตา
จึงคิดพา เพื่อนๆ ไปเที่ยวกัน
.....คิดอีกที ถ้าจะเที่ยว ต้องดูเกรด
มันมีเหตุ เกรดไม่ดี ก็ไปไม่ได้ดังฝัน
แต่ทีนี้ เกรดดันดี จึงเที่ยวพลัน
ไปไหนกัน พวกเรา คราวปิดเทอม
หน้าส่วนตัว
1167
