21 ธันวาคม 2550 18:01 น.
dark time
นั่งเหงาเปล่าเปลี่ยวคนเดียว
ไม่มีใครจะแลเหลียวสักคน
แม้ว่าจะมองไปทุกแห่งหน
มันก็ยังมืดมนอยู่เหมือนเดิม
ไม่มีใครคอยนั่งเคียงข้าง
ไม่มีใครเดินร่วมทางช่วยส่งเสริม
กำลังใจที่ใกล้หมดไร้คนเติม
ทุกๆอย่างยังเหมือนเดิมทุกๆวัน
ไม่มีใครให้ความอบอุ่นใจ
ไม่มีใครให้เจอในความฝัน
ไม่มีใครคอยให้ความสำคัญ
ทุกๆวันฉันยังขาดกำลังใจ
21 ธันวาคม 2550 16:56 น.
dark time
วันวานเรานั้นเคยอยู่ใกล้
วันนี้ห่างไกลเหลือเกินหนา
วันวานเคยอยู่ใกล้ได้สบตา
วันนี้แม้นดวงหน้ายังไม่เจอ
วันวานใจยังรักและภักดี
วันนี้ใจที่มีเหมือนเดิมเสมอ
วันวานใจคงมั่นรักแต่เธอ
วันนี้แม้นไม่เจอยังห่วงใย
วันวานใจชิดใกล้กายแนบข้าง
วันนี้ระยะทางไกลเหลือหลาย
วันวานเคยอยู่ใกล้ไม่ห่างกาย
วันนี้แม้นห่างหาย...ใจใกล้กัน
20 ธันวาคม 2550 11:56 น.
dark time
ได้แต่...ปล่อยใจเหงาไปวันๆ
ได้แต่ฝันกลางวันอยู่เสมอ
ได้แต่ปล่อยใจลอยไปหาเธอ
ได้แต่คอยนั่งเหม่อคิดไปไกล
ได้แต่คอยแอบฝันแอบเพ้อ
ได้แต่หลงละเมอจนหวั่นไหว
ได้แต่รอคออยวันเธอมีใจ
ได้แต่ส่งความห่วงใยไปให้เธอ
ได้แต่คอยแอบมองเธออยู่
ได้แต่คอยแอบเฝ้าดูเธอเสมอ
ได้แต่เก็บใจไว้เพื่อรอเธอ
ได้แต่หลบตาเมื่อเจอไม่กล้ามอง
ได้แต่ทำเป็นเฉยไม่กล้าทัก
ได้แต่แอบรักอยู่ไม่เคยหมอง
ได้แต่คอยทำหน้าที่ตัวสำรอง
ได้แต่เป็นที่สองตลอดมา
ได้แต่นั่งนับวันเพื่อเฝ้ารอ
ได้แต่บอกใจอย่าท้ออย่าล้า
ได้แต่รอคอยที่หนึ่งตลอดมา
ได้แต่รอวันเธอมาบอกรักกัน
หน้าส่วนตัว
782
