16 มิถุนายน 2552 22:04 น.
DaRk_LoRd
ก่อนอื่นขอเรียนให้ทุกท่านทราบว่ากลอนบทนี้ข้าพเจ้าแต่งขึ้นเพื่อต้องการระบายความรู้สึกอึดอัดที่ได้พบเจอในช่วงนี้เท่านั้นไม่ได้คิดที่จะแอบอ้างหรือล้อเลียนถึงผู้ใด อนึ่ง กลอนบทนี้ไม่ได้มีเจตนาจะดูถูกหรือลบหลู่ใครเช่นกัน หากทำให้ผู้อ่านท่านใดไม่พอใจ ข้าพเจ้า ขออภัยไว้ ณ ที่นี้
นี่แหละฉัน..คนนี้แหละ..คือตัวฉัน
แม้ผ่านวันกาลเวลาไม่ผันเปลี่ยน
ยังเป็นตัวของตัวเองอย่างแนบเนียน
ได้รู้เรียนเรื่องต่างๆที่ผ่านมา
ในตัวตนเป็นเหมือนคนหลายบุคลิก
ทั้งน่าหยิกทั้งน่าตีให้ค้นหา
บางครั้งอาจดูเหมือนเจ้าปัญญา
แต่บางครั้งโง่หนักหนาเหมือนคนละคน
มีคนบอกเหมือนเป็นทอมเขาว่ากัน
แต่ฉันนั้นไม่เคยเป็นเลยสักหน
อาจมีบ้างที่ดูคล้ายเหมือนตัวตน
ฉันแค่คนไม่เรียบร้อยเท่านั้นเอง
กิริยาในบางครั้งดูแข็งกร้าว
เรื่องกร้าวร้าวมีบ้างแต่ไม่ข่มเหง
ถึงเป็นหญิงแต่ฉันก็ใจนักเลง
ไม่กลัวเกรงยึดผิดถูกว่ากันไป
ไม่เคยร้ายกับผู้ใดไม่เริ่มก่อน
แต่แน่นอนถ้าร้ายมาอย่าไปไหน
จะตอบโต้ทันควันไม่หวั่นใคร
ไม่เกรงใจถ้ามีใครมารุกราน
ฉันรักเพื่อนและไม่เคยดูถูกคน
เพราะเจียมตนไม่เคยคิดจะอาจหาญ
คบคนได้ทุกประเภทไม่ระราน
และรักงานที่ตนเองได้กระทำ
ดูมั่นใจในตัวเองหลายหลายสิ่ง
อาจดูหยิ่งและเด่นเกินเพลินถลำ
คนภายนอกมักมองฉันว่าใจดำ
เด่นแล้วทำไม่เห็นหัวคนอื่นเลย
มองกันไปว่ากันไปฉันเลวหมด
ไม่เหลือหยดความดีไว้เปิดเผย
ทำดีไปก็ยังด่าว่าเหมือนเคย
ล้วนแต่เอ่ยว่าออกมาให้ทุกข์ใจ
บ้างว่าฉันแก่แดดเกินอายุ
ขอถามวุฒิภาวะหน่อยได้ไหม
ว่าทุกท่านนั้นมองกันเป็นอย่างไร
เอาสิ่งไหนไปใช้วัดว่าต่างกัน
เพียงตัวเลขของอายุเท่านั้นหรือ
ที่ยึดถือเป็นหลักในการแบ่งผัน
หรือยึดถือที่ความรู้เป็นสำคัญ
ประสบการณ์ที่ผ่านนั้นวัดได้ดี
ไม่ได้คิดจะลบหลู่ข้ามหัวใคร
เพียงแค่อยากให้เปิดใจเรื่องศักดิ์ศรี
ค่าของความเป็นคนตนพึงมี
ไม่ได้แบ่งที่อายุแต่ละคน
ตัวฉันเองไม่เคยชอบเลียนแบบใคร
ในหัวใจจึงมีบ้างที่สับสน
ส่วนเรื่องของสุขภาพคงต้องทน
แต่ละหนเข้าโรงบาลเจ็บเจียนตาย
หน้าตาฉันอาจดูหยิ่งไม่ยอมคน
แต่เป็นคนมีเหตุผลเกินคาดหมาย
ลองคุยดูถึงจะรู้ อย่า งมงาย
อย่าติดสินคนง่ายง่ายเพียงสายตา
หลายคนว่าฉันทั้งเก๊กทั้งแอ๊บแบ๊ว
นึกดูแล้วฉันยอมรับไม่ถือสา
คงมีความเป็นจริงดั่งที่ว่ามา
ฉันชินชาแล้วกับเหล่าคำติเตียน
ด้วยอัดอั้นจึงบรรยายเป็นทบกลอน
จิตทอดถอนเพราะอ่อนใจจึงนั่งเขียน
บรรยายความเป็นตัวตนที่วนเวียน
ขอกราบเรียนให้พี่น้องรู้ทั่วกัน
หลงเข้ามาในบ้านกลอนได้พักหนึ่ง
สุดแสนซึ้งในน้ำใจเพื่อนร่วมฝัน
มีพี่พี่ที่น่ารักสุดอนันต์
คอยแบ่งปันคอยชี้แนะให้อุ่นใจ
ขอขอบคุณในไมตรีที่ให้มา
ชั่วชีวาจะไม่ขอจากไปไหน
อยู่บ้านกลอนขอฝากตัวฝากหัวใจ
DaRk_LoRd ไซร้จะไม่ขอลืมเลือนเลย...
จากวันพรุ่งนี้เป็นต้นไปเอิงคงหายจากเว็บกลอนไปสักพักนะคะ เนื่องจากว่าเอิงสุขภาพไม่ค่อยดี มีโรคประจำตัวหลายโรคมาก ซึ่งเป็นมานานแล้ว เอิงจึงขอถือโอกาสลาพี่ๆน้องๆไปซักช่วงหนึ่ง ถ้าเอิงเสร็จธุระเรื่องสุขภาพของเอิงแล้ว สัญญาว่าจะกลับมาโดยเร็วค่ะ ขอให้พี่ๆน้องๆชาวบ้านกลอนทุกท่าน ดูแลตัวเองดีนะคะ รักและและคิดถึงทุกๆคนเสมอค่ะ ^___^
8 มิถุนายน 2552 21:42 น.
DaRk_LoRd
พอกันทีฉันคนนี้ไม่ทนแล้ว
หมดสิ้นแววจะรักพี่แล้วทูนหัว
พอกันทีกับผู้ชายเห็นแก่ตัว
จะไม่หลงไม่เมามัวอีกต่อไป
ที่ผ่านมาเจ็บช้ำมากจนเกินพอ
จะไม่ขอเจ็บอีกแล้วทนไม่ไหว
จากวันนี้เห็นทีน้องต้องลาไกล
ปลดปล่อยใจจากความเศร้าโศกซะที
เคยรักเธอทำเพื่อเธอได้ทุกสิ่ง
แม้ยากยิ่งหรือหนักหนาไม่ถอยหนี
พอแล้วพอกับการเป็นคนแสนดี
นับจากนี้จะไม่มีอีกต่อไป
เหตุลาไกลเกิดจากใจเริ่มทดท้อ
เคยเฝ้ารอแต่วันนี้รอไม่ไหว
ความอดทนได้ทลายสิ้นจากใจ
หมดเยื่อใยไม่เหลือแม้ความผูกพันธ์
เคยโง่งมเคยทุกข์ตรมเหมือนคนบ้า
ทุกเวลามีแต่เธอแม้หลับฝัน
คิดถึงเธอห่วงใยเธอทุกทุกวัน
สุดอนันต์ความรักเธอเหนืออื่นใด
ฉันหมดแล้วความอดทนที่ให้เธอ
จะไม่เพ้อไม่ละเมอไม่ฝันใฝ่
ฉันลืมแล้วเคยรักเธอมากเพียงใด
ขอตัดใจแม้จะผิดคำสัญญา
เธอทิ้งฉันเป็นสิบครั้งไม่แยแส
ไม่เคยแม้จะห่วงใยหรือถามหา
ไม่มีเลยความอาลัยในแววตา
ดีแต่มาคอยโกหกหลอกลวงกัน
เพราะรักเธอจึงตามง้อและตามตื๊อ
ด้วยอยากยื้อให้ใจเธอยังมีฉัน
คอยช่วยเหลือเธอตลอดไม่เว้นวัน
แต่เธอนั้นกลับหลอกใช้ไม่ลังเล
ฉันหลงคิดว่าใจเธอยังมีรัก
ติดกับดักเธอง่ายดายไม่สนเท่ห์
หลงเมามัวรักเธอโดยไม่ลังเล
ไม่หันเหไปมองใครที่ไหนเลย
ในวันนี้เพิ่งได้เห็นความแตกต่าง
จึงตัดใจปล่อยวางเธอผู้เพิกเฉย
หยุดทุกความรู้สึกที่คุ้นเคย
จะไม่เอ่ยถึงเธออีกให้ขุ่นใจ
ในวันนี้ฉันได้พบคนคนหนึ่ง
เขาผู้ซึ่งทำให้ฉันหายสงสัย
ว่าการแอบรักมีผลเป็นอย่างไร
ซึ่งไม่ใช่สิ่งที่ฉันได้จากเธอ
ฉันรักใครฉันไม่หวังการตอบแทน
ฉันอ้าแขนพร้อมช่วยเหลือเขาเสมอ
แต่สิ่งที่ได้รับกลับมาจากเธอ
ทำฉันเก้อสุดเจ็บช้ำและเดียวดาย
ไม่รักกันไม่เป็นไรฉันไม่ว่า
แต่อย่ามาให้ความหวังความคาดหมาย
แล้วก็ทิ้งให้ฉันเจ็บปวดเจียนตาย
โง่งมงายให้เธอหลอกไม่เว้นวัน
จะหลอกใช้จะโกหกฉันก็ทน
จะกี่ฝนหรือกี่หนาวไม่เปลี่ยนผัน
แต่จากนี้จะไม่มีแล้วคืนวัน
ที่ฉันนั้นจะรักเธอเช่นดังเดิม
ขอประกาศอิสรภาพหัวใจ
จะไม่ให้เธอทำลายอย่างฮึกเหิม
พอเสียทีกับความรักที่เพิ่มเติม
จะไม่เสริมหรือช่วยเธอพอกันที
ฉันเจอแล้วคนดีดีที่ฉันรัก
เลิกจมปลักกับเธอแล้วขอถอยหนี
ขอยกเลิกสัญญาใจถ้อยวจี
ที่ฉันนี้ได้เคยเอ่ยออกไป
ไม่เอาแล้วไม่ขอเป็นแม้พี่น้อง
ไม่อยากต้องพบเจออีกให้หวั่นไหว
ฉันเข็ดแล้วจบกันทีเรื่องปวดใจ
จากนี้ไปเราไม่เคยรู้จักกัน
ในวันนี้ขอลืมความเจ็บทุกสิ่ง
จะโยนทิ้งไม่เหลือแม้ภาพความฝัน
ทิ้งแม้ของที่มีค่าในวานวัน
เพื่อแปรผันเปลี่ยนเส้นทางห่างเธอไกล
ยินดียิ่งวันนี้มีอิสระ
หมดพันธะเรื่องเธอแล้วแสนสดใส
ช่างปลอดโปร่งโล่งสมองสบายใจ
ชาติไหนไหนอย่าได้เจอเธออีกเลย
4 มิถุนายน 2552 18:13 น.
DaRk_LoRd
ตัวฉันยังคงห่วงเธอด้วยใจรัก
จิตสมัครพร้อมภักดีมีเสมอ
ทุกคืนค่ำเฝ้ารำพันถึงเพียงเธอ
ทนพิษเพ้อเพราะอยากเจอแทบขาดใจ
แต่ต้องฝืนเก็บอารมณ์ความรู้สึก
ซ่อนให้ลึกให้สุดหยั่งเกินเดาได้
ต้องทำลายความคิดถึงให้จางไป
หมั่นเตือนใจให้ยอมรับความเป็นจริง
คอยท่องไว้ว่าใจเธอนั้นหมดรัก
ฉันอกหักเพราะเธอลืมแล้วทุกสิ่ง
เธอทิ้งฉันได้ง่ายดายไม่ประวิง
จนฉันนิ่งรับไม่ไหวปรับไม่ทัน
จำต้องฝืนให้หัวใจลืมเรื่องเก่า
ทนความเศร้ากับเรื่องราวที่ผกผัน
วาจาเธอที่หักหาญน้ำใจกัน
เจ็บกว่าเข็มนับหมื่นพันรุมทิ่มแทง
เธอนั้นยังมีหัวใจอยู่หรือเปล่า
ยากจะเดาจึงขอเธอโปรดแถลง
ฉันนั้นทำความผิดใดที่ร้ายแรง
เธอถึงแกล้งมาโกหกหลอกลวงกัน
พอจับได้ก็บอกเพียงไม่รู้เรื่อง
พร้อมโกรธเคืองในข้อความจากตัวฉัน
ที่ด่าเพื่อนอ้างครอบครัวสารพัน
ถกเถียงกันจนแตกหักไม่เหลือดี
แล้วมาบอกว่าเธอนั้นหมดใจแล้ว
ไม่เหลือแววที่จะรักนับจากนี้
บอกว่าเป็นพี่น้องกันนั่นแหละดี
นับจากนี้อย่าโทรไปกวนใจเธอ
พูดง่ายๆโดยที่เธอไม่คิดมาก
คำลาจากพูดจากใจใช่พลั้งเผลอ
หมดสิ้นแล้วความรักฉันในใจเธอ
มีเพียงฉันหลงละเมออยู่ฝ่ายเดียว
ไม่เคยนึกจะจบกันง่ายอย่างนี้
เริ่มต้นดีแต่ตอนจบแสนห่อเหี่ยว
มีแค่ฉันที่เจ็บช้ำอยู่คนเดียว
นึกแล้วเชียวเริ่มเลิศหรูจบเลือนลาง
หน้าส่วนตัว
2040
