8 พฤศจิกายน 2547 14:18 น.
extreme life
สองหนึ่งสองสองสองสี่สองสามหก
ท่องไม่ตกสองสี่แปดสองห้าสิบ
สองหกสิบสองสองเจ็ดสิบสี่ตากระพริบ
ทำตาขยิบสองแปดสิบหกสองเก้าสิบแปด
สองสิบเป็นยี่สิบฮิบฮอบบอย
เอ้ายังคอยสองสิบเอ็ดเป็นยี่สิบสองสุดแรด
สองสิบสองเป็นยี่สิบสี่ยี่สิบแสด
ร้องแว๊ดแว๊ดแม่สองจบสลบไปมา
สามหนึ่งสามสามสองหกสามสามเก้า
แสนปวดร้าวสามสี่สิบสองสามห้าสิบห้า
สามหกสิบแปดสามเจ็ดยี่สิบเอ็ดท่องทุกครา
นี่แหละหนาสามแปดยี่สิบสี่สามเก้ายี่สิบเจ็ด
สามสิบเป็นสามสิบขอจิบน้ำหน่อย
ยังเฝ้าคอยสามสิบเอ็ดเป็นสามสิบสามงามทุกเม็ด
สามสิบสองเป็นสามสิบหกท่องให้เข็ด
ขอท่องเสร็จไว้แค่นี้ไม่งั้นยาว
6 พฤศจิกายน 2547 10:22 น.
extreme life
เกิดแล้วแก่เลยมีที่ไหนกัน
เกิดแล้วพลันเหี่ยวย่นคนที่ไหน
เกิดแล้วเคี้ยวเชี่ยนหมากใครหนอใคร
เกิดแล้วไงต่อไปบอกให้ฟัง
แก่ที่ไหนพอเกิดได้ไปเป็นเด็ก
แก่ที่เล็กเลี้ยงดูลูบหูลูบหลัง
แก่ที่แดดวันรุ่นตุนพลัง
แก่ที่ยังประสบการณ์ผ่านวัยงาน
เจ็บเกิดได้แม้หลับไหลในวัยเด็ก
เจ็บเกิดเก็บมาเจ็บในวัยผลาญ
เจ็บเกิดก่อรอรุมใจวัยทำการ
เจ็บเกิดกาลมารหัวใจวัยชรา
ตายเกิดได้ไม่ละเว้นเช่นทารก
ตายเกิดกลบจบไปวัยหรรษา
ตายเกิดได้ในวัยทำเงินตรา
ตายเกิดมาตามเวลาวัยลงโลง
5 พฤศจิกายน 2547 09:52 น.
extreme life
เมื่อคิดถึงจึงหยิบโทรศัพท์
ปลายสายรับสดับฟังพลังเสียง
ช่างเจื้อยแจ้วแน่วแน่ในสำเนียง
โอนแอบเอียงเอนกายละลายตัว
วันเวลาไม่พาให้หายคิดถึง
ยังแนบตรึงโทรศัพท์กับหูหัว
ริมฝีปากที่ขึ้นลงยังคงรัว
เพื่อความชัวร์หัวใจไม่เปลี่ยนแปลง
แล้ววันหนึ่งถึงเวลาเปิดซองสวย
คุณพระช่วยร้องดังทุกเขตแขวง
ค่าโทรศัพท์สุดแสนที่จะแพง
ไม่เคลือบแคลงเราเองที่ใช้มัน
จึงนั่งคิดถ้าโลกนี้มีโทรจิต
คงสุดฮิตติดชาร์ทสื่อสารฝัน
คงติดต่อเคล้าคลอทุกคืนวัน
ใครคนนั้นคงไม่มาเก็บค่าโทร
4 พฤศจิกายน 2547 09:59 น.
extreme life
ชีวิตมีทั้งสบายและลำบาก
ยามเหนื่อยยากไม่อยากให้นานนัก
ความเจ็บปวดไม่อยากไปรู้จัก
อยากทายทักแต่ความสุขความสบาย
บางทีก็อยากอยู่มันเฉยเฉย
อย่าทำเลยงานการที่มากหลาย
นั่งดูทีวีเล่นคอมอย่างนี้ไปจนตาย
ทุรนทุรายเหนื่อยหน่ายทำไมกัน
พอสบายนานเข้าก็ชักเบื่อ
มันเหลือเชื่อเมื่อมีทุกข์บนสุขสันต์
สุขกราดเกลื่อนเหมือนอยู่ไปเพียงวันวัน
รู้สึกมันสบายเพลินจนเกินพอ
จึงลุกขึ้นทำงานปานคนบ้า
ทำเหมือนม้าวิ่งล่าเส้นชัยหนอ
งานพรุ่งนี้ทำวันนี้ไม่รีรอ
ฉันเพียงขอมีความสุขบนความทุกข์ของตัวเอง
3 พฤศจิกายน 2547 11:07 น.
extreme life
เดินผ่านหมวยคุณพระช่วยเธอหมวยยิ่ง
ขาวจริงจริงยอดหญิงเมืองแพนด้า
ยิ้มทีไรไม่เห็นเป็นดวงตา
ฉันแทบบ้าฮานาก้าอาหมวยจัง
เรื่องการงานสุดขยันอันน้องหมวย
คุณพระช่วยน้องหมวยสุดขึงขัง
งานหนักหนาอารมณ์ดีมีพลัง
สู้ไม่ยั้งพลังหมวยรวยเร็วไว
หากโลกนี้ไม่มีหมวยคุณพระช่วย
คงงงงวยคุณพระช่วยหมวยไปไหน
ไปเมื่อไหร่ไปทำไมไปกับใคร
แล้วเมื่อไรจะกลับมาหาโลกกลม
แต่เสียใจหมวยคงไม่หายไปดอก
ยังคงหลอกคงหลอนในใจผม
เป็นความขาวเขย่าใจได้อารมณ์
เป็นความคมผสมน่ารักชอบมากเลย
Lovers
0 คน เลิฟextreme life
หน้าส่วนตัว
2593
