27 พฤษภาคม 2547 17:03 น.
First_January
. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .
ยืนอยู่คนเดียว
มองฟ้าเปลี่ยว ที่ปลายหน้าผา
ก้าวเดินออกไปแล้วโดดลงมา
ฉันคว้าง ฉันล้า นํ้าตาฉันไหล
ไม่ได้เป็นคนแสนดี
ทำได้แค่แรงที่มี จะทำให้
ฝืนยิ้มได้ไม่นาน ไม่ใช่คนหวานอะไร
เสแสร้งได้แค่นี้รู้ไหม วันนี้ฉันทำไม่ไหวจริงๆ
ถอยออกมาเงียบๆ
กุมมือตัวเองเย็นเยียบ ฉันถูกทอดทิ้ง
เพราะฉันคิดต่าง จึงถูกแยกห่างจากโลกที่เป็นจริง
ฉันหยุดยืนอยู่นิ่งๆ ยอมรับความจริงว่าอ่อนแอ
ไม่ต้องการความเห็นใจ
ไม่ต้องการมือของผู้ใด ไม่ขอให้ใครแยแส
อย่ามองฉัน หยดนํ้าตานั้นไม่ต้องการคนดูแล
ถึงฉันบ้า ฉันยํ่าแย่ แต่ไม่อยากตอแหลอีกต่อไป
อย่ามาแกล้งทำดีกับฉัน
ฉันกลัว ฉันหวั่น กับสิ่งที่มีให้
กลัวจะกลายเป็นยาพิษ ผูกติดทำร้ายใจ
อย่ามามอง อย่ามาใกล้ ก้าวเดินออกไปห่างๆ กัน
ไปแล้ว ฉันจะไปแล้ว
ลมหายใจฉันแผ่ว เกินจะเก็บกอบความฝัน
ลาแล้ว ฉันลาแล้ว ดวงตะวัน
ก้นเหวตรงนั้น จะมีฉัน นั่งอยู่คนเดียว
. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .
เ ห นื่ อ ย
เ บื่ อ
21 พฤษภาคม 2547 12:42 น.
First_January
+++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++
+ First_EROTIC +
..................................................................................................................................
รอยจุมพิต ยังติดตรึง คะนึงหา
รอยแววตา ยังมาเยือน เปื้อนความฝัน
รอยกรุ่นกอด ที่พรอดพริ้ม ยิ้มยั่วกัน
รอยผูกพัน ยังสั่นเย้า กระเซ้าใจ
ถอดทิ้งถอน อาภรณ์เปลื้อง ลืมเรื่องเศร้า
มีเพียงเรา คุ้นเคล้ารัก แล้วซักไซ้
ซุกซ่อนตัว ตามเนียนัว คลุกคั่วใจ
ร้อนกว่าไฟ สุมไหม้เร้า เผากายา
จูบแล้วกอด รุกเฟ้นฟอด มิมอดเบื่อ
จูบกลิ่นเสื้อ เหมือนเสือหิว เพลินชิวหา
จูบที่ไหล่ จูบที่ใจ จูบในตา
จูบเรือนขา จูบเรือนผม ชมชื่นทรวง
ไล้เรือนร่าง วางดวงจิต ตราติดรัก
ลูบเรือนพักตร์ ปักดวงใจ คราใคร่หวง
โยกยักย้าย มิคลายเว้น เช่นถามทวง
หนักแล้วหน่วง ถ่วงแล้วรุก กระตุกใจ
รอยจุมพิต ยังติดตรึง รำพึงหา
รอยดวงตา ยังพร่าเหม่อ เพ้อสั่นไหว
รอยกลิ่นกอด ที่ทอดกาย กลั้วก่ายใจ
รอยรักใคร่ ยังใฝ่เฝ้า ให้เราครวญ
..................................................................................................................................
บ ท ห นึ่ ง ข อ ง ค ว า ม ใ ค ร่
ที่ ไ ม่ ใ ช่ ค ว า ม รั ก
+++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++
ทดลองเขียนงานแบบนี้ดูบ้าง อืม..ไม่ใช่เล่นแฮะ
19 พฤษภาคม 2547 12:03 น.
First_January
^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^
ยามเช้า ดวงตะวัน ยิ้มฉาย
ยามสาย ดวงตะวัน ยิ้มร้อน
ยามเย็น ดวงตะวัน ยิ้มลับรอน
ยามดึก ตะวันเข้านอน ในนิทรา
สวัสดี ดวงตะวัน ยิ้มฉาย
ฉันมาทักทาย ยามเช้า ตะวันจ๋า
สวัสดี ผองเพื่อน รีบตื่นขึ้นมา
เห็นไหม ตะวันบนฟ้า กล่าวสวัสดี
. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .
หนึ่งแวะมาสวัสดีฮะ เพื่อนๆ
#(^______^)#
^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^
18 พฤษภาคม 2547 12:12 น.
First_January
^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^
ขอโทษนะ เพื่อน...
ที่วันนี้ฉันไม่เหมือน คนเดิมเท่าไหร่
ที่เห็นห้าวๆ แต่ก็ไม่ได้เข้มแข็งอะไร
ที่จริงก็มีอารมณ์อ่อนไหว อยู่เหมือนกัน
อยู่ห่างกันสักพักได้ไหม...
อยากขอเวลาปรับใจ ที่เหลวไหลของฉัน
นายเห็นใช่ไหมในาสายตา มันฟ้องว่า..ผูกพัน
ในสายตาฉัน มองนายวันนี้นั้นต่างออกไป
นายรู้ใช่ไหม ฉันคิดอะไรอยู่...
ไม่กล้าให้นายจ้องดู สายตาที่หวั่นไหว
มันคิดไกลเกินกว่าเพื่อน มันไม่เหมือนที่ควรเป็นไป
มีเพียงคำขอโทษที่บอกนายได้..ฉันผิดเอง
จะหายหน้าไปไม่นานหรอก...
แล้วจะกลับมาบอก เพื่อนคนเก่ง...
ว่าฉันทำใจได้แล้ว กลับมาเป็นคนเดิมที่ชอบร้องเพลง
จะกลับมาเป็นเพื่อนสุดเจ๋ง ให้กับนาย...
ไม่ต้องโทรมา ไม่ต้องห่วง...
ความคิดที่เคยหวง จะรักษาให้หาย
รู้ดี..เราอยู่ใกล้แค่เอื้อมมือ..อยู่ข้างกาย
แต่เพื่อนมันมีความหมาย ว่าอย่าเอื้อมใจเกินกว่าที่เป็น...
.....................................
อยากจะหาคำอธิบายให้ได้ดีกว่านี้...
แต่ฉันคงกลั้นใจพูดได้ไม่มากไปกว่านี้
ไม่ได้ตั้งใจให้เป็นแบบนี้หรอกนะ
แต่ยังไง ก็ยังอยากเป็นเพื่อนกับนายอยู่
อย่าโกรธเราเลยนะเพื่อน
^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^
16 พฤษภาคม 2547 14:30 น.
First_January
^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^
รู้ไหมว่า คํ่ารํ่าลา กรีดคร่าใจ
สะอื้นไห้ ล้มคลุก อิงซุกเศร้า
สายตาเธอ ช่างเหม่อคว้าง ไร้ร้างเรา
รักวันเก่า เธอยํ่าเท้า เหยียบเคล้าดิน
รู้ไหมว่า หยดนํ้าตา ท่วมฟ้าแล้ว
หายใจแผ่ว แว่วเสียงโศก เหมือนโลกสิ้น
พรํ่าพูดรั้ง ฟังบ้างไหม หรือไม่ยิน
ปล่อยฉันบิน ร่วงรินล้า นํ้าตานอง
รู้ไหมว่า ใครบ้าเพ้อ เมื่อเธอจาก
รักเคยฝาก กลับพรากไป ใจทั้งสอง
คําว่าลา มันกรีดใจ อยากให้มอง
กรีดข้อมือ เลือดลือล่อง เปื้อนกล่องใจ
มือสองข้าง เลือดเป็นทาง วางแนบตัว
ไร้ความกลัว ชั่วหรือดี ลี้ร้างไร้
ขาดเธอแล้ว ชีวิตแผ่ว ไร้ทางไป
คงขาดใจ หากไร้รัก ให้พักพิง
ขอยอมจบ ลบชีวิน ให้สิ้นเศร้า
จบเรื่องเรา จบเรื่องสุข จบทุกสิ่ง
เลือดหมดตัว ใช่รักรั่ว ยังยั่วอิง
ทางแท้จริง ใช่วิ่งหนี พลีวางวาย
ชันตัวขึ้น ลุกยืนใหม่ ด้วยใจเจ็บ
ซ่อนแผลเก็บ รอยเหน็บหนาว ใช่ร้าวหาย
แต่ต้องสู้ อยู่ให้ถึง หนึ่งวันตาย
วันสุดท้าย ยังไกลห่าง บนทางจร
ไม่ได้อยู่ เพื่อสู้-รับ กับรักเก่า
กอบเก็บเอา ทั้งเศร้าสุข ทุกคำสอน
เพื่อเตือนตัว เตือนหัวใจ ยามไหวคลอน
มีทุกข์ร้อน มีผ่อนเปลื้อง เรื่องสามัญ
อยู่เพื่อพ่อ เพื่อแม่ คือแท้รัก
อยู่หยุดพัก สักวันแกร่ง จะแข่งฝัน
ขาดแค่เงา คนเฝ้าคลอ เลิกง้อมัน
คนอย่างฉัน จะปั้นขีด ชีวิตเอง...
.....................................................................................................................................
อุทิศแด่.....
. . . ค ว า ม เ จ็ บ ป ว ด ข อ ง ชี วิ ต . . .
.....................................................................................................................................
ตั้งใจจะเขียนกลอนอย่างนี้มานานแล้ว
แต่ยังไม่มีกะใจจะเขียน
พอดีได้เห็นทีเซอร์ เพลง รอยกรีดที่ข้อมือ ของค่ายเพลงหนึ่ง
ก็..อืม...
คงถึงเวลาที่ต้องเขียนแล้ว
(ทั้งที่ยังไม่ได้ฟังเพลงนี้เลย แต่อารมณ์มันมาแล้ว)
.....
อาจไม่ใช่กลอนที่ดีนัก...
กว่าจะจบได้ก็แทบแย่ +____+
ลัดคิวกลอนอื่นๆ เอามาให้อ่านกันครับ
^______^
^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^
หน้าส่วนตัว
1392
