5 สิงหาคม 2551 22:07 น.
" I-w-a-ย์-U-o- "
ในเวลาที่คนใบ้เขาบอกรัก
แม้ว่ามันจะยากนักสักเพียงไหน
เขาก็มีวีธีสื่อสารความในใจ
ให้รับรู้ว่าห่วงใยส่งถึงกัน
ในเวลาที่คนตาบอดเขาบอกรัก
เขาก็ยังรู้จักวิธีสื่อความหมาย
ในขณะที่คนหูหนวกอยากฟังคำว่ารักแทบตาย
แต่สุดท้ายก็กลับกลายก็ไม่อาจได้ยิน
เราต่างเป็นคนปกติธรรมดา
การสื่อสารการใช้ภาษามันยุ่งยากตรงไหน
คำว่า"รัก"พูดออกมาคนฟังนั้นชื่นใจ
อย่ารอให้สายไป...วันนี้คุณบอกรักใครรึยัง
4 สิงหาคม 2551 23:07 น.
" I-w-a-ย์-U-o- "
เคยมีใครๆถามฉัน...
กับการอยู่คนเดียวทุกวันมันเหงาบ้างไหม
กับการต้องเดินคนเดียวทุกครั้งอยู่ร่ำไป
กับเหตุผลอะไรที่ไม่เคยเปิดรับใครเข้ามา
เพราะรักเธอคือเหตุผลของฉัน...
คำสัญญาที่ให้กันมันมีความหมาย
เหตุผลคือ"รอเธอ"ไม่เคยกลับกลาย
คำผูกพันว่าจะรักมั่นไม่คลาย...ฉันไม่ลืม
ท่องคำว่ารักเธอเอาไว้ทุกวัน...
นั่นคือเหตุผลที่ฉันทนอยู่อย่างเหงาใจ
รอเธอคนดีกลับมาตรงนี้ตามสัญญาเมื่อไหร่
ความเหงาอ้างว้างที่เก็บลึกๆในหัวใจ
คงจางหายไป..."สักวัน"
31 กรกฎาคม 2551 01:01 น.
" I-w-a-ย์-U-o- "
จะสอบแล้ว...คนดี...ที่น่ารัก
เป็นห่วงนัก...อ่านหนังสือ...บ้างหรือไม่
รู้หรือเปล่า...มีคน...คอยห่วงใย
วอนขวัญใจ...ท่องจำ...ตำราเรียน
สอบครั้งนี้...ทำให้ดี...นะ "น้องรัก"
มันยากนัก...แต่ทำได้...มิใช่หรือ
หมั่นขยัน...ท่องจำ...ทำฝึกปรือ
เพราะนั่นคือ..."อนาคต"...ให้อดทน
30 กรกฎาคม 2551 12:43 น.
" I-w-a-ย์-U-o- "
กางเกงยืนส์ตัวเก่ง...
ถึงจะเก่าแค่ไหนเธอก็ยังเลือกที่จะใส่
ของรักที่เธอวางไว้...
ถึงแม้ไม่ใช้...เธอก็ไม่เคยอยู่ไกลห่าง
ต่างกับฉัน...สำหรับเธอเป็นได้แค่..
"หมอกควันจางๆ"
ไม่มีตัวตนอ้างว้าง...เหมือนของที่เธอทิ้งขว้าง
"ไม่เคยสนใจ"
ฉันนั้นก็เหมือนของที่เธอไม่เคยรัก...
เหมือนของที่เธอแค่ผ่านมารู้จัก...แล้ววางไว้
เหมือนของที่เธอไม่เคยหยิบใช้...ผ่านมาแล้วผ่านไป
ไม่เคยมีค่าอะไร...เพียงพอให้จดจำ
แล้วมาวันนี้...วันที่เธอต้องเจ็บช้ำเสียใจ
กลับมาหาฉันทำไม...ของที่เธอไม่เคยใช้...ไม่เคยสน
เห็นฉันเป็นสิ่งของหรือยังเห็นฉันเป็นคน
หมดทางไปก็กลับมาสน แต่เสียใจ...มันง่ายไป
"ไม่มีทาง"
29 กรกฎาคม 2551 03:34 น.
" I-w-a-ย์-U-o- "
ให้เขาเอามีด...เฉือนกรีดที่หัวใจ
ยังเจ็บปวดไม่เท่าเธอเย็นชาใส่...ปวดใจร้อนรน
ให้เขาจับหลอม...ด้วยเปลวไฟสักกี่หน
ยังไม่รู้สึกทุกข์ทน...เท่าสิ่งที่เธอทำ
เหมือนฉันถูกฆ่า...ให้ตายด้วยสายตา
ให้เจ็บช้ำด้วยวาจา...กับความเย็นชาที่เปลี่ยนไป
เหมือนรู้ทุกอย่าง...ไม่มีทางหวนกลับมาใหม่
เหมือนกับหัวใจ...เธอบีบแหลกไว้คามือ
หากฉันไม่ดีพอ...ให้เธออาวร
จากกันบอกเหตุผลก่อน...ทำเพื่อฉันได้ไหม
หรือแท้จริงแล้ว...ไม่อาจอ้างเหตุเธอเพราะ"แบ่งใจ"
เพราะมีคนใหม่... "จึงเปลี่ยนไปจากเดิม"
หน้าส่วนตัว
917
